Ποιος είναι ο μίμος που αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι ηθοποιοί από τον κόσμο; Ήταν φίλος του Σούπερμαν και “καλλιτεχνική ιδιοφυΐα”

Το 1974 ο 23χρονος νεαρός σπούδαζε υποκριτική στη διάσημη ακαδημία Τζούλιαρντ.

Στον ελεύθερό του χρόνο, έκανε τον μίμο στο Σέντραλ Παρκ, όπου τον συνάντησε ο φωτογράφος Ντάνιελ Σορίν.

Όταν τράβηξε της φωτογραφίες, ο μίμος ήταν ακόμα ένας άσημος νέος που ονειρευόταν μια καριέρα στο Χόλιγουντ.

35 χρόνια αργότερα, όταν ο Σορίν έψαχνε τα αρχεία του, συνειδητοποίησε ότι είχε φωτογραφήσει ένα απ’ τα πιο λαμπρά αστέρια του κινηματογράφου.

Ο νεαρός πέρασε μοναχικά παιδικά χρόνια.

Οι γονείς του δούλευαν πολλές ώρες και η μοναδική του συντροφιά ήταν μια νταντά και πολλά μικρά στρατιωτάκια.

Ο μικρός ανέβαινε στη σοφίτα και έστηνε μάχες, που κρατούσαν πολλές ώρες.

Στο σχολείο, αν και είχε μερικούς στενούς φίλους, ήταν ντροπαλός και χαμηλών τόνων.

Μέχρι που του δόθηκε η ευκαιρία να σηκωθεί όρθιος μπροστά σε όλους τους συμμαθητές του και να μιμηθεί διάφορους καθηγητές του σχολείου.

Οι μιμήσεις του ήταν τόσο καλές, που όλη η αίθουσα ξέσπασε σε γέλια.

Αποφοίτησε με άριστη βαθμολογία και συνέχισε τις σπουδές στο πανεπιστήμιο Κλέρμοντ, στο τμήμα πολιτικών επιστημών.

Γρήγορα αντιλήφθηκε ότι ο γυναικείος πληθυσμός συγκεντρωνόταν στις θεατρικές σπουδές και άρχισε να περνάει πολύ χρόνο πάνω στη σκηνή, ελπίζοντας να τραβήξει την προσοχή τους.

Το 1973 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να φοιτήσει στη σχολή Τζούλιαρντ.

Συγκάτοικός του ήταν ο Κρίστοφερ Ριβ, ο νεαρός που επρόκειτο να γίνει διάσημος ως ο Σούπερμαν.

Η πρώτη σκέψη του Ριβ όταν τον γνώρισε ήταν ότι ο νεαρός έμοιαζε “μπαλόνι που είχες μόλις φουσκώσει και το άφησες ελεύθερο στο χρόνο, να πετάει δεξιά και αριστερά”.

Η φιλία του κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του Ριβ, ο οποίος συνήθιζε να λέει ότι ήταν σαν αδελφός του.

Το 1976 άφησε τη Νέα Υόρκη για το Σαν Φραντσίσκο, όπου ασχολήθηκε με το stand up comedy.

To 1977 εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες και συνέχισε της παραστάσεις, οι οποίες απέσπασαν άριστες κριτικές.

Η λέξη στο στόμα όλων ήταν μία: “ιδιοφυΐα”.

Η ενέργεια του, οι μιμήσεις, τα ανατρεπτικά αστεία. Ο νεαρός έφερε την επανάσταση στον χώρο της κωμωδίας.

Βέβαια μεγάλο μέρος της ενέργειάς του προερχόταν από την κοκαΐνη που κατανάλωνε, όπως αργότερα παραδέχτηκε ο ίδιος.

Σταμάτησε τη χρήση όταν γεννήθηκε ο γιος του, το 1983.

Τον επόμενο χρόνο βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του στην ταινία “Από τη Μόσχα στο σουπερμάρκετ”.

Τρία χρόνια μετά, ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για την ταινία “Καλημέρα Βιετνάμ”.

Το 1989, ενέπνευσε τον κόσμο, όταν ώθησε τους μαθητές του να “αδράξουν τη μέρα” στην ταινία “Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών”.

Ο νεαρός μίμος είναι ο πολυαγαπημένος ηθοποιός Ρόμπιν Γουίλιαμς.

Πέθανε στις 11 Αυγούστου του 2014, σε ηλικία 63 ετών.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η εφηβεία του Ρόμπιν Γουίλιαμς που αυτοκτόνησε από κατάθλιψη. Έπαιζε μπάσκετ, ποδόσφαιρο και ήταν παλαιστής. Οι συμμαθητές λάτρευαν το χιούμορ του…