Πώς CIA και KGB προσπάθησαν να εκβιάσουν με ταινίες πορνό τον Σουκάρνο, ηγέτη της Ινδονησίας. Η απρόβλεπτη απάντησή του

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Το 1945, ο Σουκάρνο έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Ινδονησίας αφού ως επικεφαλής του κινήματος ανεξαρτησίας ενάντια στην ολλανδική αποικιακή κυριαρχία, είχε την υποστήριξη των περισσοτέρων Ινδονησίων και θεωρήθηκε ήρωας της πατρίδας του.

Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΣΣΔ ήθελαν να έχουν τον έλεγχο του Σουκάρνο και της χώρας του.

Πράκτορες της KGB και της CIA θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να τον παγιδεύσουν και να τον εκβιάσουν μέσω της αδυναμίας του για τις γυναίκες.

Στο πλαίσιο αυτό, η KGB έριξε στο κρεβάτι του Ινδονήσιου ηγέτη όμορφες πράκτορές της που παρίσταναν τις αεροσυνοδούς.

Η CIA γύρισε μία πορνογραφική ταινία που υποτίθεται ότι πρωταγωνιστούσε ο Σουκάρνο. Οι προσπάθειες των ξένων πρακτόρων απέτυχαν οικτρά καθώς δεν είχαν λάβει υπόψη τους την ιδιοσυγκρασία του Ινδονήσιου ηγέτη.

Μεταξύ Δύσης και Ανατολής

Ο Σουκάρνο κυβέρνησε την Ινδονησία έχοντας συμμαχήσει με τους κομμουνιστές. Αν και ο ίδιος δεν ήταν κομμουνιστής είχε εντάξει στην πολιτική του κάποια στοιχεία της ιδεολογίας. Έτσι στις ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες θεωρούνταν ως αναξιόπιστος ή ακόμη και αντίπαλος. Παρά ταύτα, επίσημα διατηρούσαν σχέσεις μαζί του και ο Σουκάρνο πραγματοποιούσε συχνά επίσημα ταξίδια στις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη.

Όμως, ούτε και η Μόσχα είχε εμπιστοσύνη στον Σουκάρνο, αφού δεν επέβαλε κομμουνιστικό καθεστώς στη χώρα του.

Ήδη με το ξεκίνημα του Ψυχρού Πολέμου, η Ινδονησία μπήκε στο στόχαστρο τόσο της Ουάσιγκτον όσο και της Μόσχας. Το εκτεταμένο νησιώτικο κράτος του Ειρηνικού με τη στρατηγική του θέση, τον τεράστιο πληθυσμό και απέραντες πλουτοπαραγωγικές πηγές έγινε μήλο της έριδος των δύο υπερδυνάμεων.

Προκειμένου να πάρουν τον έλεγχο της χώρας έπρεπε να ελέγξουν τον ηγέτη της, Σουκάρνο.

Απόπειρες ανατροπής του Σουκάρνο

Από τις αρχές της δεκαετίες του 1950, η συμπάθεια του Σουκάρνο προς τον κομμουνισμό και οι δεσμοί που είχε αρχίσει να καλλιεργεί με τη Σοβιετική Ένωση και τη Κίνα έπεισαν τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας να ανατρέψουν τον Ινδονήσιο ηγέτη.

Το 1955 η CIA ξόδεψε ένα εκατομμύριο δολάρια προσπαθώντας να επηρεάσει τις βουλευτικές εκλογές στην Ινδονησία υπέρ κομμάτων που υποστήριζαν τη Δύση και εναντίον του Σουκάρνο και του κομμουνιστικού κόμματος που ήταν σύμμαχός του. Άλλωστε, εκείνη την εποχή το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδονησίας είχε τα περισσότερα εγγεγραμμένα μέλη μετά την ΕΣΣΔ.

Προς έκπληξη των πρακτόρων της CIA, το σχέδιο απέτυχε αφού το κομμουνιστικό κόμμα έλαβε υψηλό ποσοστό των ψήφων στις εκλογές στην Ινδονησία. Τα επόμενα δύο χρόνια της διακυβέρνησής του, ο Σουκάρνο ενίσχυσε τους δεσμούς με τη Μόσχα και το Πεκίνο.

