Το πρώτο πολυβόλο στην ιστορία. Το κατασκεύασε ο γιατρός Ρίτσαρντ Γκάτλινγκ, που έφτιαχνε γεωργικές μηχανές

Το πυροβόλο Γκάτλινγκ ήταν ένα επαναστατικό όπλο για την εποχή του γιατί έλυσε το πρόβλημα του γεμίσματος και της αξιοπιστίας, αλλά κυρίως γιατί έριχνε βολές κατά ριπάς.

Ο άνθρωπος που επινόησε τη φονική μηχανή ήταν ο Ρίτσαρντ Γκάτλινγκ. Γόνος μιας ευκατάστατης οικογένειας καλλιεργητών από τη Βόρεια Καρολίνα, ήρθε στη ζωή στις 12 Σεπτεμβρίου 1818. Σπούδασε ιατρική και οδοντιατρική, αλλά δεν εξάσκησε ποτέ το ιατρικό λειτούργημα γιατί είχε πάθος με τις μηχανές, στις οποίες και αφοσιώθηκε.

Η πρώτη του εφεύρεση είχε καλό σκοπό. Κατάφερε να τελειοποιήσει τις μηχανές για τη σπορά και τον καθαρισμό του βαμβακιού κι έτσι έκανε ευκολότερη τη δουλειά των γεωργών. Σε ηλικία μόλις 21 ετών κατοχύρωσε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την καλλιέργεια του ρυζιού. Μετακόμισε στο Σεντ Λούις το 1844, όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο και ταυτόχρονα, κατασκεύασε γεωργικά εργαλεία για τις καλλιέργειες του σιταριού και διάφορων σπόρων.

Παράλληλα, σπούδασε ιατρική και πήρε το δίπλωμά του το 1850, αλλά δεν το χρησιμοποίησε ποτέ. Συνέχισε να κάνει σημαντικές εφευρέσεις όπως ένα μηχάνημα επεξεργασίας κάνναβης (1850), ένα άροτρο ατμού (1857), ένα θαλάσσιο έμβολο ατμού (1862) και ένα μεταλλικό κράμα.

Με το ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου, ο Γκάτλινγκ αφιέρωσε το ταλέντο του στην κατασκευή όπλων.

Έκανε τα πρώτα πειράματα με μία κάννη και όταν ανακάλυψε μια κασέτα από ορείχαλκο, πείστηκε ότι μπορεί να φτιάξει ένα όπλο που θα έριχνε πολλές σφαίρες σε λίγο χρόνο. Δημιούργησε ένα σύμπλεγμα από 10 κάννες καθεμία από τις οποίες περιστρέφεται από ένα στρόφαλο. Για το γέμισμα χρησιμοποίησε τη βαρύτητα και τοποθέτησε ένα δοχείο φυσιγγίων πάνω από το όπλο. Κατά τη διάρκεια της μισής περιστροφής γινόταν το γέμισμα και κατά το δεύτερο ήμισυ της περιστροφής, το πολυβόλο έριχνε τις σφαίρες.

Το όπλο ήταν έτοιμο το 1862 και πήρε το όνομά του κατασκευαστή του. Το πολυβόλο μπορούσε να ρίχνει 350 σφαίρες το λεπτό, ενώ αργότερα αυξήθηκε η συχνότητα των βολών, καθώς και το βεληνεκές, στο 1,5 μίλι.

Οι επικεφαλής αξιωματικοί της Ένωσης των βορείων δεν αντιλήφθηκαν αμέσως την αποτελεσματικότητα του νέου όπλου κι έτσι το πολυβόλο Γκάτλινγγκ μπήκε στα πεδία των μαχών στην τελευταία φάση των εχθροπραξιών.

Τρία πολυβόλα αυτού του τύπου είχαν τοποθετηθεί για την ασφάλεια του κτηρίου όπου στεγάζονταν οι New York Times κατά τη διάρκεια των ταραχών στη στρατολόγηση του 1863, ενώ τον επόμενο χρόνο, άλλα 12 πολυβόλα χρησιμοποιήθηκαν στις πολεμικές συγκρούσεις. Ο στρατός έκανε μια μεγάλη παραγγελία 100 πολυβόλων Γκάτλινγκ το 1866, ένα χρόνο μετά το τέλος του Εμφυλίου, από την εταιρεία Colt.

Οι εταιρείες κατασκευής όπλων και το πολιτικό σύστημα είχαν από τότε στενές σχέσεις, αφού ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η Ένωση δεν έπαιρνε τα πολυβόλα Γκάτλινγκ, ήταν η ταύτιση του εφευρέτη με μια ομάδα Δημοκρατικών που διαφωνούσαν με την πολιτική του Αβραάμ Λίνκολν και κατηγορήθηκαν για προδοσία. Επιπλέον, ο Γκάτλινγκ ήταν διαθέσιμος να διαπραγματευτεί τη αγορά του όπλου με οποιονδήποτε, ακόμη και με τους εκπροσώπους της Συνομοσπονδίας του νότου.

Μεγάλες ποσότητες πολυβόλων πουλήθηκαν σε Αγγλία, Αυστρία, Ρωσία και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας, ενώ ο αμερικανικός στρατός τα χρησιμοποίησε εναντίον των Ινδιάνων.

Το 1893 ο Γκάτλινγκ κατασκεύασε ένα ηλεκτροκίνητο πολυβόλο που μπορούσε να ρίχνει 3.000 σφαίρες το λεπτό και αργότερα ένα αυτόματο όπλο που λειτουργούσε με αέριο. Πέθανε το 1903 και το 1911 ο στρατός των ΗΠΑ κήρυξε επισήμως το όπλο του άνευ αντικειμένου.

Όμως, ο Γκάτλινγκ είχε προλάβει να κατασκευάσει και ένα αυτόματο πιστόλι που έκανε θραύση στον υπόκοσμο γιατί δεν έβγαζε καπνό. Στην αργκό των γκάνγκστερ το αποκαλούσαν “gat,” (γκατ).