Πέθανε σε ηλικία 95 ετών το sex symbol της δεκαετίας του ’50, Τζίνα Λολομπρίτζιτα

Πέθανε σε ηλικία 95 ετών η γνωστή Ιταλίδα ηθοποιός και sex symbol της δεκαετίας του ’50, Τζίνα Λολομπρίτζιτα, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ANSA. Θαυμάστηκε και λατρεύτηκε από τα αρσενικά της εποχής της για την αναμφισβήτητη ομορφιά της και τις πλούσιες καμπύλες της. Την ονόμασαν “την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου” και “Μόνα Λίζα του 20ου αιώνα”.

Με το παρατσούκλι “Λα Λόλλο” ήταν μία από τις σημαντικότερες Ευρωπαίες ηθοποιούς της δεκαετίας του 1950 και του 1960 διεθνώς. Παράλληλα, υπήρξε μια από τις λίγες Ιταλίδες ηθοποιούς που πρωταγωνίστησαν σε πολλές αμερικανικές ταινίες που την έκαναν “αστέρα” στο Χόλιγουντ.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Λολομπρίτζιτα συνεργάστηκε με Ιταλούς σκηνοθέτες μεγάλου καλλιτεχνικού διαμετρήματος όπως οι Βιτόριο ντε Σίκα, Μάριο Μονιτσέλι, Πιέτρο Τζέρμι και Μάριο Σολντάτι. Στη Γαλλία συνεργάστηκε με σκηνοθέτες του διαμετρήματος των Ρενέ Κλαιρ και Κριστιάν-Ζακ.

Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950 η Λολομπρίτζιτα έγινε πρωταγωνίστρια διεθνών παραγωγών του Χόλιγουντ, όπως “Πιο δυνατός απ’ τον Διάβολο” του Τζον Χιούστον, με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Τζένιφερ Τζόουνς, “Διασταυρούμενα σπαθιά” με τον Έρολ Φλιν και το “Η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου”, με τον Βιτόριο Γκάσμαν, μια βιογραφική ταινία πάνω στη ζωή της σοπράνο Λίνα Καβαλιέρι.

Σε αυτό το ρόλο η Λολομπρίτζιτα έδωσε μια καλή ερμηνεία ως τραγουδίστρια όπερας, και κέρδισε το βραβείο David di Donatello Α’ Γυναικείου Ρόλου, βραβεία που ίδρυσε η Ιταλική Ακαδημία Κινηματογράφου εκείνη τη χρονιά

Από την υπόλοιπη φιλμογραφία της, αξίζει να αναφερθούν οι συμμετοχές της στις ταινίες “Η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου” (“La donna piu bella del mondo”, 1955) του Ρόμπερτ Λέοναρντ, “Βαριετέ” (“Trapeze”, 1956) του Κάρολ Ριντ, “Η Παναγία των Παρισίων” («Notre Dame de Paris», 1956) του Ζαν Ντελανουά, στο ρόλο της Εσμεράλντα και ο Άντονι Κουίν του Κουασιμόδου, “Οι περιπέτειες του Πινόκιο” (“Le aventure di Pinocchio”, 1972), του Λουίτζι Κομεντσίνι και “Δασκάλα για πρωτάρηδες” (“Κönig, Dame, Bube”, 1972) του Γέρζι Σκολιμόφσκι..

Οι σταθμοί της ζωής

Η Λουιτζίνα Λολομπρίτζιτα γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1927 στο Σουμπιάκο, ένα γραφικό χωριό στα περίχωρα της Ρώμης. Ο πατέρας της ήταν επιπλοποιός και με την οικογένειά του μετακόμισε στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στο σχολείο πήρε μαθήματα ζωγραφικής και γλυπτικής, αλλά η ενασχόλησή της με το μόντελινγκ και η συμμετοχή της σε καλλιστεία τράβηξε την προσοχή των ανθρώπων του κινηματογράφου.

Έκανε το πρώτο βήμα συμμετέχοντας σε φωτορομάντζα γυναικείων περιοδικών και στη συνέχεια έπαιξε σε κινηματογραφημένες όπερες. Το 1946 πρωτοεμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη στην ταινία του Ρικάρντο Φρέντα “Ο Μαύρος Αετός” (“Aquilla Nera”) και στις κινηματογραφημένες όπερες του Ντονιτσέτι “Ελιξίριο του έρωτα” και “Λουτσία ντι Λαμερμούρ”. Άρχισε να γίνεται γνωστή και εκτός των ιταλικών συνόρων με τις ταινίες του Κάρλο Λιτσάνι “Προσοχή! Ληστές” (“Achtung! Banditi”, 1951) και “Ο ιππότης και η Τσιγγάνα” (“Fanfan la Tulipe”, 1952) του Κριστιάν-Ζακ.

Τότε ήταν που άρχισαν να την αποκαλούν χαϊδευτικά “Λολλό”. Στη συνέχεια γύρισε τις ταινίες “Ωραίες της νύχτας” (“Belles de nuit”, 1952) του Ρενέ Κλερ, “Η Επαρχιώτισσα” (“La Provinciale”, 1952) του Μάριο Σολντάτι και “Ψωμί, έρωτας και φαντασία” (“Pane, amore e fantasia», 1953) του Λουίτζι Κομεντσίνι, ταινίες που την επέβαλαν ως μία από τις πιο ερωτικές ηθοποιούς και με τα ωραιότερα στήθη, σταρ της εποχής.

Το 1977 η Λολό αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο, για ν’ αφοσιωθεί στη φωτογραφία, όπου έχει επιδείξει ιδιαίτερο ταλέντο, αργότερα στη γλυπτική, ενώ διετέλεσε στέλεχος σε εταιρεία καλλυντικών. Όλα αυτά τα χρόνια δεν διέκοψε την επαφή της με την κινούμενη εικόνα, με πιο αξιοσημείωτο το ρόλο της στην αμερικανική σαπουνόπερα «Falcon Crest» (1981-1990), που της απέφερε μία υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα β’ γυναικείου ρόλου.

Η προσωπική ζωή

Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα, των πολλών εραστών και των εφήμερων σχέσεων, παντρεύτηκε τουλάχιστον μία φορά. Ο μόνος αναμφισβήτητος γάμος της ήταν με τον Γιουγκοσλάβο (Σλοβένο) γιατρό Μίλκο Σκόφιτς, με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον ηθοποιό Αντρέα Μίλκο.

Ο γάμος τους διάρκεσε 23 χρόνια, από το 1949 έως το 1972, οπότε λύθηκε με διαζύγιο. Το 2006, σε ηλικία 79 ετών, αρραβωνιάστηκε τον 45χρονο ισπανό επιχειρηματία Χαβιέρ Ριγκάου ι Ράφολς. Ο αρραβώνας τους διαλύθηκε την ίδια χρονιά, σύμφωνα με την ίδια, αλλά ο Ισπανός εραστής της ισχυρίστηκε ότι είχε τελεστεί μεταξύ τους γάμος.

Με πληροφορίες από: Sansimera.gr

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Wikipedia