Όλοι τον θυμόμαστε να υποδύεται τον περιπτερά στο «Μια ζωή την έχουμε» και να του παραγγέλνει ο Δημήτρης Χορν 1.101.101 και δέκα ασπιρίνες!
Ονομάζεται Σύλβιος Λαχανάς. Γεννήθηκε το 1894 και πέθανε το 1966. Ενδέχεται να είναι ο πιο παλιός από τους ηθοποιούς που εμφανίστηκαν στον μεταπολεμικό κινηματογράφο.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1955 στο «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» του Αλ. Σακελλάριου. Συμμετείχε στο γλέντι της Παναγιάς της Πλατανιώτισσας όπου ο Τόλης Χάρμας χόρεψε το «Είμαι άνδρας και το κέφι μου θα κάνω». Έκτοτε, οι εμφανίσεις του ήταν πολλές. Περισσότερες και από εβδομήντα.
Στη “Θεία από το Σικάγο” υποδύεται τον συνομιλητή του Παντελή Ζερβού, στον Πλάτανο, στην Κυψέλη
Η τελευταία του ταινία ήταν το «Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη» το 1966. Τον εντοπίζουμε σε μια σκηνή, σε μια χαρτοπαιχτική λέσχη, με τη Δέσπω Διαμαντίδου και τον Άλκη Γιαννακά.
Ανάμεσα στις ταινίες αυτές έκανε πολλές άλλες εμφανίσεις, γύρω στις εβδομήντα, άλλες γνωστές κι άλλες άγνωστες. Σίγουρα τον θυμόμαστε όμως, ως περιπτερά στο «Μια ζωή την έχουμε» ή συνομιλητή του Παντελή Ζερβού στο καφενείο, στον Πλάτανο, στην ταινία «Η θεία απ’ το Σικάγο».
Είναι ο σερβιτόρος που θα δώσει τις πληροφορίες για την Βιβή, στην Ελένη Ζαφειρίου. “Η καφετζού”
Είναι ο σερβιτόρος στο καμπαρέ όπου θα πάει να ζητήσει διακριτικά η Ελένη Ζαφειρίου τη Βιβή, για το δαχτυλίδι – στην «Καφετζού».
Είναι ο ζητιάνος στο «Αμαξάκι» που ζητά ελεημοσύνη και η σαλεμένη αρχόντισσα του δίνει μια χούφτα κουμπιά, νομίζοντας ότι τον ελεημονεί.
Υποδύεται και τον ζητιάνο στο “Αμαξάκι” που η σαλεμένη αρχόντισσα τον ελεημονεί με μια χούφτα κουμπιά
Ως περιπτερά τον εντοπίζουμε και στο «Αλίμονο στους νέους». Σε μια από τις αρχικές σκηνές του φιλμ όπου ο γιατρός (Γιώργος Βελέντζα) τηλεφωνεί στο σπίτι του Χορν, στην Κηφισιά.
Οι εμφανίσεις του Λαχανά είναι άνισες. Περάσματα, μικρά ρολάκια και λίγες, μικρές ατάκες. Ο,τι του έδιναν το δεχόταν και υπηρετούσε με το σουλούπι και τη φυσιογνωμία του τις ταινίες.
Τον Σύλβιο Λαχανά δεν τον εντοπίζουμε σε Αθηναϊκές παραστάσεις. Αυτές σημαίνει πως εργάστηκε για πολλά χρόνια στα μπουλούκια.
Από την ταινία “Το ρομάντζο μιας καμαριέρας” με τον 15χρονο Στάθη Ψάλτη. Τον παππού της οικογένειας τον ερμηνεύει ο Λαχανάς
Από το 1948 από το αρχείο του ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ ξετρυπώσαμε αυτό το πρόγραμμα. Πρόκειται για την «υπέροχη κωμωδία εις τρεις πράξεις» όπως αναφέρει με τον τίτλο «Ο κύριος πρόεδρος». Στην «υπέροχη» αυτή κωμωδία, όπως διαπιστώνουμε όχι μόνο πρωταγωνιστεί. αλλά έχει γράψει ο ίδιος και το έργο.