Οι αντάρτες της CIA

Η CIA προσπάθησε τότε να δημιουργήσει ένα αντάρτικο εναντίον του Σουκάρνο. Το 1958 δεκάδες χιλιάδες ντόπιοι αλλά και μισθοφόροι από τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν και τις Ηνωμένες Πολιτείες με όπλα, προμήθειες και υλικοτεχνική υποστήριξη από τις ΗΠΑ ξεκίνησαν να μάχονται τις κυβερνητικές δυνάμεις που υποστήριζαν τον Σουκάρνο.

Οι Αμερικανοί παρουσίαζαν τη δράση των ανταρτών αυτών ως «λαϊκή εξέγερση εναντίον ενός κρυφο-κομμουνιστικού καταπιεστικού καθεστώτος».  Όμως παρ’ όλο που οι αντάρτες ανεφοδιάζονταν κρυφά από αμερικανικά υποβρύχια και αεροπλάνα, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικοί να ρίξουν τον Σουκάρνο από την εξουσία.

Τότε η CIA αποφάσισε να χρησιμοποιήσει εναντίον του μια άλλη τακτική.

Η “ξανθιά πράκτορας”

Υπήρχε μία φήμη ότι ο Σουκάρνο είχε σχέση με μια ξανθιά αεροσυνοδό, που ήταν κατάσκοπος της KGB. Μάλιστα, σύμφωνα με τη φήμη αυτή, υπήρχε ανάρμοστη ταινία του Σουκάρνο με την αεροσυνοδό-πράκτορα της KGB με την οποία οι Σοβιετικοί τον εκβίαζαν.

Οι πράκτορες της CIA σκέφθηκαν να διαδώσουν τη φήμη ως πραγματικό γεγονός. Μάλιστα πρόσθεσαν την επισήμανση ότι το «άνοιγμα» του Σουκάρνο στη Μόσχα ήταν εξαιτίας εκβιασμών που είχε υποστεί από τους Σοβιετικούς που τον κρατούσαν στο χέρι γιατί διέθεταν οπτικό υλικό από τη ερωτική του σχέση με την πράκτορά τους.

Έτσι, οι Αμερικανοί θεώρησαν ότι θα τον υποβίβαζαν στα μάτια του λαού και θα σπίλωναν την εικόνα του ως εθνικό ήρωα.

Ο Δυτικός Τύπος

Το 1958 σε πολλά δυτικά έντυπα εμφανίστηκαν άρθρα που μιλούσαν για τη σχέση του Σουκάρνο με μία πράκτορα “σεξοβόμβα” της KGB. Μάλιστα, το τριμηνιαίο βρετανικό περιοδικό «Round Table», που θεωρούνταν ένα έγκυρο έντυπο διεθνούς γεωπολιτικής και εξελίξεων, στο τεύχος του Μαρτίου 1958, συμπεριλάμβανε τον υποτιθέμενο εκβιασμό του Σουκάρνο εξαιτίας της σοβιετικής «σέξι κατασκόπου» ως ένα από τους βασικούς λόγους της «εξέγερσης».

Κάποια στιγμή, η CIA μπόρεσε να επιβεβαιώσει ότι η KGB είχε πράγματι μία ταινία που έδειχνε τον Σουκάρνο να ερωτοτροπεί με την πράκτορά της. Ο Σουκάρνο είχε ταξιδέψει παρέα με μια ξανθιά αεροσυνοδό κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στη Σοβιετική Ένωση, και η ίδια αεροσυνοδός ταξίδεψε αργότερα στην Ινδονησία μ’ ένα Σοβιετικό αξιωματούχο. Από τότε εθεάθη αρκετές φορές στην Τζακάρτα να κάνει παρέα με τον Σουκάρνο.

Όμως, όσο και να προσπάθησαν, οι πράκτορες της CIA δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν αντίτυπό της «ροζ» ταινίας.  

