Πως η ποδηλατική περιπέτεια κατέληξε σε ένα δυνατό μυθιστόρημα θρίλερ. Η γυναίκα που μπήκε στο Άγιον Όρος για ένα “θησαυρό” (βιβλίο)

Η συνεργάτιδα της Μηχανής του Χρόνου Ειρήνη Ευφραιμίδη, που έχει γράψει αρκετά ταξιδιωτικά θέματα με ποδήλατο εξέδωσε το πρώτο βιβλίο της με τίτλο «Χάλκινο Δάκρυ Φτερωτό». 

Σχετικά με το νέο της εγχείρημα, τον τρόπο συγγραφής αλλά και για τον ποδηλατικό τουρισμό μίλησε η συγγραφέας στην Μηχανή του Χρόνου.

• Αρχικά θα μπορούσες να μας πεις με δύο λόγια την υπόθεση του μυθιστορήματός σου;

Βεβαίως. Μία τριαντάχρονη γυναίκα, η Μαργαρίτα μπαίνει κρυφά στο Άγιο Όρος και παίρνει από έναν Μοναχό ένα κιβώτιο με κειμήλια, το οποίο μεταφέρει σε ένα εργαστήριο αρχαιομετρίας στη Γερμανία για να το εκτιμήσουν. Η ανάλυση δείχνει ότι τα κειμήλια είναι προϊστορικά και κρύβουν ένα πολύ σημαντικό μυστικό.

Ξεκινάει ένα ανθρωποκυνηγητό σε ολόκληρη την Ευρώπη, το οποίο θα θέσει σε θανάσιμο κίνδυνο τη ζωή όσων έρχονται σε επαφή με το πολύτιμο φορτίο και θα κινητοποιήσει μία παγκόσμια εκστρατεία για την αποκρυπτογράφηση ή την εκμετάλλευσή του. Πολλές ζωές θα χαθούν στη διαδρομή και ακόμα περισσότερες θα κερδηθούν.

Στο τέλος, μέσα από τα συντρίμμια των αρχαιοκάπηλων και των πολυεθνικών ένα χάλκινο, φτερωτό δάκρυ θα θεραπεύσει όλες τις πληγές.

• Θα περιέγραφες το ΧΑΛΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ ΦΤΕΡΩΤΟ ως θρίλερ;

Μάλλον ως «Ιστορικό μυστήριο» θα το περιέγραφα. Θα εξομολογηθώ, ότι μία από τις δυσκολότερες διαδικασίες της συγγραφής, ήταν τα “στενάχωρα” μέρη, γιατί δεν αντέχω καθόλου τις λυπητερές στιγμές των πρωταγωνιστών μου. Τις ημέρες που έπρεπε να τους πνίξω, να τους κάψω ή να τους δολοφονήσω, ήμουν στις μαύρες μου! Γενικά απεχθάνομαι οτιδήποτε έχει βία ή απαίσιο τέλος και δεν βλέπω ποτέ έργα τρόμου. Όταν έρθει η ώρα για να γράψω τις τρομακτικές σκηνές, είμαι θλιμμένη μου για μέρες!

• Η ιστορία ξεκινά με την πρωταγωνίστριά μας να κολυμπά στα νερά της Σάρτης, στη Χαλκιδική και μετά ταξιδεύει σε πολλά μέρη. Έχεις επισκεφθεί κάποια από αυτά;

Ένα χαρακτηριστικό που προσπαθώ να κρατάω στις αφηγήσεις μου, είναι να βάζω αγωνία και περιπέτεια σε περίεργα γεωγραφικά σημεία, στα οποία έχω βρεθεί αυτοπροσώπως. Το μοναδικό βέβαια που εξαιρείται είναι το Άγιο Όρος, τα περισσότερα σημεία που περιγράφω στο βιβλίο, τα έχω δει με τα μάτια μου.

Όταν ταξίδευα στον Δούναβη με το ποδήλατο, περνώντας από το χωριό του Obermuehl, είδα τη βυθισμένη αποθήκη μέσα στα νερά του ποταμού και αμέσως μου ήρθε ιδέα, ότι κάποιος θα μπορούσε να είναι φυλακισμένος στα υπόγεια της βυθισμένης αποθήκης ή ακόμα και να πνιγεί εκεί μέσα.

Σαν φανατική ποδηλάτισσα είχα κάνει ένα ποδηλατικό ταξίδι μόνη μου από τη Νικήτη στο Πόρτο Κουφό -όπου πέρασα και από τη Σάρτη, τρομερή εμπειρία. Έβλεπα σε όλη τη διαδρομή άγνωστες, μαγικές παραλίες και απέναντι τον Άθω. Δεν ήθελε και πολύ για να ρίξω τη Μαργαρίτα στα νυχτερινά νερά του κόλπου του Αγίου Όρους, να κολυμπήσει μέχρι απέναντι. Η Σάρτη βόλευε, γιατί είναι μία ευθεία μέχρι το Διαπόρτι, τον προορισμό της.

