“Πρώτα τους τουφεκίζανε και μετά τους ρίχνανε στην τρύπα”. Το εφιαλτικό σπήλαιο όπου παρακρατικοί και ταγματασφαλίτες βασάνιζαν και εκτελούσαν αντάρτες του ΕΛΑΣ. Αυτοψία από σπηλαιολόγους

Κοντά στα χωριά Άλατρο και Χαραδιάτικα της Λευκάδας βρίσκεται η φημισμένη «τρύπα του Αλάτρου», η οποία συνδέθηκε με μια ακόμα μαύρη σελίδα της νεότερης ιστορίας του τόπου, καθώς εκεί βρήκαν τραγικό θάνατο αντάρτες από τους συνεργάτες των Γερμανών.

Βρίσκεται στο έδαφος, απομακρυσμένη από τα γύρω χωριά.

Δεν είναι εύκολο να την εντοπίσει κάποιος, καθώς είναι ένα κάθετο βαθύ άνοιγμα στη γη που μοιάζει με φυσικό πηγάδι και περιβάλλεται από πυκνή βλάστηση. Το βάθος της φτάνει τα 16 με 20 μέτρα και αν κάποιος πέσει μέσα δεν υπάρχει τρόπος να ανέβει χωρίς βοήθεια ξανά στην επιφάνεια.

Πρώτοι την εντόπισαν οι τσοπάνηδες και οι ζωοκλέφτες που την ονόμασαν «Τρύπα», ενώ είναι γνωστή και ως «Κουδουνίστρα».

Κοντά στην «Τρύπα» υπάρχει μια λευκή πλάκα με την επιγραφή «Εις μνήμη των αθώων ψυχών που χάθηκαν εδώ».

Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής στην «Τρύπα του Αλάτρου» κατέληξαν πολλοί αντάρτες του ΕΛΑΣ, καθώς η «Τρύπα» χρησιμοποιήθηκε από ταγματασφαλίτες και παρακρατικούς ως τόπος βασανιστηρίων. Εκτός από πτώματα έριχναν μέσα ακόμα και τραυματισμένους ώστε να βρουν αργό και βασανιστικό θάνατο. Χαρακτηριστικά ο Τριαντάφυλλος Κοντογιώργης είχε αναφέρει:

«Είχανε εκτελεστικό και πρώτα τους τουφεκίζανε και τους ρίχνανε στην «Τρύπα». Πρώτος έπεσε ο Στάθης Παπλαγιάννης πληγωμένος και δεν πήγε στον πάτο. Ύστερα βγήκε μόνος του. Συνέχεια τους άλλους. Ακούσανε τα τουφέκια από μακρυά και ο Μέρμηγκας (Κατωπόδης) πήγε μαζί με την κοπέλα την Σταμάτα και ακούσανε τα βογκητά από μέσα από την «Τρύπα». Έφεραν τριχιές και ρίξανε το σχοινί μέσα και μπόρεσε και βγήκε μόνο ο Σταυράκης. Οι άλλοι ήτανε τραυματισμένοι και δεν μπορέσανε λόγω της κακής κατάστασης που ήτανε από τα τραύματα, να πιαστούνε από το σχοινί.»

Τον Xειμώνα του 1945 μετά την επικράτηση των ανταρτών στο νησί, συγκροτήθηκε ομάδα που ανέλαβε την κατάβαση στην «Τρύπα» με σκοπό την ανάσυρση των πτωμάτων των συναγωνιστών τους.

Χαρακτηριστικά ο Ζώης Κουτσάφτης στο βιβλίο «Η εθνική αντίσταση στη Λευκάδα – Ιταλική και Γερμανική κατοχή», αναφέρει ότι ακόμα υπήρχε έντονη μυρωδιά και ο άνθρωπος που κατέβηκε πρώτος λιποθύμησε από τη αφόρητη δυσοσμία που ανέδιδαν τα πτώματα.

Ο ακριβής αριθμός των ανθρώπων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην “Τρύπα” δεν είναι γνωστός.

Μάλιστα αναφέρθηκε ότι συλλέχθηκαν δυο τσουβάλια οστά, τα οποία μεταφέρθηκαν στο χωριό Βαυκερή, όπου και ενταφιάστηκαν.

Πρόσφατα μια ομάδα από ερασιτέχνες σπηλαιολόγους αποφάσισαν να κατέβουν ξανά στην «Τρύπα του Αλάτρου». Αυτή τη φορά όχι για να ανασύρουν πτώματα, αλλά για να εξερευνήσουν το σπήλαιο.

Δείτε στο βίντεο την κατάβαση στην περιβόητη “Τρύπα”

Πληροφορίες αντλήθηκαν από «Λευκαδίτικα Νέα».

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Αυτοψία στο εντυπωσιακό σπήλαιο, όπου έβρισκε καταφύγιο το υποβρύχιο «Παπανικολής» στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θεωρείται το μεγαλύτερο ενάλιο σε όλο τον κόσμο και ξεπερνά το ονομαστό «Γαλάζιο Σπήλαιο» του Κάπρι (βίντεο)