Είναι ο “αθόρυβος” συνήγορος του Δημ. Παπαμιχαήλ στο “Τεμπελόσκυλο”
Στα τέλη της δεκαετίας του 50 θα τον βρούμε στο θίασο του Δημήτρη Μυράτ σε δύο πολυπρόσωπα έργα. Στο «Κράτος του Θεού» αλλά και στην «Υπόθεση Ντρέιφους» του Μανόλη Σκουλούδη.
Συνεπώς δεν πρόκειται για κάποιον κομπάρσο που προέκυψε στον Ελληνικό κινηματογράφο από το πουθενά. Έχει παρουσία στο θέατρο επί δεκαετίες, έστω και στο μπουλούκι. Το μπουλούκι που κρατούσε αναμμένη τη λαμπάδα του θεάτρου απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, σε κάθε απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδος.
Και το μπουλούκι είχε τους δικούς του αξιακούς κώδικες. Είχε τους δικούς του πρωταγωνιστές και τις δικές του ντίβες. Ηθοποιοί σαν τον Λαχανά, ενδέχεται να ήταν πρωταγωνιστές στην αφανή αυτή θεατρική λαμπαδηφορία. Ηθοποιοί που στην Αθηναϊκή πιάτσα ήταν άγνωστοι, αλλά στην περιφέρεια μεγαλουργούσαν.
Από το ΕΛΙΑ – ΜΙΕΤ τα θεατρικά προγράμματα του θιάσου Δ. Μυράτ στα οποία συμμετέχει ο Λαχανάς
Οι σκηνοθέτες του κινηματογράφους μας που σχεδόν όλοι προέρχονταν από το θέατρο, γνώριζαν πολύ καλά τα πρόσωπα του «παλιού θεάτρου» της τότε, προπολεμικής πιάτσας. Κι όταν χρειάστηκαν κάποια ρολάκια, δύο τρεις ατάκες, έπαιρναν ηθοποιούς όπως τον Σύλβιο Λαχανά.
Ανθρώπους δηλαδή που ήταν ηθοποιοί και όχι κομπάρσοι και που μπορούσαν επάξια να σταθούν για τις τρεις αυτές ατάκες μπροστά στο φακό. Τους απέδιδαν τιμή με τον τρόπο αυτόν.
Εμφανίζεται και στο “Τύφλα νά ‘χει ο Μάρλον Μπράντο”. Είναι ο κυριούλης που παντρεύτηκε την 27χρονη και θέλει τη βεβαίωση του γάμου από τον καλό μας Θανάση
Ο Σύλβιος Λαχανάς υπηρέτησε το Ελληνικό σινεμά μέσα από τέτοιες εμφανίσεις. Ήταν ο ηθοποιούς που κάλυπτε δύο κινηματογραφικές ανάγκες: το μπούγιο και τις σφήνες. Όποια σκηνή χρειαζόταν πλήθος, μέσα ήταν ο Λαχανάς.
Κι επίσης όπου τραγουδούσε ο ηθοποιός ή κάποιος τραγουδιστής και θέλαμε «σφήνα» στο πρόσωπο ενός θαμώνα, πάλι τον Λαχανά βλέπαμε, όπως στον «Γυναικά» του Νίκου Τσιφόρου όταν τραγουδά η Μπέμπα Κυριακίδου ή στο «Μια λατέρνα μια ζωή» όταν τραγουδά ο Ορέστης Μακρής παίζοντας τη λατέρνα του και ο Λαχανάς, «κοπανά» τα ποτηράκια του.
Μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του ήταν στον “Λουστράκο” της Μ. Πλυτά. Ο Λαχανάς είναι ο γεροντάκος αριστερά
Ο Σύλβιος Λαχανάς έφυγε το 1966 αφήνοντας πίσω του ένα «μωσαϊκό» τέτοιων εμφανίσεων, που μπορεί στην εποχή τους να πέρασαν αδιάφορα, αλλά σήμερα, με την δυνατότητα που έχουμε να βλέπουμε και να ξαναβλέπουμε τις ταινίες, τα εντοπίζουμε και του αποδίδουμε τα εύσημα που του αξίζουν.
Στο παρακάτω βίντεο από το κανάλι kastalia του YouTube ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης μας δίνει μια εμπεριστατωμένη εργασία πάνω στις εμφανίσεις του Σύλβιου Λαχανά στον κινηματογράφο:
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr