Πώς φτιάχτηκε το πρώτο μπαλόνι. Η ιστορία του πιο πολύχρωμου αξεσουάρ των παιδικών χρόνων. Η χρήση του δεν ήταν πάντα διακοσμητική (βίντεο)

Τα μπαλόνια είναι η πιο φτηνή, εύκολη και διασκεδαστική λύση για τον στολισμό μια όμορφης στιγμής. Χρησιμοποιήθηκαν για στρατιωτικές επικοινωνίες και επιστημονικά πειράματα.

Όλα ξεκίνησαν το 1824, όταν ο Άγγλος επιστήμονας Μάικλ Φαραντέι εκτός από τον ηλεκτρομαγνητισμό ανακάλυψε και το νούμερο ένα παιδικό αξεσουάρ, που έγινε η πολύχρωμη παιδική ανάμνηση πολλών γενεών.

Η εφεύρεση και τα πρώτα μπαλόνια από βουλκανισμένο λάστιχο

Το 1824, κατά τη διάρκεια ενός πειράματος με υδρογόνο, ο Φαραντέι ανακάλυψε την ελαστικότητα, τη διαφάνεια και την αντοχή του καουτσούκ ως υλικό.

Έτσι τοποθέτησε δυο φύλλα καουτσούκ το ένα πάνω στο άλλο βάζοντας αλεύρι ανάμεσα τους για να μην ενωθούν οι δυο επιφάνειες και πιέζοντας τις δυο άκρες τα «σφράγισε» για τυχόν διαρροές.

Ο επιστήμονας παρατήρησε ότι γεμίζοντας τα μπαλόνια με υδρογόνο είχαν ικανή ανοδική δύναμη, ωστόσο το υδρογόνο δεν μπορούσε να εγκλωβιστεί μέσα στο μπαλόνι με αποτέλεσμα να υπάρχει διαρροή.

Στη συνέχεια, το 1846, ο Βρετανός εφευρέτης και κατασκευαστής ελαστικών Τόμας Χάνκοκ άρχισε να διανέμει ειδικά σετ κατασκευής μπαλονιών. Από την επόμενη κιόλας χρονιά, στο Λονδίνο, οι επιχειρηματίες πουλούσαν τα πρώτα μπαλόνια από βουλκανισμένο λάστιχο, που ήταν πιο ενισχυμένα και ανθεκτικά.

Αμέσως μετά έγινε από τα πιο κορυφαία αντικείμενα μάρκετινγκ και μπήκε σε όλα τα σπίτια ως διακοσμητικό σε πάρτι γενεθλίων.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, το 1873: «Μπορεί να είναι κατασκευασμένο και για άλλου είδους χρήσεις λόγω της ανθεκτικής κατασκευής τους, ειδικά για στρατιωτικούς και μετεωρολόγους, αλλά πάντα θα είναι μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στις διασκεδάσεις και τις λαϊκές συγκεντρώσεις».

Καλλιτεχνήματα από μπαλόνια και μπαλόνια από αλουμινόχαρτο!

Μπαλόνια από καουτσούκ δεν είχαν κατασκευαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι το 1907, αλλά από το 1912 τα πρώτα μακρόστενα μπαλόνια σε σχήμα λουκάνικου έκαναν πάταγο στην αμερικανική αγορά. Στις αρχές τις δεκαετίας του ’40 δημιουργήθηκε η «τέχν  η» του μπαλονιού με ταλαντούχους διασκεδαστές της εποχής που τα έστριβαν με μαεστρία δημιουργώντας μορφές ζώων.

Το 1970 σάρωσαν κυριολεκτικά την αγορά τα μπαλόνια από αλουμινόχαρτο, που τα γέμιζαν με ήλιο, με αποτέλεσμα να χάνονται στον  ουρανό με την παραμικρή απροσεξία.

Ήταν μεγαλύτερα και πιο εντυπωσιακά, με διάφορα σχήματα, έντονα χρώματα και μηνύματα γραμμένα επάνω τους όπως “Happy Birthday” και “Congratulations”.

Σε άλλες χώρες και πολιτισμούς, όπως στην Ασία, δεν χρησιμοποιούν τα συνηθισμένα μπαλόνια. Αντί αυτών έχουν ειδικά φαναράκια, που έχουν τη μορφή μικροσκοπικού αερόστατου ανάβοντας μια μικρή φλόγα μέσα σε αυτά. Η πρώτη τους χρήση ήταν για στρατιωτική σηματοδότηση και με το πέρασμα των χρόνων έγινε μια ατραξιόν σε διάφορες περιστάσεις.

Οι οικολογικές οργανώσεις έχουν προειδοποιήσει για τα μπαλόνια που είναι γεμάτα ήλιον, ότι μετά την αποσύνθεση τους στην ατμόσφαιρα γίνονται πολύ λεπτές ίνες και πέφτουν συνήθως στη θάλασσα ξεγελώντας φώκιες, δελφίνια, φάλαινες και άλλα θαλάσσια ζώα με αποτέλεσμα να τα καταπίνουν και να πνίγονται.

Παρακολουθήστε στο παρακάτω βίντεο την ιστορία του μπαλονιού:

Πηγή: A bit of Balloon History

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Γιατί δεν ακούμε το «Happy Birthday» στις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές…