Το κοριτσάκι της φωτογραφίας ήταν βρετανίδα ηθοποιός, με σημαντική καριέρα στο Χόλυγουντ. Υπήρξε από τις αδιαμφισβήτητες σταρ του μεταπολεμικού αμερικανικού κινηματογράφου και από τις λιγοστές ηθοποιούς, που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα μεγάλα αμερικανικά καλλιτεχνικά βραβεία, Όσκαρ, Τόνι, Έμμυ και Γκράμι.
Επίσης αποτέλεσε για πολλά χρόνια σύμβολο της μόδας, καθώς το στιλ της ήταν παροιμιώδους κομψότητας, ενώ αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε ανθρωπιστικά έργα. Από το 1986 μέχρι τον θάνατό της υπηρέτησε ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF και τιμήθηκε με το “Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας” για το έργο της.
Γεννήθηκε στις 4 Μαΐου του 1929 στις Βρυξέλλες. Ήταν το μοναδικό παιδί του τσεχοσλοβακικής καταγωγής τραπεζίτη Τζόζεφ Ράστον και της ολλανδής αριστοκράτισσας Έλεν φαν Χέμστρα. Σπούδασε στην Αγγλία και την Ολλανδία, στο Ωδείο του Άρνεμ από το 1939 μέχρι και το 1945. Eκεί μυήθηκε στο μπαλέτο και εξελίχθηκε σε πολύ καλή χορεύτρια. Kατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και μετά τον χωρισμό των γονέων της εργάστηκε ως φωτομοντέλο.
Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος και μάλιστα στο Χόλιγουντ το 1953, ήταν μαζί με τον Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία “Διακοπές στη Ρώμη” (Roman Holiday). Οι παραγωγοί αρχικά ήθελαν την Ελίζαμπεθ Τέιλορ για τον ρόλο, αλλά ο σκηνοθέτης Γουίλιαμ Γουάιλερ εντυπωσιάστηκε με το δοκιμαστικό της και την επέλεξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Γουάιλερ είχε πει: «Είχε όλα όσα έψαχνα. Γοητεία, αθωότητα και ταλέντο. Ήταν επίσης πολύ αστεία. Ήταν απολύτως μαγευτική, και είπαμε, “Αυτό είναι το κορίτσι!”».
Έγινε παγκοσμίως γνωστή και της απέφερε το μοναδικό βραβείο Όσκαρ της καριέρας της. Ακολούθησαν ταινίες που τόνισαν την ξεχωριστή χάρη και φινέτσα της, όπως «Σαμπρίνα» (Sabrina, 1954) του Μπίλι Γουάϊλντερ, «Πόλεμος και Ειρήνη» (War and Peace, 1956) του Κινγκ Βίντορ, «Έξυπνο Μουτράκι» (Funny Face, 1957) του Στάνλεϊ Ντόνεν, «Αριάν» (Love in the Afternoon, 1957) του Μπίλι Γουάϊλντερ, «Η ιστορία μιας μοναχής» (The Nun’s Story, 1959) του Φρεντ Τσίνεμαν, «Οι Ασυγχώρηστοι» (The Unforgiven, 1960) του Τζον Χιούστον, «Τίποτα δεν είναι πιο ωραίο από την αγάπη» (Breakfast at Tifanny’s, 1961) του Μπλέικ Έντουαρντς, «Ωραία μου Κυρία» (My Fair Lady, 1964) του Τζορτζ Κιούκορ, κ.ά.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, δεν ήταν απλά μια από τις μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου, αλλά και πρότυπο κομψότητας. Η αίσθηση του σικ που διέθετε θαυμάστηκε και αποτέλεσε αντικείμενο μίμησης ευρέως. Ήταν η αγαπημένη μούσα του Ιμπέρ ντε Ζιβανσί και ανέδειξε τις δημιουργίες του όσο καμμία άλλη.
Είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε αποκτήσει δύο παιδιά, το ένα με τον αμερικανό ηθοποιό Μελ Φερέρ και το άλλο με τον ιταλό ψυχίατρο Αντρέα Ντότι. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της συζούσε με τον κατά επτά χρόνια μικρότερό της ολλανδό ηθοποιό Ρόμπερτ Βόλντερς.
Η ηθοποιός, έχοντας βιώσει δύσκολα παιδικά χρόνια κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αφιέρωσε αρκετό χρόνο από τη ζωή της στους σκοπούς της Unicef, ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως.
Πέθανε στις 20 Ιανουαρίου του 1993 στο χωριό Τολοσενά της Ελβετίας, όπου και τάφηκε. Έπασχε από μία σπάνια μορφή καρκίνου.
Είναι η Όντρεϊ Χέπμπορν
Πηγή φωτογραφίας: needpix.com
Πηγή αρχικής φωτογραφίας: youtube
Ειδήσεις σήμερα:
- Ο Πούτιν ξεκινάει η μαζική παραγωγή του νέου υπερηχητικού πυραύλου Oreshnik. «Δεν μπορεί να αναχαιτιστεί»
- Καραμανλής. «Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία της Δημοκρατίας». Τι είπε για την διαγραφή Σαμαρά
- Κινηματογραφική ληστεία σε μουσείο της Γαλλίας. Έκλεψαν «εθνικό θησαυρό» 7 εκατ. ευρώ και παγίδευσαν τα περιπολικά με καρφιά
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr