“Είμαι ένας μοναχός που του αρέσει το μακιγιάζ και η μόδα”. Ο βουδιστής που άλλαξε ζωή

“Είμαι ένας μοναχός που του αρέσει το μακιγιάζ και η μόδα”. Ο βουδιστής που άλλαξε ζωή

Ο Κόντο μεγάλωσε σε έναν ναό στο Τόκιο, όπου ο πατέρας του είναι βουδιστής ιερέας. Ωστόσο, ακόμα κι αν αποδεχόταν την πίστη της οικογένειάς του, δεν ένιωθε καμία επιθυμία να ακολουθήσει τα βήματα των γονιών του, αφού η καρδιά του λαχταρούσε κάτι άλλο.

Όπως είχε παραδεχτεί σε μία συνέντευξή του, θαύμαζε από μικρός τις δυναμικές πρωταγωνίστριες από τις ταινίες της Disney και τα ιαπωνικά άνιμε, επειδή απέδειξαν ότι οι γυναίκες μπορούν να ξεφύγουν από τα ήσυχα και αφελή στερεότυπα, προσθέτοντας: «Έκανα πως ήμουν πριγκίπισσα της Disney. Τύλιγα ένα πανί γύρω από τα μαλλιά μου για να φαίνονται μακριά και φορούσα τη φούστα της μητέρας μου, ενώ έλεγα τα τραγούδια του Beauty and the Beast».

Ο Κόντο Νισιμούρα συνειδητοποίησε ότι τον έλκυαν τα αγόρια όταν ήταν 3 ετών. Η μητέρα του είχε επίσης ένα προαίσθημα για τη σεξουαλική του ταυτότητα δύο χρόνια αργότερα, όταν της ανέφερε κάποια στιγμή πως ήταν κορίτσι. «Όταν μεγάλωνα στην Ιαπωνία, ήταν δύσκολο να είμαι ομοφυλόφιλος. Έβλεπα συνεχώς LGBTQ χαρακτήρες να παρουσιάζονται στα μέσα ενημέρωσης ως κακοί, οπότε φοβόμουν πολύ για το πώς θα με αντιμετώπιζε ο κόσμος αν έλεγα την αλήθεια», είχε δηλώσει παλαιότερα.

Η αγάπη του Κόντο για την τέχνη και τα μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ τον έφεραν στη Νέα Υόρκη, όπου αποφοίτησε από το Πρόγραμμα Καλών Τεχνών στο Parsons School of Design. Η ζωή στην Αμερική επηρέασε πολύ την οπτική του για το φύλο και τη σεξουαλικότητα: «Πολλοί άνθρωποι στο Parsons ήταν μέρος της LGBTQ κοινότητας. Πραγματικά με ενθάρρυναν να δείξω ποιος πραγματικά είμαι, δείχνοντάς μου τον τρόπο να ζω άφοβα».

Στα 24 χρόνια του, ο Κόντο ανακοίνωσε στους γονείς του πως νιώθει αρσενικό και θηλυκό ταυτόχρονα κι εκείνοι προς μεγάλη του έκπληξη, του ζήτησαν να ζήσει όπως εκείνος επιθυμούσε, ενώ τον στήριξαν σε κάθε του απόφαση.

Ο Κόντο Νισιμούρα αγόρασε τα πρώτα προϊόντα ομορφιάς, όταν η Ιαπωνία κέρδισε τον τίτλο Μις Υφήλιος, το 2007: «Άρχισα να νιώθω κατώτερος για την εθνικότητα μου και σύγκρινα τον εαυτό μου με άλλους. Η Miss Universe 2007, Ρίγιο Μόρι, μου έδωσε ελπίδα ότι η εθνικότητα δεν θα μπορούσε να είναι δικαιολογία για να νιώσω έτσι. Της άρεσε να βάζει σκούρο μακιγιάζ για να τονίσει τα ασιατικά μάτια της και τότε ήταν που αποφάσισα να δοκιμάσω επιτέλους το μακιγιάζ στον εαυτό μου», είπε στο Bright Side σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Ο Κόντο αγόρασε το πρώτο του eyeliner και μάσκαρα και έμαθε πώς να τα χρησιμοποιεί, σε βίντεο που ετοίμαζε στο YouTube. Η συγκεκριμένη εμπειρία του άνοιξε όπως ανέφερε τα μάτια και ένιωσε ότι θα μπορούσε να γίνει όποιος ήθελε.

Λίγο αργότερα έγινε βοηθός ενός καλλιτέχνη μακιγιάζ με έδρα τη Νέα Υόρκη και από εκείνη τη στιγμή, η καριέρα του απογειώθηκε. Μέχρι σήμερα, έχει καταφέρει να συνεργαστεί με κορυφαίες μάρκες ομορφιάς, ενώ ήταν και ήταν καλεσμένος σε ένα επεισόδιο του Queer Eye. Ποτέ δεν σταματά όμως να αγωνίζεται για τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας, δίνοντας ομιλίες και σεμινάρια μακιγιάζ για να εμψυχώσει τους ανθρώπους.

Ο βουδισμός όμως αποτελούσε πάντα ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ζωής και το σημείο από το οποίο ξεκίνησαν όλα, συνεπώς κάποια στιγμή θέλησε να μάθει περισσότερα.

Ο Κόντο Νισιμούρα παραδέχτηκε ότι ήταν δύσπιστος για την πίστη τους όταν ήταν νεότερος, αλλά τα σοφά λόγια της μητέρας του τον έκαναν να το ξανασκεφτεί: «Αν θέλεις να πεις ότι δεν σου αρέσει η μουσική του Μότσαρτ, πρέπει να παίξεις τη μουσική του και να μελετήσεις καλά τη σύνθεση. Τότε μπορείς να κριτικάρεις με γνώση».

Για να κατανοήσει τον βουδισμό, ο Κόντο άρχισε να εκπαιδεύεται ως μοναχός και έψελνε ατελείωτες ώρες κάθε ημέρα, μέχρι που κάποια στιγμή όπως δήλωσε, έχασε τη φωνή του. Ζήτησε επίσης την καθοδήγηση του πατέρα του, ο οποίος του είπε ότι η σεξουαλικότητά του δεν είναι πρόβλημα και ότι μπορεί να φοράει ό,τι θέλει, γιατί η θρησκεία τους σέβεται όλους εξίσου, ανεξαρτήτως φυλής και σεξουαλικότητας.

Πλέον ο Κόντο, μπορεί να κάνει κήρυγμα για την ισότητα, είτε φοράει τα ρούχα ενός μοναχού, είτε ένα λαμπερό φουστανι και δηλώνει: «Χρησιμοποιώ τη μόδα και την ομορφιά ως εργαλεία, για να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να εκφράζονται χωρίς συγγνώμη».

Ο Κόντο ελπίζει ότι οι τολμηρές ενέργειές του θα ξεσηκώσουν τους άλλους να «ακούσουν την καρδιά τους και να βρουν το θάρρος να ακολουθήσουν αυτό που τους λέει» και καταλήγει: «Η ελευθερία της έκφρασης είναι ένα δικαίωμα που πρέπει να είναι διαθέσιμο για όλους. Θέλω να συνεισφέρω στον κόσμο, ώστε οι άνθρωποι να νιώθουν αρκετά ασφαλείς και υγιείς ώστε να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να λάμπουν με το δικό τους χρώμα».