“Έπεφταν λιωμένα κορμιά”. Η ανατίναξη τάνκερ στο Πέραμα με νεκρούς και τραυματίες. Το ασθενοφόρο δεν έπαιρνε μπροστά!

6 Σεπτεμβρίου 1988. Δύο αλλεπάλληλές εκρήξεις στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, συγκλόνισαν το Πέραμα, όταν ένα τάνκερ 80.000 τόνων, τινάχτηκε στον αέρα.

Τη στιγμή της έκρηξης πάνω στο πλοίο ήταν περισσότερα από 70 εργαζόμενοι. Κομμάτια από διαμελισμένους ανθρώπους έπεφταν γύρω από το πλοίο ενώ πυροσβεστικά πλοιάρια, ασθενοφόρα και δύο ελικόπτερα του στρατού παρελάμβαναν τα θύματα από το κατάστρωμα του δεξαμενόπλοιου.

Ο απολογισμός ήταν 4 νεκροί και τουλάχιστον 20 τραυματίες.

Ένας εργαζόμενος που ανέβηκε στο δεξαμενόπλοιο αμέσως μετά την έκρηξη, δήλωσε:

“Είδα κομμένα πόδια, χέρια και κεφάλια. Περισυλλέξαμε νεκρούς και τραυματίες. Κομμένα ανθρώπινα μέλη τα βάλαμε μέσα σε πλαστικές σακούλες. Καταγγέλλω ότι το πρώτο ασθενοφόρο έφτασε 10 λεπτά μετά την τραγωδία ενώ το ασθενοφόρο της επισκευαστικής βάσης δεν έπαιρνε μπροστά και χρειάστηκε να το σπρώξουν 20 άτομα. Δεν υπάρχουν τηλέφωνα και γενικά δεν υπάρχει οργάνωση, για να αντιμετωπιστεί ένα ατύχημα.”

Οι αλλεπάλληλες εκρήξεις ήταν τόσο ισχυρές ώστε το γιγάντιο πλοίο κόπηκε στα δύο.

Ακολούθησαν σκηνές αλλοφροσύνης. Συγγενείς ναυτικών που βρίσκονταν στο Πέραμα για να συναντήσουν ή να χαιρετίσουν τους αγαπημένους τους, έτρεχαν πανικόβλητοι για να μάθουν αν ανάμεσα στα θύματα ήταν οι δικοί τους άνθρωποι.

Ο Α. Βορίσης βρισκόταν τη στιγμή της έκρηξης στο πλοίο και μέσα από το νοσοκομείο δήλωσε:

Εγώ ήμουν στο αμπάρι μαζί με τον αδερφό μου. Ο πατέρας μου εργαζόταν πάνω στην κουβέρτα του πλοίου. Ξαφνικά ακούστηκε ένα “μπαμ”. Ο χώρος γέμισε κομμάτια από λαμαρίνες και ανθρώπινα μέλη. Δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε από τους καπνούς.

Ευτυχώς που κόπηκε το πλοίο στα δύο και μπορέσαμε να σωθούμε κολυμπώντας.

Ο πατέρας του Βορίση ήταν ανάμεσα στους νεκρούς.

Μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες

Οι περισσότεροι διασωθέντες εργάτες του συνεργείου, απέδωσαν την έκρηξη στην ελλιπή απελευθέρωση των αερίων. Ο 25χρονος Θ. Παναγιωτόπουλος, που εργαζόταν στο διπλανό πλοίο, δήλωσε στους δημοσιογράφους:

“Η τρομακτική έκρηξη οφείλεται σε αέρια. Το πλοίο άνοιξε στη μέση. Κάποιος είδε ένα κεφάλι να πετάγεται από τη μία άκρη του πλοίου στην άλλη”.

Ο ηλεκτρολόγος Ι. Αϊνατζής, που εργαζόταν σε διπλανό φέρρυ, είπε:

“Ξέρω από τάνκερς. Δεν έγινε το σωστό “γκας φρη” (gas free). Mε την έκρηξη εκσφενδονίστηκαν λαμαρίνες. Είδα δεκάδες άτομα στο πλοίο που έτρεχαν δεξιά κι αριστερά για να σωθούν. Επίσης είδα πολλά διαμελισμένα κορμιά”.

Ο λεβητοποιός και μέλος της επιτροπής Ασφαλείας του υπουργείου Εργασίας, Χ. Λαγουδάκης, κατήγγειλε ότι δεν τηρείται κανένα μέτρο ασφαλείας στην επισκευαστική βάση Περάματος. Καταγγελίες που το 1988 ήταν συχνές, ειδικά μετά από δυστυχήματα.

“Πριν από κάθε επισκευή γκαζάδικων πρέπει να έχει γίνει gas free, καθαρισμός των δεξαμενών και εγκατάσταση υψηλών σκαλωσιών. Εδώ δεν είχαν ληφθεί ούτε τα στοιχειώδη μέτρα. Το τελευταίο gas free πριν από κάθε επισκευή πρέπει να έχει γίνει πριν από 48 ώρες και στην προκειμένη είχε να γίνει πάνω από 20 ημέρες”.

Όταν κατέφτασε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας,  Γιαννόπουλος, με το επιτελείο του, αποδοκιμάστηκε από το εργατοτεχνικό προσωπικό. “Λίγα είναι ακόμα τα ψωμιά σας” του φώναζαν. Αμέσως μετά ο υπουργός δήλωσε στο Κανάλι 1 του Πειραιά ότι η έκρηξη οφείλεται σε αμέλεια, “λόγω μη σχολαστικής τηρήσεως των όρων ασφαλείας“.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου, όμως, δεν απέκλεισε την περίπτωση του σαμποτάζ…