Λίγο πριν το 1850, επί βασιλείας Όθωνα, έκανε την εμφάνισή του στην Πελοπόννησο ο καλόγερος Χριστόφορος Παπουλάκος.
Ήταν ένας μεσήλικας από τον Άρμπουνα Καλαβρύτων ο οποίος κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να αποκτήσει αμέτρητους πιστούς οπαδούς και να διχάσει με τα κηρύγματά του.
Ο Παπουλάκος, κατά κόσμον Χρήστος Παναγιωτόπουλος, ήταν ένας αμόρφωτος κρεοπώλης και σφαγέας ζώων, όταν τον χτύπησε μια ασθένεια και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη δουλειά του.
Ήταν ήδη μεσήλικας και δεν μπορούσε να μάθει άλλη εργασία. Έχοντας πια πολύ ελεύθερο χρόνο, έμαθε να διαβάζει και αφιερώθηκε στη μελέτη θρησκευτικών συγγραμμάτων.
Τότε πήρε την απόφαση να «αυτοχειροτονηθεί» καλόγηρος και να κηρύξει τον λόγο του Θεού στους ανθρώπους. Άλλοι υποστηρίζουν ότι έγινε μοναχός στο Μέγα Σπήλαιο.
Η ευγλωττία και η ευστροφία ήταν σύμμαχοί του στο νέο ξεκίνημα που έκανε. Ο λαός τον υποδέχτηκε θερμά και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Παπουλάκος είχε αποκτήσει φανατικούς οπαδούς σε όλα τα χωριά των Καλαβρύτων.
Ο Παπουλάκος κύρηττε για όλα τα δεινά, τα υπάρχοντα αλλά και τα μελλοντικά, υπεύθυνοι ήταν ο Όθωνας, οι Άγγλοι και η Ιερά Σύνοδος.
Ο Άννινος γράφει ότι κυρίως έπειθε τις γυναίκες που ήταν και οι πιο φανατικές του πιστές.
Η φήμη του απλώθηκε σε όλη την Πελοπόννησο και οι αντιδράσεις του κόσμου άγγιζαν τα όρια του παροξυσμού. Σε όποιο χωριό επισκεπτόταν το διψασμένο, για τον λόγο του Θεού, πλήθος, του επιφύλασσε υποδοχή Αγίου. Οι πιστοί φιλούσαν το χώμα που πατούσε, έκοβαν κομμάτια από τα ράσα του και τα φύλαγαν μαζί με τα εικονίσματα, ενώ κρατούσαν ακόμα και τα κουταλοπίρουνα που χρησιμοποιούσε, σαν φυλακτά.
Ο μικρός παππούς, ο Παπουλάκος λοιπόν, παρηγορούσε τον λαό και έκανε προφητείες, όπως ότι τα άθεα γράμματα θα καταστρέψουν τον τόπο.
Εννοούσε όλα τα κείμενα που δεν ήταν στη Αγία Γραφή. Επίσης, έλεγε ότι θα έρθει καιρός που όλη η Ευρώπη θα γίνει ένα.
Ο Βαυαρός βασιλιάς της Ελλάδας, ο Όθωνας , ήταν νοητός εωσφόρος, τα πλοία ήταν καρότσες του διαβόλου, η πρωτεύουσα – πορνεύουσα, οι διορισμένοι επίσκοποι – κατάσκοποι, κ.ο.κ.
Τα λόγια του άγγιζαν τον κόσμο που συμφωνούσε με τις καταγγελίες του σε βάρος της κρατικής εξουσίας.
Ο Παπουλάκος «όργανο» των Ρώσων
Ο Χριστοφόρος Παπουλάκος, κατά κόσμον Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος
Σύντομα, η φήμη του Παπουλάκου έφτασε και στους ομόδοξους Ρώσους, οι οποίοι έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τη δημοτικότητά του για πολιτικούς σκοπούς. Μέσω του Ρώσου πρεσβευτή στην Αθήνα, Κατακάζη, ιδρύθηκε το 1833 μια συνωμοτική οργάνωση, η «Φιλορθόδοξος Εταιρία».
Επίσημος σκοπός της οργάνωσης ήταν να εμποδίσει τον Όθωνα να χωρίσει την ελληνική εκκλησία από το Πατριαρχείο.
Στην ουσία όμως, η «εταιρία» απέβλεπε στην εξαφάνιση της αγγλικής επιρροής στη χώρα και στη στροφή της προς της Ρωσία.
Οι επικεφαλής της οργάνωσης προσέγγισαν τον Παπουλάκο και, μετά από «πλύση εγκεφάλου», τον έπεισαν να κηρύττει, μαζί με τον λόγο του Θεού και τα συνθήματα της εταιρίας.
Η επιρροή τους στο γέροντα ήταν τέτοια, που σύντομα ο Παπουλάκος μετατράπηκε σε μεγάλο εχθρό του Όθωνα και της Ιεράς Συνόδου. Άθελά του, είχε γίνει όργανο της ρωσικής προπαγάνδας.
Στα κηρύγματά του αποκαλούσε τον βασιλιά «Ψωριάρικο γίδι» και έλεγε ότι πρέπει να «βαπτισθεί ή να εξοριστεί».
Με τον λόγο του έπειθε τον κόσμο πως για όλα τα δεινά, τα υπάρχοντα αλλά και τα μελλοντικά, υπεύθυνοι ήταν ο Όθωνας, οι Άγγλοι και η Ιερά Σύνοδος.
Οι ανεπιτυχείς προσπάθειες σύλληψης του Παπουλάκου
Εκτός από το φανατισμένο πλήθος, τα κηρύγματα του Παπουλάκου έτυχε να ακούσουν και κάποιοι λειτουργοί του κράτους, όπως νομάρχες, δάσκαλοι και αστυνομικοί, που έσπευσαν να ενημερώσουν την κυβέρνηση για την επικίνδυνη δράση του γέροντα.
Στις επιστολές που έστελναν, περιέγραφαν αναλυτικά τα όσα «κήρυττε» ο Παπουλάκος και ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου.
Μάταια καλούσαν τον καλόγερο οι άνθρωποι του Όθωνα να παρουσιαστεί στην Ιερά Σύνοδο. Εκείνος αδιαφορούσε και συνέχιζε ανενόχλητος το έργο του.
Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, άρχισαν οι προσπάθειες σύλληψής του.
Όποιος επιχειρούσε, μετά από εντολή ή οικειοθελώς, να τον συλλάβει, έπεφτε πάνω στο μαινόμενο πλήθος που τον υποστήριζε.
Οι πιστοί ήταν τόσο φανατισμένοι που δε θα δίσταζαν να θυσιάσουν ακόμα και την ίδια τους τη ζωή για να σώσουν τον «Άγιό» τους.
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης αναλαμβάνει δράση
Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες, η δύσκολη αποστολή της σύλληψης του Παπουλάκου ανατέθηκε στον στρατηγό Γενναίο Κολοκοτρώνη, γιο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Μάλιστα, στον Γενναίο Κολοκοτρώνη δόθηκε το δικαίωμα να στρατολογήσει και άντρες της πολιτοφυλακής ώστε να μπορούν οι άντρες του στρατού και της χωροφυλακής να αφοσιωθούν στη σύλληψη του γέροντα.
Ο στρατηγός Γενναίος Κολοκοτρώνης ανέλαβε τη δύσκολη αποστολή της σύλληψης του Παπουλάκου.
Σύντομα όμως, ο έμπειρος στρατηγός διαπίστωσε πόσο δύσκολο ήταν να συλληφθεί ο Παπουλάκος, χωρίς να επικρατήσει «εμφύλιος» στην Πελοπόννησο.
Τότε αποφάσισε να κινηθεί στρατηγικά. Προσέγγισε τους έμπιστους του καλόγερου και προσπάθησε να τους πείσει ότι ο «Άγιος» ήταν απατεώνας.
