Ποιος είναι ο πραγματικός “Λεμπόφκσι” που ενέπνευσε τους αδερφούς Κοέν να δημιουργήσουν τον διάσημο καλτ χαρακτήρα. Οι ομοιότητες και το κοινό παρελθόν με τον Τζεφ Μπρίτζες

Ήταν άνεργος. Ντυνόταν με κουρέλια και έπινε πάντα κοκτέιλ White Russian, δηλαδή βότκα με γάλα και πάγο. Πολλές φορές οδηγούσε άσκοπα και έβλεπε τα πράγματα χαλαρά, χωρίς άγχος. Δεν τον ενδιέφερε τίποτα άλλο από το να παίζει ερασιτεχνικά μπόουλινγκ με τους φίλους του.

Αυτή ήταν η ζωή του Τζέφρι Λεμπόφσκι ή καλύτερα του “Dude”, όπως συστηνόταν, μέχρι που έκανε τον κόσμο άνω κάτω για ένα χαλί, το οποίο τελικά τον έμπλεξε σε μια μπερδεμένη υπόθεση απαγωγής μιας πορνοστάρ και συζύγου ενός εκατομμυριούχου.

Ο “Μεγάλος Λεμπόφσκι” θεωρείται μια από τις πιο καλτ ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου και ο άνετος χαρακτήρας του Λεμπόφσκι, που ενσαρκώθηκε από τον ηθοποιό Τζεφ Μπρίτζες, λατρεύτηκε από πολλούς θεατές.

Έφτιαξαν ακόμη και φιλοσοφικό κίνημα που βασιζόταν στις ιδέες του “Dude” και ονομάστηκε “ντιουντισμός” (dudeism). Βασική ιδέα των ντιουντιστών είναι να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής χαλαρά και με ψυχραιμία, όπως θα έκανε ο Λεμπόφσκι στην ταινία.

Η φιλοσοφία τους συμπυκνώνεται στη φράση: “Σημασία δεν έχει τι σου συμβαίνει, αλλά πώς το αντιμετωπίζεις”.

Ο πραγματικός “Λεμπόφσκι”

Παρόλο που η υπόθεση της ταινίας “Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι” είναι φανταστική, οι αδερφοί Κοέν εμπνεύστηκαν το στυλ του Λεμπόφσκι από ένα πραγματικό πρόσωπο, τον Τζεφ Ντουντ.

Ο τρόπος που χορεύει, το ντύσιμό του, ακόμη και η στάση του σώματός του όταν κάθεται προήλθαν από τον Ντουντ. Ο “πραγματικός Λεμπόφσκι” εργάζεται ως παραγωγός ταινιών και είναι ένας από τους ιδρυτές του Αμερικανικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς στη Γιούτα. Θεωρείται ένας από τους “γκουρού” της προώθησης ανεξάρτητων ταινιών. Οι αδερφοί Κοέν, που σκηνοθέτησαν τον “Μεγάλο Λεμπόφσκι” τον γνώρισαν το 1984, όταν έψαχναν εταιρία διανομής για να κάνει την παραγωγή της ταινίας του “Blood Simple”. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του τους τράβηξε το ενδιαφέρον.

Ο Ντουντ δέχτηκε να τους βοηθήσει με την προώθηση της ταινίας και τους πρότεινε να κάνουν έναν μεγάλο πάρτι σε μία αίθουσα για μπόουλινγκ. Παρόλο που ο Ντουντ δεν έπαιζε συχνά μπόουλινγκ, οι αδερφοί Κοέν τον συνέδεσαν με το άθλημα. Έτσι, εξηγείται ότι πολλές από τις σκηνές του “Μεγάλου Λεμπόφσκι” γυρίστηκαν σε αίθουσα μπόουλινγκ και αυτή ήταν η βασική ασχολία του πρωταγωνιστή.

Όταν ήταν ακόμη έφηβος οι φίλοι άρχισαν να φωνάζουν τον Ντουντ “dude”, ως παράφραση του επιθέτου του.

