Ποιοι ήταν οι δύο προηγούμενοι Κάρολοι που βασίλευσαν στην Βρετανία. Ο ένας αποκεφαλίστηκε και ο δεύτερος είχε 12 νόθα παιδιά

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Με τον Κάρολο Γ΄ ύστερα από 337 χρόνια, η Βρετανία απέκτησε και πάλι βασιλιά με αυτό το όνομα. Οι δύο προηγούμενοι Κάρολοι της Αγγλίας, ο Κάρολος Α΄ και  Β΄, ήταν πατέρας και γιος αντίστοιχα που έζησαν τον 17^ο αιώνα.

Το κοινό τους γνώρισμα ήταν ότι υπήρξαν ανίκανοι μονάρχες που προκάλεσαν περισσότερα προβλήματα στο κράτος απ’ αυτά που έλυσαν! Όμως, η διαφορά τους ήταν στο πως έβλεπαν τον εαυτό τους σε σχέση με τους υπηκόους τους.

Ο Κάρολος Α΄ θεωρούσε ότι έπρεπε να κυβερνά απολυταρχικά και να δίνει λογαριασμό μόνο στο Θεό. Αντίθετα, ο Κάρολος Β΄ συμπεριφερόταν στους υπηκόους του σαν να ήταν ένας απ’ αυτούς.

Το αποτέλεσμα ήταν ο μεν πατέρας να χάσει το κεφάλι του, ο δε γιος να είναι ακόμη και σήμερα ένας από τους πιο δημοφιλείς Βρετανούς μονάρχες, παρά το γεγονός ότι θεωρείται γενικά ως ένας από τους πλέον άχρηστους και τεμπέληδες!

Κάρολος Α΄

Ο Κάρολος Α’ (1600 –1649) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας από το 1625 μέχρι την εκτέλεσή του το 1649. Ήταν γιος του βασιλιά Ιάκωβου ΣΤ΄ της Σκωτίας.

Το 1603, ο Ιάκωβος διαδέχτηκε τη θεία του Ελισάβετ Α΄ στο θρόνο της Αγγλίας ως Ιάκωβος Α΄. Η οικογένεια μετακόμισε στην Αγγλία, όπου ο Κάρολος πέρασε μεγάλο μέρος της υπόλοιπης ζωής του. Παντρεύτηκε τη Γαλλίδα πριγκίπισσα Ενριέττα Μαρία, στην οποία έμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του.

Το 1625 διαδέχτηκε στο θρόνο της Αγγλίας τον πατέρα του.

Γρήγορα ο νέος βασιλιάς έγινε αντιπαθής τόσο με τους Άγγλους όσο και με τους Σκωτσέζους. Συγκρούστηκε με τα κοινοβούλια και των δύο χωρών, που είχαν προσπαθήσει να περιορίσουν τα βασιλικά του προνόμια.

Ο ίδιος ο Κάρολος Α΄ πίστευε στο θείο δικαίωμα των μοναρχών και ήταν αποφασισμένος να κυβερνήσει απολυταρχικά, διαλύοντας τα κοινοβούλια όποτε πήγαιναν κόντρα στις επιθυμίες του.

Αντιπαθής στον λαό

Υπήρξε μεγάλη αντίδραση στις πολιτικές του, ιδιαίτερα στην επιβολή φόρων χωρίς κοινοβουλευτική συναίνεση και οι υπήκοοι του τον έβλεπαν ως τύραννο. Όμως ακόμη χειρότερα για τον Κάρολο ήταν το γεγονός ότι υποπτεύονταν ότι ευνοούσε τους καθολικούς, καθώς η γυναίκα του ήταν καθολική.

Πολλοί Άγγλοι και Σκωτσέζοι προτεστάντες, ιδιαίτερα οι πουριτανοί, ήταν φανατικοί αντικαθολικοί κάτι που συνεχίστηκε και τους επόμενους αιώνες.

Έτσι στην αντιπάθεια για το βασιλιά εξαιτίας των πολιτικών του προστέθηκε και ο θρησκευτικός ζήλος και το 1642 ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του Καρόλου και των κοινοβουλίων της Αγγλίας και της Σκωτίας.

Σύλληψη και αποκεφαλισμός του

Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, το αγγλικό κοινοβούλιο οργάνωσε δικό του στρατό που πολεμούσε με σύγχρονο οπλισμό και τακτικές. Επικεφαλής ανέλαβε ο Όλιβερ Κρόμγουελ, ένας από τους πουριτανούς πολιτικούς που αντιτάχθηκαν στον Κάρολο Α΄.

Αποδείχτηκε εξαιρετικός στρατιωτικός ηγέτης και νίκησε επανειλημμένως στην Αγγλία τα στρατεύματα που ήταν πιστά στον βασιλιά. Αυτός διέφυγε στη Σκωτία, όπου και συνελήφθη. Οι Σκωτσέζοι τον παρέδωσαν στο αγγλικό κοινοβούλιο.

