ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ: παιδιά

Τη δεκαετία του ΄60 οι κινητοποιήσεις στο χώρο της παιδείας από εκπαιδευτικούς ή φοιτητές ήταν συχνές. Η εκπαιδευτική κοινότητα ζητούσε αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού και δωρεάν εκπαίδευση για όλους τους πολίτες.

«Δεν ήλπιζα τόσο μακρά ζωή... Θυμάμαι– ξέρετε -τον κομήτη του Χάλεϊ, την εμφάνιση του Βενιζέλου, παρέστην – μικρό παιδί- σε ένοπλο συλλαλητήριο στην Κρήτη...».

Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι ο παπάς αιφνιδίασε το θύμα, που δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Όταν επιτέλους σταμάτησε την επίθεση, κάρφωσε το φονικό όπλο στη γη και απομακρύνθηκε.

Μια πόζα αρκούσε για να αποδράσεις από την αμείλικτη πραγματικότητα της φτώχειας της Ελλάδας του 50’

Στο «πλυντήριο» όπως λένε οι Γερμανοί την καγκελαρία εξαιτίας του αρχιτεκτονικού σχεδίου, η Άνγκελα Μέρκελ αποδείχθηκε ίσως η καλύτερη «νοικοκυρά» για τη χώρα της.

Ο Νωματάρχης την επόμενη μέρα έφτασε στο σπίτι του Ντίνου Δημόπουλου με ένταλμα σύλληψης στα χέρια!

«Η Ελλάδα δεν είναι πια το παιδί για το μαστίγωμα», έγραψαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, σχολιάζοντας την ασφυκτική πίεση της τρόικας σε βάρος μας. Ποια ήταν όμως τα «παιδιά για το μαστίγωμα»;

Που να φανταζόντουσαν οι Βεδουίνοι, ή οι τρομεροί πολεμιστές της Μεσοποταμίας, ότι οι απόγονοί τους, νεαροί άνδρες στις αραβικές χώρες, θα ζούσαν σήμερα, χωρίς ουσιαστικά να προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία, εκτός από προκλητικές συνήθειες; Σήμερα, οι νεαροί γόνοι πλούσιων αραβικών οικογενειών, σαν παιδιά που βαρέθηκαν τα παιχνιδάκια τους, ποστάρουν φωτογραφίες με κατοικίδια λιοντάρια, τίγρεις, πούμα, […]

Στις 30 Νοεμβρίου 1939 ο Κόκκινος Στρατός εισέβαλε στη Φινλανδία. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες οι εισβολείς κατάλαβαν, με ιδιαίτερα οδυνηρό τρόπο, ότι οι σκληροτράχηλοι Φινλανδοί ήταν αποφασισμένοι να πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους. Για να καμφθεί αυτή η απρόσμενη αντίσταση, η σοβιετική αεροπορία προχώρησε σε χρήση εμπρηστικών βομβών. Ο σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών, Β. […]

Ο παππούς μου ο Στράτος διαβάζει απερίσπατος την εφημερίδα του

Τις μεγάλες χαρές τις χάσαμε. Τις μεγάλες λύπες τις περάσαμε

Τον Μάρτιο του 1969 περισσότεροι από 500 άοπλοι και αθώοι Βιετναμέζοι σφαγιάστηκαν στο χωριό Μάι Λάι από Αμερικανούς στρατιώτες. Ήταν ίσως από τις πιο ντροπιαστικές σελίδες στην ιστορία του Αμερικανικού Στρατού.

Μια βόλτα πατέρα και υιού στο προπολεμικό Στάδιο, μας θυμίζει ότι κάποτε είχε υψηλά Προπύλαια με κίονες.

“Να φοβάσαι και τη μέρα που θα σταματήσουν οι απεργίες, μ’ όλο που θα υπάρχουν ακόμα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες-γιατί η κάθε μικροαπεργία που χτυπιέται, είναι μια απόδειξη πως έγινε το βήμα. Πρέπει κι αυτό να ξέρεις-να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Άνθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και να πεθαίνει για μια ιδέα, γιατί αυτή […]

Οι αδίστακτοι ναζί εκτέλεσαν 228 Έλληνες εκ των οποίων οι 117 ήταν γυναίκες και 117 άνδρες. Ανάμεσά τους βρέφη, παιδιά και έφηβοι.

Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ! Ένα τραγούδι που ορισμένοι το χαρακτήρισαν δεύτερο Εθνικό Ύμνο. Η Βάσω Αλλαγιάννη διηγείται:  Το γράψαμε στην Κρήτη, περπατώντας στο δρόμο, φράση φράση, κατεβαίνοντας για τον Πλακιά με τα πόδια, έχοντας χάσει πριν από λίγο το λεωφορείο. Ήταν ένας διάλογος. Μια μελωδική φράση εγώ, ένα στίχο εκείνος. «Μήπως φταις κι εσύ καημένη», ο […]