Επειδή είμαι ποδηλάτισσα που ταξιδεύω σε όλη την Ευρώπη πάνω σε δύο ρόδες, συναντάω μέρη περίεργα, όπως η βυθισμένη αποθήκη του Obermuehl στον Δούναβη, που μου δίνουν εναύσματα για να τοποθετήσω την υπόθεση σε υπάρχοντα μέρη, που όμως πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν δει.

Γενικά προσπαθώ όσο το δυνατόν να «φυτεύω» τη δράση σε μέρη που έχω δει αυτοπροσώπως -το Άγιο Όρος εξαιρείται φυσικά- όσο τόσο για λόγους αληθοφάνειας, όσο για την διασκέδαση που μου προσφέρει να αναμιγνύω δικές μου εμπειρίες με φανταστικές περιπέτειες.

• Πώς συνέλαβες την ιδέα μιας γυναίκας που μπαίνει στο Άγιο Όρος;

Ήμουν φοιτήτρια στη Βιέννη, όταν μου καρφώθηκε στο μυαλό η ιδέα, να βάλω μία κοπέλα να διασχίσει κολυμπώντας τον κόλπο του Άθω για να μπει κρυφά στο Άγιο Όρος. Πολλά χρόνια παράδερνε η δόλια η Μαργαρίτα στην τρικυμία του μυαλού μου, ώσπου ήρθε η στιγμή να τη βγάλω στη στεριά, να την στεγνώσω και να την εκδώσω. Γιατί δοκίμασαν να την πνίξουν, αλλά δεν ήξεραν ότι ήταν ψάρι…

• Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που τον θαυμάζεις;

Θαυμάζω πολύ τη Λένα Διβάνη και σαν συγγραφέα και σαν επιστήμονα και σαν προσωπικότητα – είναι και αυτή εκδρομική σαν κι εμένα! Μόλις τελείωσα το «Πικρό Ποτήρι» και σε κάθε παράγραφο που διάβαζα, κουνούσα το κεφάλι μου και έλεγα «βρε την άτιμη τη Λένα!»

Έχω διαβάσει τα άπαντα της Άλκης Ζέη, που σημάδεψε τα εφηβικά μου χρόνια. Δεν θα σου πω για τον Ελύτη, που κυλάει στις φλέβες μου, αλλά για τον Παλαμά και τον Ξενόπουλο -τα Βίπερ Νόρα της εποχής του- που τα διάβαζα απνευστί.

• Θα έλεγες ότι το ΧΑΛΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ ΦΤΕΡΩΤΟ κρύβει κάποιο θρησκευτικό μήνυμα;

Η πίστη στον Θεό είναι μία πολύπλοκη, προσωπική πορεία κάθε ανθρώπου, που δεν θα ήθελα να αγγίξω σε ένα “διασκεδαστικό” μυθιστόρημα. Το μήνυμά μου έχει να κάνει κυρίως με την απαξίωση μίας μυθολογικής προσωπικότητας, της Μήδειας, η οποία γίνεται εξιλαστήριο θύμα εγκλημάτων, που το πιο πιθανό είναι να μην διέπραξε.

Η περίπτωση κάθε γυναίκας στην ιστορία, που προσπάθησε να ξεφύγει από τα περπατημένα και να μπει σε επιστημονικά μονοπάτια, καταλήγοντας στην πραγματική ή θεωρητική πυρά, είναι ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα τα τελευταία τρεις χιλιάδες χρόνια.

• Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας τη μέθοδο συγγραφής που χρησιμοποιείς;

Γράφω αποκλειστικά και μόνο σε υπολογιστή και τις αρχικές σημειώσεις μου τις υπαγορεύω στο κινητό τηλέφωνο. Με δεδομένο ότι είμαι εργαζόμενη μητέρα και ζωγράφος και ποδηλάτισσα, γράφω -ή ηχογραφώ- στις πιο αστείες στιγμές, ας πούμε την ώρα που οδηγώ ή περιμένω σε κάποια αίθουσα αναμονής.

• Υπάρχει κάποιο μυθιστόρημα που σε ενέπνευσε να για το ΧΑΛΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ ΦΤΕΡΩΤΟ;

Ένα βιβλίο που ζήλεψα πολύ και με έχει επηρεάσει και στο «Χάλκινο Δάκρυ Φτερωτό» ήταν το «Όνομα του Ρόδου».

Η βαθύτερη επιθυμία μου όμως ήταν να αναπλάσω την προσωπικότητα της Μήδειας ως μέρος μιας προϊστορικής εποχής -για την οποία υπάρχουν βεβαίως μόνο μύθοι- βασιζόμενη στην απλή λογική. Διότι μέσα από το σημερινό πρίσμα θεώρησης των πραγμάτων, μου φαινόταν πολύ me-too να έχουν φορτώσει τόσους φόνους σε μία τόσο χαρισματική γυναίκα. Κάτι δεν πήγαινε καλά -φυσικά!- και αποφάσισα να το ανακαλύψω, προσθέτοντας μπόλικη φαντασία παραπλεύρως…

Η περίπτωση κάθε γυναίκας στην ιστορία, που προσπάθησε να ξεφύγει από τα περπατημένα και να μπει σε επιστημονικά μονοπάτια, καταλήγοντας στην πραγματική ή θεωρητική πυρά, είναι ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα τα τελευταία τρεις χιλιάδες χρόνια.

Πλαισίωσα την Μήδεια με μία σύγχρονη γυναίκα, τη Μαργαρίτα, η οποία με τη βοήθεια του γιατρού Νικηφόρου Κομνηνού αναζητά τα ίχνη ενός προϊστορικού μυστηρίου

Για να είμαι ειλικρινής, φοβάμαι ότι δεν την πέτυχα την ισορροπία. Η πίστη στον Θεό είναι μία πολύπλοκη, προσωπική πορεία κάθε ανθρώπου, που δεν ήθελα να αγγίξω σε ένα “διασκεδαστικό” μυθιστόρημα. Το μήνυμά μου έχει να κάνει κυρίως με την, κατά τη γνώμη μου, άδικη απαξίωση μίας μυθολογικής προσωπικότητας, της Μήδειας, η οποία γίνεται εξιλαστήριο θύμα εγκλημάτων, που το πιο πιθανό είναι να μην διέπραξε.

Από την άλλη, προκειμένου να υποστηρίξω την εξέλιξη της πλοκής, αναγκάζομαι να υπεραναλύω επιστημονικά-τεχνικά μέρη ή μυθολογικές απόψεις, πράγμα που αν κάποιον δεν τον ενδιαφέρει σαν θέμα, ίσως να φανεί υπερβολικό.

• Πώς καταφέρνεις και συνδυάζεις την επαγγελματική ζωή μιας εργαζόμενης μητέρας και Διευθύντριας Marketing στην Playmobil με τη συγγραφή;

Μια χαρά συνδυάζεται, ειδικά όταν δεν έχει κανείς πια μικρά παιδιά. Γράφω παντού, στις εκδρομές, στα εστιατόρια, στην παραλία. Οι καλύτερες ιδέες όμως που έρχονται, όταν κάνω ποδήλατο.

• Θα ήταν ενδιαφέρον να πας πεις, αν το Διδακτορικό σου στη Γερμανική Λογοτεχνία σε έκανε να στραφείς στη συγγραφή μυθιστορημάτων;

Η Διδακτορική διατριβή, εκτός από τις επιστημονικές της προεκτάσεις, με έμαθε να ερευνώ και να ανατρέχω σε πηγές, τα οποία βοήθησαν στη συγγραφή του μυθιστορήματος. Οι μεταπτυχιακές μου σπουδές ήταν στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, οπότε πέρασα πολλές ώρες στην Εθνική Βιβλιοθήκη, έναν χώρο που ενέπλεξα για να τοποθετήσω ένα μέρος της δράσης του μυθιστορήματος.

• Ασχολείσαι με τον ποδηλατικό τουρισμό. Πείτε μας κάποιες πληροφορίες γι αυτό.

Οι γονείς μου με έφεραν σ’ αυτό το κόσμο με μερικά ελαττωματικά DNA, που μου δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στο να κάθομαι ήσυχη. Μόλις ενηλικιώθηκαν τα παιδιά μου αποφάσισα να αξιοποιήσω το ποδήλατο που σκονιζόταν στην αποθήκη και να πάω μέχρι το περίπτερο για παγωτό. Η 5λεπτη διαδρομή μου φάνηκε εξωτική και δοκίμασα την άλλη μέρα να πάω μέχρι την πλατεία, την τρίτη μέρα μέχρι στο super market και όλα αυτά, να λάβετε υπόψη σας, ενόσω μένω σε βουνό!

Εν τω μεταξύ έχω γυρίσει ένα σωρό μέρη της Ευρώπης με το ποδηλατάκι μου και αν σας αρέσουν οι light περιπέτειες, διαβάστε τα ντοκουμέντα εδώ: Lady On A Bike.

• Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο;

Ε μα βέβαια, τόσα χιλιόμετρα πετάλι, δεν θα σκαρφιστώ άλλη ιστορία; Έρχεται απίθανο μυθιστόρημα με ακόμα πιο ενδιαφέρουσα πλοκή, εντελώς Ελληνικό κι αυτό! Το επόμενο βιβλίο ονομάζεται ΑΛΑΛΕΣ ΧΟΡΔΕΣ και καταπιάνεται με την αναζήτηση ενός χαμένου, πνευματικού θησαυρού μέσα στους αιώνες!

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε δωρεάν το πρώτο κεφάλαιο