“Επιτρεπτή η χειροδικία στα παιδιά”. Το δικαστήριο που αθώωσε πατέρα, ο οποίος είχε ξυλοκοπήσει άγρια την 8χρονη κόρη του. Ο θετικός ρόλος του χωριού που την προστάτευσε

Τον Ιούλιο του 1979, η είδηση για τον άγριο ξυλοδαρμό ενός 8χρονου κοριτσιού από τον πατέρα της, απασχόλησε τον Τύπο.

Το περιστατικό συνέβη στη Φιλαδέλφεια Θεσσαλονίκης.

Οι κάτοικοι του χωριού έτρεξαν να υπερασπιστούν την μικρή Μαργαρίτα και η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια. Όλοι ανέμεναν την καταδίκη του πατέρα. Ωστόσο, η απόφαση του εισαγγελέα ήταν αμείλικτη. “Η χειροδικία στα παιδιά είναι επιτρεπτή”.

Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε κακώσεις

Κυριακή 15 Ιουλίου 1979. Η μικρή Μαργαρίτα επιχείρησε να φύγει από τη Φιλαδέλφεια Λαγκαδά, εβδομήντα χιλιόμετρα απ’ τη Θεσσαλονίκη, για να πάει στη γιαγιά της, στην Καλαμαριά, όπου γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της.

Η γιαγιά ήταν για εκείνη η μάνα της, αφού η βιολογική της μητέρα ήταν διανοητικά ανάπηρη και δεν μπορούσε καν να επικοινωνήσει μαζί της.

Στη Φιλαδέλφεια ήρθε αναγκαστικά, όταν ο πατέρας της αποφάσισε να φύγουν από την πεθερά του. Σύμφωνα με μαρτυρίες συγγενών και φίλων, βρισκόταν σε διαρκή διαμάχη μαζί της.

Μόλις 8 χρονών, η Μαργαρίτα επιχείρησε να ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής. Πρώτα πέρασε από το σπίτι του θείου της, πιθανώς για να ζητήσει βοήθεια ή να τον χαιρετήσει. Για κακή της τύχη, όμως, ο πατέρας της την εντόπισε. Έξαλλος, όρμησε πάνω της και τη χτύπησε αλύπητα.

Διαβάστε ακόμα: Οι γονείς που κρατούσαν αιχμάλωτα τα 13 τους παιδιά, αλυσοδεμένα με λουκέτα, υποσιτισμένα και αγράμματα. Στα social mediamtx δημοσίευαν εικόνες μιας ευτυχισμένης οικογένειας

“Μετά τον ξυλοδαρμό, ήρθε εδώ στο καφενείο μαζί με το παιδί“, δήλωσε ο καφετζής του χωριού. “Πού βρήκες το δικαίωμα να χτυπήσεις μικρό παιδί, σήμερα που απαγορεύεται και ζώα να χτυπούν, του είπα. Δεν έδωσε καμία απάντηση“.

Σύντομα το περιστατικό μαθεύτηκε σε όλο το χωριό. Μόλις ειδοποιήθηκε ο νονός του κοριτσιού, Χρήστος Β., κατέφτασε αποφασισμένος στο καφενείο. Στην έκθεση του ιατροδικαστή, που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες αργότερα, αναφέρεται:

“Η μικρή Μαργαρίτα, με μελανιασμένο το σώμα, γρατζουνιές στο λαιμό και τα χέρια, μαυρίσματα στο πρόσωπο και την πλάτη, παραλήφθηκε τελικά από τον νονό της, που την παρουσίασε στον εισαγγελέα υπηρεσίας”.

Στον εισαγγελέα, η 8χρονη Μαργαρίτα αποκάλυψε τη χρόνια κακοποίησή της από τον πατέρα της:

“Αρκετό καιρό με δέρνει, χωρίς κανένα λόγο. Την Κυριακή το μεσημέρι, άρχισε πάλι να με χτυπά πρώτα με τα χέρια στο κεφάλι και την πλάτη. Ύστερα, έβγαλε τη ζώνη και με χτυπούσε. Πονούσα πολύ, αλλά κατάφερα να ξεφύγω. Ο πατέρας μου με κυνήγησε, αλλά με γλίτωσαν οι συγχωριανοί μας. Δεν θέλω να γυρίσω σπίτι. Φοβάμαι. Θέλω να μείνω με τη γιαγιά στη Θεσσαλονίκη”.