Αρχικά, του ζητήθηκε να αποκηρύξει την απόλυτη μοναρχία και να κυβερνήσει ως συνταγματικός μονάρχης μαζί με το κοινοβούλιο. Αυτός αρνήθηκε και δραπέτευσε από τη φυλακή. Ξεκίνησε νέο γύρο εμφυλίου με το αγγλικό κοινοβούλιο αλλά ηττήθηκε πάλι και συνελήφθη.

Αυτή τη φορά δικάστηκε, για εσχάτη προδοσία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε τον Ιανουάριο του 1649 με δημόσιο αποκεφαλισμό έξω από το ανάκτορο του Ουαΐτχολ στο κέντρο του Λονδίνου. Είναι ο μόνος Βρετανός μονάρχης που έχει εκτελεστεί δημοσίως.

Η μοναρχία καταργήθηκε και ιδρύθηκε η «Κοινοπολιτεία της Αγγλίας», καθεστώς με δημοκρατικά χαρακτηριστικά που, όμως, σύντομα έγινε δικτατορία υπό τον Όλιβερ Κρόμγουελ. Η περίοδος 1649-1660 είναι η μόνη στην ιστορία της Αγγλίας που δεν είχε βασιλεία.

Κάρολος Β΄

Ο Κάρολος Β’ (1630-1685) ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Καρόλου Α’ της Αγγλίας. Μετά την εκτέλεση του πατέρα του, το 1649, το Κοινοβούλιο της Σκωτίας ανακήρυξε τον Κάρολο τον νεότερο βασιλιά της χώρας.

Όμως, το 1651, ο Κρόμγουελ νίκησε τον Κάρολο και τους Σκωτσέζους του και κατέλαβε τη Σκωτία. Ο Κάρολος κατάφερε να διαφύγει στην ηπειρωτική Ευρώπη, αφού πρώτα κρύφθηκε στην κουφάλα ενός δέντρου στο πεδίο της μάχης και στη συνέχεια μεταμφιέστηκε σε αγρότη.

Τη Βρετανία κυβερνούσε ο Κρόμγουελ ως δικτάτορας, ενώ ο Κάρολος ζούσε εξόριστος στη Γαλλία και την Ολλανδία.

Το 1658 ο Κρόμγουελ πέθανε και ακολούθησε σοβαρή πολιτική κρίση στην Αγγλία. Τότε θεωρήθηκε ότι μόνο η αποκατάσταση της μοναρχίας θα μπορούσε να επαναφέρει τη σταθερότητα στη χώρα.

Έτσι, το 1660 ο Κάρολος επέστρεψε πανηγυρικά στη Βρετανία και ανέλαβε την εξουσία ως βασιλιάς.

Απλός και καταδεκτικός

Η εκτέλεση του πατέρα του είχε κάνει πολύ προσεκτικό τον Κάρολο στις σχέσεις του με το κοινοβούλιο και με το λαό. Ήταν ο πρώτος βασιλιάς που συναναστρεφόταν με λαϊκούς ανθρώπους.

Αυτό ήταν κάτι που έκανε για πρώτη φορά το 1651, στο διάστημα που κρυβόταν από τον Κρόμγουελ μέχρι να διαφύγει στην ηπειρωτική Ευρώπη. Οι άνθρωποι του λαού εντυπωσιάζονταν από την αμεσότητα, απλότητα και ευγένεια που τους έδειχνε ο βασιλιάς.

Στις γιορτές στα ανάκτορα εκτός από τους αριστοκράτες, καλούσε και υπηκόους των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Ο ίδιος συνήθιζε να μεταμφιέζεται σαν ένα απ’ αυτούς, και να επισκέπτεται κρυφά τα καπηλειά όπου έκανε παρέα με λαϊκούς ανθρώπους.

Ακόμη και οι περισσότερες ερωμένες του Καρόλου ήταν κοπέλες των λαϊκών τάξεων.

Ο «ανίκανος» βασιλιάς

Ο Κάρολος Β΄ δεν είχε ιδιαίτερη έφεση στα ζητήματα πολιτικής τα οποία και βαριόταν. Είχε την τάση να αναθέτει σε συμβούλους του να διεκπεραιώνουν τις δύσκολες υποθέσεις. Κυρίως, ασχολούνταν με την προώθηση των επιστημών, γραμμάτων και τεχνών στην Αγγλία.

Στο διάστημα της βασιλείας του η δύναμη της Αγγλίας υπέστη μείωση. Την ίδια εποχή η Γαλλία υπό τον Λουδοβίκο ΙΔ΄, που ήταν ξάδελφος του Καρόλου Β΄, ήταν στη μεγαλύτερη ακμή της.

Ο Κάρολος είχε κανονίσει οι δύο χώρες να είναι σύμμαχοι, κάτι όμως που φόβιζε τους Άγγλους, εξαιτίας της δύναμης που είχε η Γαλλία και το γεγονός ότι ήταν καθολική χώρα.

Αντίθετα, ο Κάρολος Β΄ διεξήγαγε δύο πολέμους εναντίον της προτεσταντικής Ολλανδίας που έληξαν με σοβαρές ήττες για την Αγγλία, με δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία και το εμπόριό της.