Σε ηλικία 18 ετών ήταν μέλος του κινήματος “Seattle Liberation”, το οποίο διαδήλωνε κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, στις αρχές της δεκαετίας του ΄70.

Σε μια διαμαρτυρία, ο Ντουντ και ακόμη έξι άτομα συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για συνωμοσία κατά της κυβέρνησης και υποκίνηση αναταραχών για της καταστροφή της δημόσιας περιουσίας. Οι επτά άνδρες έμειναν γνωστοί ως οι “Seattle Seven”. Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Ντουντ έβγαλε από την τσέπη του μια ναζιστική σημαία και την ακούμπησε στον πάγκο του δικαστή. Αργότερα, είπε ότι το έκανε για να δείξει ότι “ο δικαστής είχε δράσει σαν καλός Γερμανός. Καταδικάστηκαν σε 12 μήνες φυλάκιση.

Στα γυρίσματα της ταινίας

Πριν να ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας, ο ηθοποιός Τζεφ Μπρίτζες, ο οποίος υποδύθηκε τον Λεμπόφσκι συνάντησε τον Ντουντ, ώστε να “μπει” καλύτερα στον ρόλο του. Όμως, ο Μπρίτζες έβαλε και προσωπικά στοιχεία από τη δική του ζωή την περίοδο της δεκαετίας του ΄60 και του ΄70.

“Ζούσα σε ένα μικρό σπίτι και έκανα ναρκωτικά, παρόλο που νομίζω πως ήμουν λίγο πιο δημιουργικός από τον Λεμπόφσκι”, είχε πει σε συνέντευξή του. Στην ταινία ο Μπρίτζες χρησιμοποίησε δικά του παλιά ρούχα και πίστευε ότι ταίριαζαν απόλυτα με τον χαρακτήρα του Λεμπόφσκι.

Χρειάστηκε επίσης, να πάρει μερικά κιλά για να αποκτήσει τη χαρακτηριστική κοιλιά του ήρωα.

Στα γυρίσματα, οι σκηνοθέτες είπαν πως δεν είχαν πρόβλημα συνεργασίας με τον ηθοποιό: “Στην αρχή κάθε σκηνής ερχόταν και ρωτούσε “Νομίζεις ότι ο Dude είχε καπνίσει μαριχουάνα πριν από αυτή την σκηνή;” Αν του απαντούσαμε θετικά, ο Μπρίτζες πήγαινε σε μια γωνία και έτριβε τα μάτια του για να φαίνονται κόκκινα και να είναι ρεαλιστική η εικόνα του”.

Η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους το 1998, αλλά δεν έκανε την επιτυχία που προσδοκούσαν οι συντελεστές της. Ξοδεύτηκαν 15 εκατομμύρια για τα γυρίσματα και οι εισπράξεις της έφτασαν τα 46 εκατομμύρια δολάρια. Σιγά σιγά όμως, κέρδισε κοινό και κριτικούς και για κάποιους είναι μια από τις καλύτερες κωμικές ταινίες όλων των εποχών.

Η βιβλιοθήκη του Κογκρέσο ανέφερε ότι είναι “πολιτιστικά, ιστορικά, και αισθητικά σημαντική”. Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι έγινε θρύλος.

Από το 2002 και κάθε χρόνο διεξάγεται στην Αμερική το φεστιβάλ “Lebowski Fest”, στο οποίο το κοινό παρακολουθεί την ταινία και παίζει μπόουλινγκ. Βασικός καλεσμένος είναι συνήθως ο Τζεφ Ντουντ.

Δείτε τον ντοκιμαντέρ με τον πραγματικό Λεμπόφσκι:

Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Οι σκληρές σκηνές του «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο», που έκριναν ακατάλληλη την ταινία. Ο πρωταγωνιστής ζούσε με πρεζάκια και χάλασε το συκώτι του για να μπει στο πετσί του ρόλου