Πότε οι Ευρωπαίοι έτρωγαν σκόνη από μούμιες. Τι πίστευαν ότι θεράπευε

Η πίστη ότι οι μούμιες μπορούσαν να θεραπεύσουν ασθένειες ώθησε πολλούς ανθρώπους στην Ευρώπη να τις καταναλώνουν από τον Μεσαίωνα έως τον 19ο αιώνα.

Πολλοί θεωρούσαν πως τα θαμμένα ανθρώπινα λείψανα μπορούσαν να θεραπεύσουν οτιδήποτε, από πονοκέφαλο μέχρι βουβωνική πανώλη.

Στη συνέχεια, με τις μακάβριες εμπνεύσεις που είχαν οι άνθρωποι της Βικτωριανής εποχής, για τη διασκέδαση μετά το δείπνο, “οι μούμιες των αρχαίων Αιγυπτίων αποτέλεσαν αντικείμενο γοητείας και θεάματος από τον Μεσαίωνα έως τον 19ο αιώνα”, όπως αναφέρει ο Marcus Harmes, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Southern Queensland.

Η σκόνη από την αλεσμένη σάρκα και τα οστά καταναλωνόταν για αιώνες, από πλούσιους και φτωχούς. Ήταν διαθέσιμη στα τότε φαρμακεία και δημιουργείτο από λείψανα που μεταφέρθηκαν από αιγυπτιακούς τάφους στην Ευρώπη.

Η μουμιομανία που κατέκλυσε την Ευρώπη

Από τον 12ο αιώνα, οι φαρμακοποιοί χρησιμοποιούσαν τη σκόνη από μούμιες για τις φημολογούμενες “φαρμακευτικές” τους ιδιότητες.

Σε έναν κόσμο χωρίς αντιβιοτικά, οι γιατροί συνταγογραφούσαν, επίσης, κρανία, οστά και σάρκες για να θεραπεύσουν από πονοκεφάλους και οιδήματα έως την πανούκλα.

Ωστόσο, δεν είχαν πειστεί όλοι για τις “ευεργετικές” τους ιδιότητες. Ο Guy de la Fontaine, γιατρός της βασιλικής οικογένειας, είχε αμφισβητήσει τις ιδιότητες της αλεσμένης μούμιας.

Είδε μάλιστα, ψεύτικες μούμιες που ήταν φτιαγμένες από νεκρούς αγρότες στην Αλεξάνδρεια το 1564. Κατάλαβε τότε ότι οι άνθρωποι μπορούσαν να πέσουν θύματα εξαπάτησης

Ταυτόχρονα, όμως, συνειδητοποίησε πως υπήρχε συνεχής ζήτηση για νεκρή σάρκα, την οποία η προσφορά πραγματικών αιγυπτιακών μουμιών δεν μπορούσε να καλύψει.

Η πρώτη αποστολή του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο το 1798 κέντρισε την περιέργεια των Ευρωπαίων και επέτρεψε σε ταξιδιώτες του 19ου αιώνα να φέρουν ολόκληρες μούμιες πίσω στην Ευρώπη, τις οποίες είχαν αγοράσει από παζάρια σε δρόμους της Αιγύπτου.

Οι φαρμακοποιοί και οι βοτανολόγοι της εποχής συνέχιζαν να παρασκευάζουν αγωγές από αλεσμένα μουμιοποιημένα οστά και τον 18ο αιώνα.

Πώς αντιλαμβάνονταν οι βασιλείς τις μούμιες

Ο βασιλιάς της Αγγλίας Κάρολος Β’ έπαιρνε φάρμακα φτιαγμένα από ανθρώπινα κρανία μετά από επιληπτική κρίση. Μέχρι το 1909, οι γιατροί χρησιμοποιούσαν συνήθως σκόνη από θρυμματισμένα ανθρώπινα κρανία για τη αντιμετώπιση νευρολογικών παθήσεων.

Για τις βασιλικές οικογένειες και την ελίτ της εποχής, η κατανάλωση μούμιας έμοιαζε ως το αυτοκρατορικό και σωστό φάρμακο. Ιδίως όταν οι γιατροί ισχυριζόταν ότι μία μούμια προερχόταν από έναν φαραώ. Ένας βασιλιάς έτρωγε έναν άλλον βασιλιά.

Οι μούμιες ως αντικείμενο διασκέδασης

Ως τον 19ο αιώνα, οι περισσότεροι είχαν σταματήσει να καταναλώνουν μούμιες για την θεραπεία ασθενειών. Ωστόσο, οι Βικτωριανοί ευγενείς συνήθιζαν να ξετυλίγουν τα αιγυπτιακά πτώματα απλά για διασκέδαση στα ιδιωτικά τους πάρτι.

Το ενδιαφέρον τού να βλέπει κανείς αφυδατωμένες σάρκες και οστά καθώς ξετυλίγονταν οι επίδεσμοι της μούμιας ωθούσε πολύ κόσμο σε τέτοιες εκδηλώσεις.

Τα πάρτι αυτά, που συνοδεύονταν επίσης από το σερβίρισμα αλκοόλ, σταμάτησαν με την έλευση του 20ού αιώνα. Ο μακάβριος αυτός ενθουσιασμός έμοιαζε πια κακόγουστος και εγκαταλείφθηκε.

Σήμερα, η μαύρη αγορά του λαθρεμπορίου αρχαιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των μουμιών, αξίζει περίπου 3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Κανείς σοβαρός αρχαιολόγος δεν θα ξετύλιγε μία μούμια και κανείς γιατρός δεν θα συνέστηνε σε κάποιον να φάει μούμια. Αλλά η σαγήνη που αποπνέουν παραμένει ακόμα και σήμερα ισχυρή.

Με πληροφορίες από: Conversation

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Flickr