Την Δευτέρα 16 Ιουλίου, ο αδίστακτος πατέρας συνελήφθη και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, όπου αρνήθηκε κάθε κατηγορία. Ορίστηκε δικάσιμος για το μεσημέρι της επόμενης μέρας.

“Επιτρεπτή η χειροδικία στα παιδιά”

Η δίκη ξεκίνησε στις 17 Ιουλίου, στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, με την κατάθεση της 8χρονης Μαργαρίτας. Ιδιαίτερα τρομαγμένη, περιέγραψε το περιστατικό των προηγούμενων ημερών και πρόσθεσε ότι είχε υποστεί την ίδια μεταχείριση και παλαιότερα.

Από την άλλη, η απολογία του πατέρα ήταν γεμάτη “εκρήξεις πατρικής στοργής”. Τόνιζε πόσο αγαπάει την οικογένειά του και αρνιόταν κάθε κατηγορία. Σταδιακά, όμως, άρχισε να αποκαλύπτεται. Σε ερώτηση του εισαγγελέα για τα “βίαια περιστατικά” που περιέγραψε η κόρη του, απάντησε πως αφορμή για κάθε επεισόδιο στο σπίτι του ήταν η πεθερά του και γιαγιά της μικρής. Μέχρι που κάποια στιγμή αναφώνησε αγανακτισμένος:

“Με ποιο δικαίωμα οι χωριανοί γίνονται τώρα προστάτες της Μαργαρίτας, που είναι παιδί μου; Της έδωσα ένα μπάτσο, όπως και μένα με έδερνε ο πατέρας μου”.

Ύστερα, πρόσθεσε ότι δεν ανεχόταν να τριγυρνά η κόρη του σε σπίτια συγγενών και φίλων και τελικά παραδέχτηκε ότι κυνήγησε έξαλλος τη Μαργαρίτα, για να τη “συμμορφώσει”, μέχρι που την έσωσαν οι συγχωριανοί.

Όλο το χωριό ανέμενε την καταδίκη του βάναυσου πατέρα. Ιδιαίτερα μετά την παραδοχή της ενοχής του.

“Θα ησυχάσει ο τόπος”, έλεγαν. Άλλωστε δεν είχε και την καλύτερη φήμη ούτε ήταν συμπαθής στους συγχωριανούς του. Οι περισσότεροι τον χαρακτήριζαν “Καπετάν φασαρία” αλλά “κανείς δε του πήγαινε κόντρα, γιατί φοβέριζε και τον φοβούνταν”, όπως κατέθεσαν κάποιοι από τους κατοίκους σε δημοσιογράφους της εποχής που κάλυπταν το γεγονός.

Ωστόσο, η κοινή απόφαση δικαστή και εισαγγελέα έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. 

“Η χειροδικία είναι αποδεκτή σαν μέθοδος σωφρονισμού των παιδιών από την Αρχαιότητα. Αρκεί να τηρούνται τα λογικά όρια. Στην προκειμένη, η κοινωνία δεν έχει να κερδίσει τίποτα από την καταδίκη του κατηγορούμενου, που αν κλεισθεί στις φυλακές, θα αφήσει μόνη τη γυναίκα και τα τρία παιδιά του”.

Ο κατηγορούμενος πατέρας για σωματική βλάβη σε βάρος της οκτάχρονης κόρης του, αθωώθηκε.

Η απόφαση βρήκε την 8χρονη Μαργαρίτα πνιγμένη στα κλάματα ενώ αρνιόταν επίμονα να ακολουθήσει τον πατέρα της πίσω στη Φιλαδέλφεια.

Ύστερα από παρέμβαση του νονού της, ο βάναυσος πατέρας δέχτηκε να της επιτρέψει να ξεκουραστεί για λίγες μέρες στο σπίτι της γιαγιάς της στη Θεσσαλονίκη.

Υπενθυμίζεται ότι σήμερα, βάσει του νόμου 3500/2006 για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, “απαγορεύεται η άσκηση βίας κάθε μορφής μεταξύ των μελών της οικογένειας”.

Αντλήθηκαν πληροφορίες από το αρχείο της εφημερίδας “ΤΑ ΝΕΑ”

Διαβάστε ακόμα στη “ΜτΧ”: Οι δύο γυναίκες που παντρεύτηκαν και υιοθέτησαν έξι παιδιά. Πίσω από τη βιτρίνα της ευτυχισμένης οικογένειας, υπήρχε βία και υποσιτισμός. Το τραγικό τέλος όλης της οικογένειας