Ποιες ήταν οι “πουτανικές αρχές” που έκαναν τους λογοκριτές να τρέχουν; Μια απολαυστική μαρτυρία του Σεραφείμ Φυντανίδη για τον φιμωμένο Τύπο και τα κόλπα των εφημερίδων κατά της χούντας

Η απώλεια του Σεραφείμ Φυντανίδη είναι μεγάλη για τη δημοσιογραφία. Ο ίδιος υπήρξε υπέροχος αφηγητής ιστοριών και ο ζωντανός και περιγραφικός του λόγος μας κέρδιζε πάντα και έπαιρνε τη θέση που του άξιζε μέσα στα τηλεοπτικά μας αφιερώματα.

Η “Μηχανή του Χρόνου” ανασύρει από το αρχείο της μια συνάντηση που έγινε μαζί του με αφορμή την έρευνα για τη λογοκρισία του τύπου στα χρόνια της χούντας.

Δείτε τον ιστορικό διευθυντή της Ελευθεροτυπίας να διηγείται τον ασφυκτικό έλεγχο των μηχανισμών των συνταγματαρχών και τα κόλπα που έκαναν οι δημοσιογράφοι της γενιάς του για να εξαπατήσουν τους σκληρούς λογοκριτές.

Σε μια από τις περιπτώσεις που υπήρξε στρατιωτική διαταγή για πλήρη κάλυψη του εορτασμού του Πάσχα στους στρατώνες, το “ρεπορτάζ” συνοδεύτηκε με φωτογραφία των Παπαδόπουλου, Πατακού και Μακαρέζου. Ακριβώς κάτω τοποθετήθηκε (καθόλου τυχαία) η είδηση με τίτλο “Το τελευταίο Πάσχα της ζωής τους”.

Η είδηση βέβαια δεν αφορούσε τους ίδιους τους πραξικοπηματίες, αλλά κάποιο τροχαίο που γέννησε συνειρμούς.

Ο Φυντανίδης θυμάται με χιούμορ και ένα δικό του λάθος, όταν άθελά του μετέτρεψε την πρυτανικές αρχές σε … πουτανικές, που εξελέγησαν με την αρωγή της χούντας των συνταγματαρχών.

Πως έγινε αυτό; Δείτε το βίντεο με τη μαρτυρία του Φυντανίδη.

Η διαδρομή του στις εφημερίδες

Από το 1958 άρχισε να εργάζεται ως συντάκτης στην εφημερίδα «Έθνος» έως το τέλος του 1967. Στην περίοδο της Χούντας, από το 1968 έως το 1974 εργάστηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή», αρχικά ως υπεύθυνος ύλης και αργότερα ως αρχισυντάκτης. Από το 1974 μέχρι τον Ιούνιο του 1976 διετέλεσε διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα «Ακρόπολη».

Από τον Ιούνιο του 1976 ανέλαβε τη διεύθυνση της απογευματινής εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» και από το 1987 τη διεύθυνση και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας».

Το Σάββατο (27/12), στις 13:00, θα γίνει από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία του.