Ποιος ήταν ο μαφιόζος στον οποίο βασίστηκε ο ρόλος του Τζακ Νίκολσον στην ταινία ο “Πληροφοριοδότης”. Στη διάρκεια του έργου η λέξη “fuck” και τα παράγωγά της ακούστηκαν 237 φορές

Η ταινία «Ο πληροφοριοδότης» κυκλοφόρησε το 2006 και αφορούσε έναν Ιρλανδό μαφιόζο της Βοστόνης, ο οποίος μπαίνει στο στόχαστρο της αστυνομίας. Ανάμεσα στην ομάδα των μαφιόζων και των αστυνομικών υπάρχει ένας προδότης ο οποίος μέχρι να αποκαλυφθεί θέτει σε κίνδυνο τη ζωή όλων.

Η ταινία κόστισε 90 εκατομμύρια δολάρια, εκ των οποίων τα περισσότερα διατέθηκαν στους μισθούς των ηθοποιών, καθώς συμμετείχαν τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλιγουντ.

Ο Τζακ Νίκολσον υποδύθηκε τον αρχιμαφιόζο Φρανκ Κοστέλο, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο τον

Μπίλι Κόστιγκαν, πρώην αστυνομικό που στρατολογείται στην ομάδα του Κοστέλο, ο Ματ Ντέιμον τον Επιλοχία Κόλιν Σάλιβαν και ο Μαρκ Γουόλμπεργκ τον επιλοχία Σον Ντίγκναμ.

Η ταινία ήταν ριμέικ της κινέζικης παραγωγής “Σατανικές Υποθέσεις”, που κυκλοφόρησε το 2002 στο Χονγκ Κονγκ.

Ο χαρακτήρας του Φρανκ Κοστέλο βασίστηκε στον διαβόητο Ιρλανδό μαφιόζο Τζέιμς

Γουάιτι Μπάλτζερ, ο οποίος δρούσε στη Βοστόνη τη δεκαετία του ’70 και ήταν γνωστός ως «Γουάιτι» επειδή είχε ξανθά μαλλιά. Επί πολλά χρόνια είχε υπό τον έλεγχο του τον υπόκοσμο της νότιας Βοστόνης και δολοφονούσε όποιον δημιουργούσε πρόβλημα στις δουλειές του.

Μέχρι τη σύλληψη του το 2011 ήταν ο σημαντικότερος καταζητούμενος του

FBI μετά τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και είχε επικηρυχθεί με το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.

Αρχικά, ο ρόλος του μαφιόζου προορίζονταν για τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και οι ρόλοι του Μπίλι και του Σάλιβαν για τον Τομ Κρουζ και τον Μπρατ Πιτ.

Ωστόσο, αρνήθηκαν λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και τον ρόλο του Κοστέλο, πήρε τελικά ο Νίκολσον.

Όπως είχε δηλώσει, εκείνη την περίοδο είχε παίξει σε πολλές κωμωδίες και ήθελε να ενσαρκώσει έναν ρόλο κακού.

Ο Ντι Κάπριο ανέφερε ότι οι μεταξύ τους σκηνές ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας του.

Μάλιστα, ο Νίκολσον χρησιμοποίησε, χωρίς να το γνωρίζουν οι συντελεστές, πραγματικό όπλο στη σκηνή που απειλούσε τον Ντι Κάπριο, λέγοντας του ότι “μυρίζεται έναν ποντικό”.

Ο λόγος που το έκανε ήταν διότι ήθελε την, όσο το δυνατό, πιο αληθινή αντίδραση και το φόβο του “Μπίλι”.

Δείτε τη μοναδική σκηνή των δύο ηθοποιών παρακάτω:

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Μπρούκλιν και όχι στη Βοστόνη, όπου υποτίθεται ότι εκτυλίσσεται η ιστορία. Καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων ο Σκορτσέζε είχε προσλάβει ως σύμβουλο τον Τομ Ντάφι, πρώην ντετέκτιβ του αστυνομικού τμήματος της Βοστόνης, ο οποίος έπαιξε στην ταινία τον ρόλο του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης.

Ο Ντάφι εργάστηκε κατά του οργανωμένου εγκλήματος για περισσότερα από 30 χρόνια και είχε ασχοληθεί με την υπόθεση του μαφιόζου “Γουάιτι”, στον οποίο βασίστηκε ο χαρακτήρας του Κοστέλο.

Ο Ματ Ντέιμον, για να μπορέσει να ενσαρκώσει πειστικά τον ρόλο του επιλοχία, πέρασε πολλές ημέρες πριν τα γυρίσματα σε μονάδα της αστυνομίας της Μασαχουσέτης.

Ακολουθούσε τους αστυνομικούς στις έρευνες, συμμετείχε σε συλλήψεις για ναρκωτικά και έμαθε να κάνει σωματικό έλεγχο στους υπόπτους.

Ο Μαρκ Γουόλμπεργκ βάσισε την ερμηνεία του σε αστυνομικό που τον είχε συλλάβει όταν ήταν μικρός.

Το πρώτο Όσκαρ του Σκορτσέζε

Όταν δέχτηκε ο Σκορτσέζε να σκηνοθετήσει την ταινία, δεν γνώριζε ότι ήταν ριμέικ κινέζικης παραγωγής. Για το λόγο αυτό αρνήθηκε να δει την ταινία του Χονγκ Κονγκ, ώστε να μην επηρεαστεί.

Ο λόγος που δέχτηκε ήταν επειδή η υπόθεση του θύμιζε την ταινία του 1949 “Ο μεγάλος αμαρτωλός”.

Μετά την προβολή του «Πληροφοριοδότη» στις κινηματογραφικές αίθουσες ο σκηνοθέτης της αρχικής ταινίας δήλωσε ότι η δική του ήταν καλύτερη αλλά και η ταινία του Χόλιγουντ δεν ήταν κακή. Στην πραγματικότητα, ήταν από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στην καριέρα του Σκορτσέζε, η οποία κέρδισε τέσσερα Όσκαρ.

Ανάμεσα τους και το Όσκαρ σκηνοθεσίας, το οποίο ήταν το πρώτο του Μάρτιν Σκορτσέζε.  Στην απονομή ο διάσημος σκηνοθέτης ανέφερε: “Είναι η πρώτη ταινία που έκανα με πλοκή”. 

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:«Τελευταία έξοδος, Ρίτα Χέιγουορθ». Ο σκηνοθέτης αγόρασε το σενάριο για 1 δολάριο. Προτάθηκε για 7 Όσκαρ, αλλά οι κινηματογράφοι ήταν άδειοι. Η ταινία που απέτυχε εισπρακτικά αλλά έγινε παγκόσμια επιτυχία!