CIA και πορνογραφία

Έτσι στη CIA αποφάσισαν να βρουν μία άσχετη πορνογραφική ταινία που θα είχε πρωταγωνιστές που να έμοιαζαν με τον Σουκάρνο και την υποτιθέμενη Ρωσίδα ερωμένη του και να την προωθήσουν στην Ινδονησία.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, το Λος Άντζελες ήταν το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής πορνογραφικών ταινιών στην Αμερική. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας του Λος Άντζελες είχε αναλάβει να στέλνει στη CIA όλες τις ταινίες που είχαν κατασχέσει οι αστυνομικοί και οι πρωταγωνιστές έμοιαζαν με τον Σουκάρνο. Ήταν, δηλαδή, Ασιάτες μελαχρινοί και φαλακροί. Επίσης, οι πρωταγωνίστριες θα έπρεπε να ήταν ψηλές, ξανθιές, όμορφες και κατά προτίμηση με σλαβικά χαρακτηριστικά.

Οι αστυνομικοί του Λος Άντζελες είδαν εκατοντάδες ταινίες προκειμένου να ξεδιαλέξουν αυτές που ενδιέφερε τη CIA. Καμία από τις ταινίες που έστειλε ο Αρχηγός της Αστυνομίας του Λος Άντζελες δεν είχε πρωταγωνιστή κάποιον που να μοιάζει με τον Σουκάρνο.

Πράκτορες ΘΟΥ-ΒΟΥ

Μέσα στην απελπισία τους, οι πράκτορες της CIA άρχισαν να ενεργούν με μεθόδους του συναδέλφου τους ΘΟΥ-ΒΟΥ. Πέρασαν από οντισιόν ηθοποιούς για να γυρίσουν μία πορνογραφική ταινία με την ελπίδα ότι θα εύρισκαν κάποιον να έμοιαζε με τον Σουκάρνο.

Ούτε και σε αυτό στάθηκαν τυχεροί αφού δεν βρήκαν κάποιο ηθοποιό που να του έμοιαζε.

Έτσι, η CIA αποφάσισε να φτιάξει μια μάσκα του προσώπου του Ινδονήσιου ηγέτη που θα τη φορούσε κάποιος ηθοποιός σε πορνογραφική ταινία που θα γυριζόταν στο Λος Άντζελες.

Προφανώς, δεν θα υπήρχαν κοντινά πλάνα στην ταινία. Όλες οι πηγές συμφωνούν ότι η συγκεκριμένη ταινία πράγματι γυρίστηκε με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό που φορούσε τη μάσκα με τα χαρακτηριστικά του Σουκάρνο. Ο τίτλος της ήταν «Ευτυχισμένες Μέρες» («Happy Days») και μέχρι σήμερα παραμένει ακυκλοφόρητη!

Όλη η προσπάθεια ήταν μία παταγώδης αποτυχία αφού εκ των υστέρων τα μεγάλα κεφάλια της CIA συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχε τρόπος να κάνουν την ταινία γνωστή στους Ινδονησίους.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, δεν υπήρχε το διαδίκτυο αλλά ούτε καν το βίντεο VHS. Επιπλέον, οι περισσότεροι Ινδονήσιοι σε αγροτικές περιοχές δεν είχαν καν ηλεκτρισμό εκείνη την εποχή!

Αργότερα, η CIA θα ανακάλυπτε ότι το σχέδιό της να εκβιάσει τον Σουκάρνο μέσω του σεξ ήταν μία τρύπα στο νερό. Αυτό το είχαν ήδη προσπαθήσει οι Σοβιετικοί με πραγματικές πορνογραφικές ταινίες όπου πρωταγωνιστούσε ο Ινδονήσιος ηγέτης και όχι κάποιος μασκοφόρος ηθοποιός που τον παρίστανε.

Ο Σουκάρνο και οι “αεροσυνοδοί”

Οι Σοβιετικοί είχαν παγιδέψει τον Σουκάρνο όχι μόνο με μια ξανθιά καλλονή συμπατριώτισσα τους που παρίστανε την αεροσυνοδό, αλλά με ολόκληρη ομάδα! Αυτό ξεκίνησε με τα πρώτα ταξίδια του Σουκάρνο στη Μόσχα, όπου η KGB του έστελνε στο ξενοδοχείο όμορφες νεαρές γυναίκες που υποδύονταν τις αεροσυνοδούς.

Αυτό συνεχίστηκε και στην Ινδονησία, όπου η Αεροφλότ πραγματοποιούσε πτήσεις σε διάφορες πόλεις. Στην Τζακάρτα, η εταιρεία διέθετε πολλές ξανθιές και ωραίες αεροσυνοδούς που ήταν «φίλες του κυρίου Προέδρου».

Οι Σοβιετικοί είχαν εγκαταστήσει κρυφές κάμερες που κινηματογραφούσαν τον Σουκάρνο να κάνει σεξ με τις «αεροσυνοδούς»-πράκτορες της KGB. Λέγεται ότι υπάρχουν εκατοντάδες μέτρα φιλμ απ’ αυτές τις συνευρέσεις. Στόχος της KGB ήταν να εκβιάσει τον Σουκάρνο ότι θα δημοσιοποιούσε τις ταινίες αν δεν έκανε ότι του έλεγε η σοβιετική κυβέρνηση.

Όμως το σχέδιο απέτυχε παταγωδώς.

Δεν είχε τίποτα να κρύψει!

Ο λόγος ήταν ότι ο Σουκάρνο όχι μόνο δεν προσπάθησε να κρύψει το γεγονός ότι σεξουαλικά ήταν πολύ δραστήριος, αλλά καμάρωνε γι’ αυτό και πολλές φορές το γνωστοποιούσε δημόσια.

Ο Σουκάρνο υποστήριζε ανοιχτά την πολυγαμία. Σύμφωνα με τον Ινδονήσιο Πρόεδρο, δεν ήταν φυσιολογικό για ένα άνδρα να έχει μόνο μία γυναίκα γιατί πήγαινε ενάντια στη φύση. Ο ίδιος είχε παντρευτεί εννέα φορές αλλά είχε διαζευχθεί μόνο από τις τέσσερις συζύγους. Όλες οι κυρίες Σουκάρνο ήταν νεαρές και όμορφες κοπέλες.

Παράλληλα, ο Σουκάρνο είχε εκατοντάδες ερωμένες στην Ινδονησία. Κάποτε καυχήθηκε δημοσίως σ’ ένα Αμερικανό διπλωμάτη ότι ήταν «ένας πολύ δραστήριος άντρας που χρειαζόταν σεξ κάθε μέρα». Επίσης, στη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ζήτησε από τους κυβερνητικούς εκπροσώπους στην Ουάσιγκτον να του φέρουν ξανθιές πόρνες στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του.

Ο εκβιασμός της KGB

Έτσι, όταν πράκτορες της KGB προκειμένου να τον εκβιάσουν του παρουσίασαν μια ταινία όπου ήταν στο κρεβάτι με τις Ρωσίδες, ο Σουκάρνο δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του. Ευχαρίστησε τη KGB και ζήτησε επιπλέον αντίγραφα της ταινίας για να την προωθήσει σε φίλους και οπαδούς του. Με τον τρόπο αυτό θα τους διαβεβαίωνε ότι συνέχιζε να είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Δεν είναι γνωστό τι έγινε στη συνέχεια….

Το 1967 η CIA, με τη βοήθεια της MI6, ενορχήστρωσε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα που οδήγησε στην αντικατάσταση της κυβέρνησης του Σουκάρνο από τη φιλοδυτική δικτατορία του Σουχάρτο. Στη διάρκεια του πραξικοπήματος, και λίγο μετά, η «Νέα Τάξη» του Σουχάρτο προέβη σε μαζικές δολοφονίες εκατοντάδων χιλιάδων πραγματικών ή ύποπτων κομμουνιστών. Ο αριθμός όσων δολοφονήθηκαν τότε από τις δυνάμεις του Σουχάρτο ίσως να αγγίζει και τα δύο εκατομμύρια! Ο Σουχάρτο πέθανε τρία χρόνια αργότερα στην εξορία καθώς η δικτατορία αρνήθηκε να του παρασχεθεί ιατρική βοήθεια όταν ασθένησε.