Αρχικά «αλλαξοπίστησε» ο επίσκοπος Ασίνης Μακάριος, που μέχρι τότε ακολουθούσε πιστά τον Παπουλάκο στις περιοδείες του και τον υποστήριζε φανατικά.
Η δωροδοκία του παπά
Ο άνθρωπος, όμως, που οδήγησε τον Γενναίο Κολοκοτρώνη στον καλόγερο, ήταν ο παπα- Βασίλαρος, που ήξερε την κρυψώνα του. Λέγεται ότι ο παπά- Βασίλαρος δεν πείστηκε με τα λόγια για την απάτη του Παπουλάκου και χρειάστηκε να τον δωροδοκήσουν για να τον προδώσει.
Τελικά, όταν οι άντρες πλησίασαν την κρυψώνα, ο Παπουλάκος παραδόθηκε.
Με αυστηρά μέτρα ασφαλείας μεταφέρθηκε στην Πάτρα με το πολεμικό πλοίο «Όθων».
Αν και παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη, ο καλόγερος δεν δικάστηκε ποτέ. Οι αρχές φοβήθηκαν εξέγερση του πλήθους, σε ενδεχόμενη καταδίκη του και του έδωσαν αμνηστία.
Τον κράτησαν, όμως, σε απομόνωση στη μονή Παναχράντου στην Άνδρο, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του έως τον θάνατό του, τον Ιανουάριο του 1863.
Εκεί, τον επισκέπτονταν πιστοί από τα νησιά και κυρίως την Πελοπόννησο.
Η «αγιότητα» του Παπουλάκου αμφισβητείται μέχρι σήμερα. Οι μελετητές του αναφέρουν ότι πρόκειται για έναν αγράμματο απατεώνα ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη του λαού για την πίστη.
Υπάρχουν όμως και σήμερα πολλοί, ειδικά στην Πελοπόννησο, που μνημονεύουν τον καλόγερο και τον θεωρούν «Άγιο», που έκανε σημαντικές προφητείες και επαληθεύτηκε.
Κατά καιρούς έχουν γίνει εισηγήσεις από ανθρώπους της εκκλησίας για επίσημη αγιοποίηση του Παπουλάκου.
Οι πιο πρόσφατες αιτήσεις ήταν αυτές του μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου και του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, οι οποίες ακόμη εκκρεμούν.
Ωστόσο, η μορφή του βρίσκεται αγιογραφημένη σε κάποιους από του ναούς της χώρας.
ΑΝΑΝΕΩΣΗ:
Ο Μοναχός Χριστόφορος ο Παπουλάκος, αγιοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2024 μετά από απόφαση της απόφαση του Οικ. Πατριαρχείου.
Με ομόφωνη απόφασή της στις 30 Αυγούστου 2024, η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου έκανε δεκτή την εισήγηση της Εκκλησίας της Ελλάδος και τον κατέταξε στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας.
Η ανακοίνωση :
«Συνεχιζομένων τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, αὕτη ἀπεφάσισεν ὁμοφώνως ὅπως γένηται δεκτή ἡ εἰσήγησις τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί κατατάξεως εἰς τό ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ μακαριστοῦ ἱερομονάχου Χριστοφόρου Παναγιωτοπούλου τοῦ ἐπιλεγομένου Παπουλάκου, τῆς μνήμης αὐτοῦ ἑορταζομένης κατ᾿ ἔτος τήν 18ην Ἰανουαρίου.
Ἐξ ἄλλου, σήμερον, Παρασκευήν 30ήν τ.μ. Αὐγούστου, ἐγένετο τό Μικρόν καί τό Μέγα Μήνυμα τῆς ἐκλογῆς ὡς Ἐπισκόπου Ἀρίστης τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας Θεοφ. κ. Μαξίμου (Rudko).
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας».
Διαβάστε επίσης:Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr