Ποια “συμπτώματα” έχει η γυναίκα που απατά τον άνδρα της: Το βάψιμο, οι φίλες, η ξαφνική αγάπη στον σύζυγο και η συμπόνια στην εργατική τάξη. Ρεπορτάζ περιοδικού το 1934!

1934. Στη Νέα Υόρκη κυκλοφορεί το περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Παρουσιάζει συμπτώματα, βάσει των οποίων ένας σύζυγος μπορεί να καταλάβει ότι η σύζυγός του τον απατά.

Όπως γράφει το περιοδικό τα συμπτώματα είναι 1.470.163! Το περιοδικό Μπουκέτο, εκείνης της εποχής, έσπευσε να ενημερώσει και τους Αθηναίους Λεοντιδείς και Ατθίδες για παν ενδεχόμενο. Σύμφωνα με την Επιθεώρηση Γυναικών κάποια από τα συμπτώματα της απιστίας είναι τα παρακάτω:

1/ Όταν γυρίζεις σπίτι, είναι βαμμένη πιο ζωηρά απ΄ όσο ήταν την ώρα που βγήκε από το σπίτι. Και ο λόγος απλούστατος. Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε αυτά τα δύο βαψίματα, είναι ακριβώς εκείνη που υπάρχει στη ζωγραφική, ανάμεσα στον εμπρεσιονισμό και στο εξπρεσιονισμό. Η σύζυγος όταν βγαίνει από το σπίτι είναι βαμμένη εμπρεσιονιστικά, δηλαδή με λεπτή τέχνη και απλά χρώματα. Έπειτα όμως, θέλοντας να γυρίσει γρήγορα στο σπίτι, βάφτηκε βιαστικά κι έτσι δεν μπόρεσε να βάλει τα χρώματα στη θέση τους. Τα χρώματα του προσώπου της λοιπόν είναι χτυπητά, ζωηρά και για αυτό είναι βαμμένη εξπρεσιονιστικά.

2/ Όταν αρχίζει ξαφνικά να συμπονά την εργατική τάξη και τους φτωχούς που δουλεύουν για να ζήσουν. Και αυτήν τη συμπόνοια αρχίζει και τη δείχνει στον σοφέρ της που είναι αναγκασμένος όλη μέρα να οδηγεί το αυτοκίνητο μέσα στο κρύο και τη βροχή. Γι΄ αυτό τον αφήνει στο σπίτι και παίρνει αγοραίο αυτοκίνητο (ταξί).

3/ Όταν ξαφνικά αρχίζει να αγαπάει μια φίλη της η οποία ως τότε της ήταν τελείως αδιάφορη. Της τηλεφωνεί κάθε τόσο, πηγαίνει στο σπίτι της, δέχεται πλήθος τηλεφωνήματά της και συνεχώς λέει στον σύζυγό της «είναι χρυσή καρδιά! Τη λατρεύω».

4/ Όταν, έχοντας τη συνήθεια πριν κοιμηθεί να διαβάζει στο κρεβάτι της τις εφημερίδες, τις πετάει αμέσως μακριά, όταν περιγράφουν μια τραγωδία ζήλιας ή κανένα φόνο από έρωτα.

5/ Όταν δε τη διασκεδάζουν πια τα ελαφρά τραγουδάκια της μόδας. Δεν τα παίζει πια στο πιάνο γιατί προτιμάει τη σοβαρή μουσική. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί κανείς να καταλάβει πολλά πράγματα από τους μουσικούς της προτίμησής της. Όταν παίζει Σοπέν η κυρία ενδιαφέρεται για κάποιον. Γκριγκ η κυρία είναι ερωτευμένη. Στράους, ο έρωτας βρίσκεται στην τρέλα του. Μόζαρτ, η κυρία είναι πολύ δυστυχισμένη από τις απιστίες του φίλου της.

6/ Όταν παραπονιέται ότι ξαφνικά της μαζεύτηκαν ένα σωρό σκοτούρες. Η ράφτρα, ο παπουτσής, ο οδοντίατρος, η συνεδρίαση της Φιλανθρωπικής εταιρείας, μια επίσκεψη σε μια άρρωστη φίλη. Και όλα αυτά σε μια εβδομάδα.

7/ Όταν παίρνοντας από τον άνδρα της ένα δώρο τον ευχαριστεί με υπερβολική ευγνωμοσύνη, κάτι που δεν έκανε παλιά. Και σε τέτοιες περιπτώσεις του λέει «κάνεις πολλά έξοδα για μένα αγάπη μου» Ή «Μα πως! Είμαι εγώ άξια για ένα τέτοιο δώρο;» Ένα σύμπτωμα τιμιότητας ή τουλάχιστον μια ένδειξη ότι την βασανίζει η συνείδησή της.

Μερικά από τα συμπτώματα της απιστίας όπως παρουσιάζονται στο περιοδικό το 1934. Τα οποία στο σύνολό τους, όπως  σημειώνει είναι 1.470.163! Εντάξει, οι υπερβολές στον τύπο δεν ανακαλύφθηκαν την εποχή του digital.

Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο «Πόθοι και πάθη στην Παλιά Αθήνα 1834-1938» Εκδόσεις Ωκεανίδα

Πηγή αρχικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: «Μη φιλονικής ποτέ μετά της συζύγου σου, ακόμη και αν σε προκαλεί». Ο δεκάλογος του καλού άνδρα κατά τη δεκαετία του 1910, όταν η γυναίκα άρχισε να χειραφετείται