Πάτον, ο στρατηγός θρύλος του Β παγκοσμίου, που αποκαλούσε τον εαυτό του μπάσταρδο. Ασφυκτιούσε με την ειρήνη και ήθελε σύγκρουση με τους Σοβιετικούς. Πως πέθανε

«Δεν θέλω να πεθάνετε για την πατρίδα σας. Θέλω να κάνετε τους Γερμανούς να πεθάνουν για τη δική τους», έλεγε συχνά – πυκνά στους στρατιώτες του ο στρατηγός Πάτον. Αυτή του η ρήση συνοψίζει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου που απλά γεννήθηκε για να πολεμά.

Ο Τζορτζ Σμιθ Πάτον, ο μετέπειτα Αμερικανός θρύλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1885 στο Σαν Γκάμπριελ της Καλιφόρνιας.

Οι πρώτες ιστορίες που άκουσε ήταν τα ανδραγαθήματα των προγόνων του, που είχαν πολεμήσει στην Αμερικανική Επανάσταση και τον Αμερικανικό Εμφύλιο. Ως εκ τούτου, η πορεία του ήταν προδιαγεγραμμένη. Το 1905 εισάγεται στη φημισμένη Ανώτατη Στρατιωτική Ακαδημία των ΗΠΑ στο West Point. Αποφοιτά τέσσερα χρόνια αργότερα με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του Ιππικού. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε δείξει ιδιαίτερη έφεση στη φιλοσοφία, την ιστορία και τον αθλητισμό. Τα μαθήματα δεν ήταν τυχαία καθώς προσπαθούσε διακαώς να ενσαρκώσει το αρχαίο ελληνικό πρότυπο από το οποίο ήταν γοητευμένος. Από τα πρώτα του σχολικά χρόνια είχε αποστηθίσει μεγάλα αποσπάσματα των ομηρικών επών!

Ο αθλητής που σκότωσε το πρωτοπαλίκαρο του Πάντσο Βίλα

Το 1912 έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης εκπροσωπώντας τη χώρα του στο πένταθλο. Έχασε το μετάλλιο στις λεπτομέρειες και τελικά κατατάχθηκε στην πέμπτη θέση. Ωστόσο τα επόμενα χρόνια τον περίμεναν δεκάδες διακρίσεις στα πεδία των μαχών.

Έλαβε το βάπτισμα του πυρός το 1915 στις επιχειρήσεις κατά του Μεξικανού επαναστάτη Πάντσο Βίλα. Σε μια μάχη μάλιστα πυροβόλησε και σκότωσε το πρωτοπαλίκαρο του Μεξικανού επαναστάτη Χούλιο Καρντένας.

Στο Μεξικό ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με ένα νέο όπλο, το άρμα μάχης.

Κατανόησε αμέσως, ότι αποτελούσε το κρίσιμο όπλο του μέλλοντος και προσπάθησε με κάθε μέσο να προωθήσει την ευρεία χρήση του στον αμερικανικό στρατό, παρά τις αντιρρήσεις των ανωτέρων του.

Τελικά κατάφερε να αναλάβει τη διοίκηση της πρώτης αμερικανικής μονάδας τεθωρακισμένων και να σταλεί στο Δυτικό Μέτωπο, όταν οι ΗΠΑ εισήλθαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η παράτολμη γενναιότητα του είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσει δύο παράσημα και πολλά τραύματα.

Το τέλος του μεγάλου πολέμου τον βρήκε αντισυνταγματάρχη, διοικητή ταξιαρχίας αρμάτων και υποστηρικτή του επιθετικού δόγματος, το οποίο εφάρμοσαν οι Γερμανοί στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1942 ήταν υποστράτηγος, όταν ανέλαβε να σχεδιάσει την αμερικανική απόβαση στη Βόρεια Αφρική η οποία έγειρε την πλάστιγγα της νίκης στη συμμαχική πλευρά. Ανέλαβε τη διοίκηση των δυνάμεων στο Μαρόκο και μετά τη συντριπτική ήττα των Αμερικανών στο πέρασμα του Κασσερίν (Μάρτιος 1943), ανέλαβε τη διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού, επιτυγχάνοντας καίρια πλήγματα στο AfricaCorps.

Ιστορίες θάρρους, κυνισμού, αλλά και εγκλημάτων πολέμου     

Oι νίκες στο μέτωπο της Βόρειας Αφρικής τον έφεραν επικεφαλής της αμερικανικής απόβασης στη Σικελία.

Αποστολή του ήταν να συνδράμει και να προστατεύει τα νώτα των δυνάμεων του Βρετανού στρατηγού Μοντγκόμερυ. Αποστολή διόλου αρεστή για έναν στρατηγό που γνώριζε μόνο να επιτίθεται. Αψηφώντας τις εντολές, εξαπέλυε συνεχείς επιθέσεις κατά των ιταλογερμανικών δυνάμεων. Το δόγμα του απέδωσε ιδιαίτερα στη μάχη του Παλέρμο όπου ουσιαστικά κρίθηκε η τύχη της Σικελίας. Τίποτε δεν μπορούσε να σταματήσει την πορεία του. Ούτε ο γάιδαρος ενός Ιταλού χωρικού ο οποίος εμπόδιζε τη διέλευση της φάλαγγας του Αμερικανού στρατηγού. Ατάραχος κατέβηκε από το τζιπ του, τράβηξε το περίστροφό του με τη λαβή από ελεφαντόδοντο και πυροβόλησε το άτυχο ζώο!

Παρά τις εμφατικές του νίκες, μια σειρά από περιστατικά αμαύρωσαν τη φήμη του και προκάλεσαν την ανάκλησή του από το μέτωπο. Οι άνδρες του ενεπλάκησαν σε πολλά περιστατικά κακοποίησης Ιταλών και Γερμανών αιχμαλώτων και σε μια τουλάχιστον εν ψυχρώ δολοφονία 76 Γερμανών. Ο ίδιος ξυλοκόπησε και εξευτέλισε στο στρατιωτικό νοσοκομείο, δύο στρατιώτες του που είχαν υποστεί νευρικό κλονισμό. Ο Πάτον δεν συγχωρούσε τη δειλία ή τέλος πάντων, αυτό που ο ίδιος όριζε ως δειλία. Ο ίδιος ήταν πάντα έτοιμος να εμπνεύσει με θάρρος τους άνδρες του. Μια φορά μπήκε σε ένα φλεγόμενο κτίριο και έσωσε δύο Γάλλους στρατιώτες!

Χάρη στις υψηλές του γνωριμίες επανήλθε στην ενεργό δράση, ως διοικητής στης Γ΄ Στρατιάς η οποία επρόκειτο να λάβει μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας.

Ο γαμημένος μπάσταρδος!

Ο λόγος προς τους άνδρες του παραμονές της D-Dayέμεινε στην ιστορία. Ανάμεσα στα άλλα είπε:

« Κατά καιρούς θα υπάρξουν παράπονα ότι πιέζουμε τους άνδρες μας πολύ. Δεν δίνω δεκάρα για τα παράπονα. Πιστεύω στον παλιό καλό κανόνα ότι μια ουγγιά ιδρώτα μπορεί να σώσει ένα γαλόνι αίμα. Όσο πιο σκληρά πιέζουμε εμείς τόσο πιο πολλούς Γερμανούς θα σκοτώσουμε. Όσο πιο πολλούς Γερμανούς σκοτώσουμε, τόσο λιγότεροι άνδρες μας θα πεθάνουν. Να είστε ευγνώμονες που σε 20 χρόνια από τώρα θα κάθεστε στο τζάκι με τον εγγονό σας στο γόνατο και όταν σας ρωτήσει τι κάνατε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν θα χρειαστεί να βήξετε, να τον μετατοπίσετε στο άλλο γόνατο και να πείτε: «Παιδί μου, ο παππούς σου φτυάριζε σκατά στη Λουϊζιάνα». Όχι κύριε, θα μπορείτε να τον κοιτάξετε κατευθείαν στα μάτια και να πείτε: «Αγόρι μου, ο παππούς σου ήταν με την Μεγάλη Τρίτη Στρατιά και το γαμημένο μπάσταρδο τον Τζωρτζ Πάτον!».

Πράγματι οι άνδρες της Γ΄ Στρατιάς θα είχαν πολλά να διηγηθούν στα εγγόνια τους, αφού πέρασαν σαν θύελλα μέσα από την Γαλλία, διέσχισαν τον Ρήνο, πέρασαν μέσα από τη Βαυαρία, την Τσεχοσλοβακία και την Αυστρία συντρίβοντας κάθε αντίσταση στο διάβα τους. Το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη βρήκε τον Πάττον νικητή αλλά ανικανοποίητο.

Οι συνεχείς προστριβές με τους Σοβιετικούς και ο αναπάντεχος θάνατος 

Ένας άνθρωπος που ζούσε και ανέπνεε για τον πόλεμο, ασφυκτιούσε σε συνθήκες ειρήνης. Η αίτησή του για μετάθεση στο μέτωπο της Άπω Ανατολής απορρίφθηκε. Αντί γι’ αυτό διορίστηκε διοικητής της αμερικανικής ζώνης κατοχής της Βαυαρίας. Ο Πάτον εκδήλωσε τη σφοδρή του αντίθεση στον κομμουνισμό. Ο σκληροτράχηλος στρατηγός ήταν έτοιμος να δημιουργήσει έναν νέο πόλεμο αφού ο Β΄ Παγκόσμιος είχε μόλις τελειώσει! Για τον σκοπό αυτό μάλιστα, ήρθε σε επαφή με Γερμανούς αξιωματικούς και διατηρούσε σε πολεμική ετοιμότητα τους Γερμανούς στρατιώτες αιχμαλώτους πολέμου.

Αυτές οι πρωτοβουλίες του έφερναν σε δύσκολη θέση τους ανωτέρους του. Συγχρόνως είχε ασταμάτητες προστριβές με τους Σοβιετικούς και έστελνε συνέχεια υπομνήματά ζητώντας την άμεση επίθεση εναντίον της Μόσχας. Έτσι ανακλήθηκε στις ΗΠΑ. Η νέα του αποστολή ήταν να καταγράψει τα πολεμικά γεγονότα για τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού των ΗΠΑ. Ουσιαστικά τον αποστράτευσαν.

Ωστόσο, η μοίρα του δεν ήταν να πεθάνει σε ένα γραφείο. Μια ημέρα πριν από την αναχώρησή του, ο Πάτον ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα. Τραυματίστηκε βαριά. Ως γνήσιος μαχητής πάλεψε με τον θάνατο δύο εβδομάδες. Τελικά υπέκυψε στα τραύματά του στις 21 Δεκεμβρίου 1945. Κάποιοι είπαν πως ο θάνατός του μόνο τυχαίος δεν ήταν.

Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Ο στρατηγός Πάτον διέταξε 250.000 στρατιώτες να προσευχηθούν για να σταματήσει η κακοκαιρία στο Βέλγιο. Μετά την προσευχή οι καταιγίδες σταμάτησαν και κατατρόπωσε τους Γερμανούς…

Διαβάστε ακόμα:  Τα φαντάσματα του Ίβο Τζίμα. Η αιματηρή απόβαση των Αμερικανών στοιχειώνει τη διάσημη παραλία…