Ένα από τα ελάχιστα θετικά από τους πολέμους αυτούς για τους Άγγλους ήταν η κατάληψη ενός μικρού χωριού στη Βόρεια Αμερική που είχαν φτιάξει Ολλανδοί άποικοι και το είχαν ονομάσει Νέο Άμστερνταμ.

Οι Άγγλοι μετονόμασαν το χωριό σε Νέα Υόρκη.

Τεμπέλης, καλοπερασάκιας αλλά και δημοφιλής!

 Ο Κάρολος Β΄ ήταν ευρέως γνωστός ως τεμπέλης και καλοπερασάκιας. Αυτό κατά ένα περίεργο τρόπο αύξησε τη δημοφιλία του.

Πριν από τον Κάρολο, ο Κρόμγουελ, που ήταν πουριτανός είχε επιβάλει στους Άγγλους ένα αυστηρό κώδικα ηθικής. Είχε κλείσει τα θέατρα και τα κέντρα διασκέδασης. Επίσης, απαγόρευσε στους Άγγλους να φορούν πολυτελή ρούχα και κοσμήματα.

Απαιτούσε όλοι να δουλεύαν ατελείωτες ώρες, όπως ο ίδιος, και να μη διασκεδάζουν γιατί «αυτό ήθελε ο Θεός».

Στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που διέθεταν, θα έπρεπε να είναι στις εκκλησίες ή να προσεύχονται στα σπίτια τους!

Στα χρόνια της διακυβέρνησης του Κρόμγουελ, η Αγγλία έβαλε τις βάσεις για να γίνει μεγάλη δύναμη, αλλά οι κάτοικοί της την αναθυμούνταν ως σκοτεινή περίοδο  θρησκευτικού φανατισμού και στέρησης βασικών απολαύσεων της ζωής.

Αυτό άλλαξε δραματικά με την παλινόρθωση του Καρόλου Β΄. Ήδη με το που γύρισε στο Λονδίνο έριξε το σύνθημα για ατελείωτα πάρτι, διασκεδάσεις και όργια. Όχι μόνο άνοιξε τα θέατρα, αλλά για πρώτη φορά επιτράπηκε σε γυναίκες να γίνουν ηθοποιοί και να παίζουν σε παραστάσεις.

Οι δύο πρώτες διάσημες ηθοποιοί έγιναν ερωμένες του βασιλιά.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Κάρολος Β΄ δεν απέφυγε τις συγκρούσεις με το κοινοβούλιο. Αυτό μπορούσε να το κάνει γιατί αντίθετα με τον πατέρα του είχε την υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων. Επίσης ήταν προσεκτικός να μην εξωθήσει στα άκρα τις διενέξεις του με το κοινοβούλιο.

Όπως και ο πατέρας του έδειξε ανοχή στους καθολικούς, καθώς η μητέρα του ήταν καθολική και υπήρχαν φήμες ότι ο ίδιος και οι αδελφοί του είχαν ασπαστεί την καθολική πίστη.

Όμως. αντίθετα με τον πατέρα του, οι φανατικοί προτεστάντες ήταν πιο διαλλακτικοί με τον Κάρολο Β΄ στα θρησκευτικά ζητήματα. Ήταν τέτοια η δημοφιλία του που από το 1681 μέχρι το θάνατό του το 1685 κυβερνούσε δίχως να υπάρχει κοινοβούλιο.

Οι ερωμένες και τα νόθα παιδιά του

Ο Κάρολος δεν είχε «νόμιμα» παιδιά, αλλά πολλά νόθα από τα οποία αναγνώρισε επίσημα 12 που είχε αποκτήσει με επτά διαφορετικές ερωμένες.

Στις τελευταίες συγκαταλέγονταν αριστοκράτισσες, αστές, οι πρώτες γυναίκες ηθοποιοί στην Αγγλία, και μία πλανόδια πωλήτρια φρούτων και πόρνη που έγινε ηθοποιός.

Η τελευταία λεγόταν Νιλ Γκουίν και ήταν η «μόνιμη» και αγαπημένη ερωμένη του βασιλιά. Αυτή κανόνιζε ποιους έβλεπε.

Ο Κάρολος αποκατέστησε οικονομικά και κοινωνικά τις ερωμένες του και έκανε ευγενείς όσα παιδιά τους αναγνώρισε ως δικά του.

Πολλοί σημερινοί Άγγλοι αριστοκράτες έχουν στο γενεαλογικό τους δέντρο κάποιο πρόγονο που υπήρξε νόθο παιδί του Καρόλου Β΄.

Δείτε εδώ μία ρεαλιστική αναπαράσταση της δημόσιας εκτέλεσης του Καρόλου Α΄ στην ταινία “Κρόμγουελ” του 1970 με πρωταγωνιστές τον Άλεκ Γκίνες ως Κάρολο και τον Ρίτσαρντ Χάρις ως Κρόμγουελ.