Πως δημιουργήθηκε η πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα. Ήταν ιδέα ενός δημοσίου υπαλλήλου που βαρέθηκε να απαντήσει σε όλες τις ευχές

Δημόσιος υπάλληλος και λάτρης της τέχνης, ο Χένρι Κόουλ είχε πολλούς φίλους από την ελίτ της πρώιμης βικτωριανής Αγγλίας. Την περίοδο των Χριστουγέννων, λέγεται, ότι του προκαλούσαν μεγάλο άγχος.

Το πρόβλημα ήταν τα γράμματά τους. Τα Χριστούγεννα του 1843, η αποστολή ενός γράμματος οπουδήποτε στη χώρα κόστιζε μόλις μία δεκάρα. Επομένως, όλοι έστελναν γράμματα. Ο Κόουλ έβλεπε τις στοίβες αναπάντητης αλληλογραφίας πάνω στο γραφείο του και προβληματιζόταν. Ήταν τόσο πολυάσχολος και δεν είχε χρόνο να απαντήσει σε κάθε ένα από τα γράμματα ξεχωριστά.

Ωστόσο, στη βικτωριανή Αγγλία θεωρούνταν αγένεια να μην απαντήσεις στην αλληλογραφία. Έτσι, έπρεπε αναγκαστικά να βρει έναν τρόπο να απαντήσει σε όλους.

Απευθύνθηκε σε έναν φίλο του καλλιτέχνη, τον J.C. Horsley. Του ζήτησε να σχεδιάσει ένα σκίτσο που είχε σκεφτεί. Μια οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι, να γιορτάζει και να πίνει κρασί. Μόλις ο Horsley του έδωσε το σκίτσο, ο Κόουλ το έδωσε σε ένα τυπογραφείο του Λονδίνου, ζητώντας χίλια αντίτυπα.

Η εικόνα τυπώθηκε σε ένα κομμάτι σκληρού χαρτονιού και έγραφε “Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το Νέο Έτος”. Στην κορυφή υπήρχε η προσφώνηση “TO: (Προς:) _____”, που επέτρεπε στον Κόουλ να εξατομικεύσει τις απαντήσεις του.

Ήταν η πρώτη χριστουγεννιάτικη ευχετήρια κάρτα.

Προκλήθηκαν κάποιες αντιδράσεις για την εικόνα της κάρτας, καθώς παρουσιάζονταν μικρά παιδιά να πίνουν κρασί και αρκετοί πίστευαν ότι ενθάρρυνε την κατανάλωση αλκοόλ από ανηλίκους. Ωστόσο, αυτό δεν στάθηκε ικανό να μειώσει την αξία της κάρτας. Οι περισσότεροι ενθουσιάστηκαν με την πρωτότυπη ιδέα του Κόουλ.

Μέσα σε λίγα χρόνια, αρκετοί επιφανείς Βικτωριανοί ακολούθησαν το παράδειγμά του και έστελναν παρόμοιες χριστουγεννιάτικες κάρτες. Μέχρι, όμως, να γίνει κτήμα όλων των πολιτών σε Αγγλία και ΗΠΑ πέρασαν αρκετές δεκαετίες.

Το 1875, η χριστουγεννιάτικη κάρτα πέρασε σε νέα εποχή. Ο Πρώσος Λουίς Πρανγκ, που διατηρούσε τυπογραφείο κοντά στη Βοστώνη, δημιούργησε μία νέα ευχετήρια κάρτα, που δεν περιείχε καμία χριστουγεννιάτικη ή γιορτινή εικόνα. Η κάρτα είχε την ζωγραφιά ενός λουλουδιού και έγραφε “Καλά Χριστούγεννα”.

Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι χριστουγεννιάτικες κάρτες είχαν κερδίσει την ευρεία αποδοχή του αγοραστικού κοινού ενώ ο Τύπος της εποχής φιλοξενούσε διαγωνισμούς για την καλύτερη κάρτα, στους οποίους συμμετείχαν διάφοροι εκδότες καρτών και δίνονταν χρηματικά έπαθλα.

Η σύγχρονη βιομηχανία χριστουγεννιάτικων καρτών, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ξεκίνησε το 1915, όταν μία νεοσύστατη εταιρεία καρτ ποστάλ, με έδρα το Κάνσας των ΗΠΑ, δημοσίευσε την πρώτη εορταστική κάρτα, η οποία ήταν αρκετά μεγαλύτερη από τις προηγούμενες.

Ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι δεν είχαν αρκετό χώρο, για να γράψουν όλα όσα ήθελαν και αποφάσισαν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις των καταναλωτών.

Έκτοτε, η χριστουγεννιάτικη κάρτα αποτελεί ένα παραδοσιακό μέσο ανταλλαγής ευχών, που αν και απειλείται με την επέλαση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, παραμένει ένα απαραίτητο “αξεσουάρ” των Χριστουγέννων.