Όταν οι Αμερικανοί ξεγέλασαν τους Γερμανούς με φουσκωτά τανκς. Δείτε τον φανταστικό στρατό που απαρτιζόταν από καλλιτέχνες

Για να κερδηθεί ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, δεν αρκούσε μόνο η στρατηγική και η αυτοθυσία στο πεδίο της μάχης, αλλά και ευρηματικά τεχνάσματα που εξαπατούσαν τον αντίπαλο. Αυτό έπραξαν οι Αμερικανοί με μεγάλη επιτυχία.

Δημιούργησαν το λεγόμενο “Στρατό-Φάντασμα” (Ghost Army) προκειμένου να ξεγελάσουν την Γερμανία. Επιστράτευσαν όλη τους τη φαντασία και αναδείχθηκαν σε ειδικούς της μεταμφίεσης.

Ένας στρατός που απαρτιζόταν από καλλιτέχνες

Ο “στρατός-φάντασμα” ήταν μια άκρως μυστική μονάδα που αποτελείτο από 1.023 άνδρες, 82 αξιωματικούς και μια σειρά από φουσκωτά άρματα μάχης, πυροβολικά, φορτηγά κι αεροπλάνα.

Εγκαινιάστηκε τον Ιανουάριο του 1944, ήταν μέρος των Ειδικών Στρατευμάτων του 23ου Αρχηγείου (23rd Headquarters Special Troops) και διοικείτο από τον Συνταγματάρχη Χάρι Ρίντερ.

Η έμπνευση για το “στρατό-φάντασμα” προήλθε από βρετανικές μονάδες που είχαν τελειοποιήσει μια παρεμφερή τεχνική εξαπάτησης, ένα εικονικό τανκ, για την Επιχείρηση Μπέρτραμ στην Αίγυπτο, λίγους μήνες πριν την περίφημη μάχη του Ελ Αλαμέιν στα τέλη του 1942.

Για να πάρει το σχέδιο σάρκα και οστά, στρατολογήθηκαν ηθοποιοί και φοιτητές από σχολές καλών τεχνών, σχεδιαστές και ηχολήπτες. Άνθρωποι που δεν ήταν επιδέξιοι με τα όπλα, αλλά χρησιμοποίησαν το ταλέντο τους και τη δημιουργική τους φαντασία για να βοηθήσουν στη νίκη επί των Ναζί.

Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο σχεδιαστής μόδας Μπιλ Μπλας, ο ζωγράφος Έλσγουορθ Κέλι και ο φωτογράφος Αρτ Κέιν. Σε μια ιστορική συγκυρία που κανείς δεν θα το περίμενε, κρίθηκαν ως οι πλέον ενδεδειγμένοι άνθρωποι για να δημιουργήσουν τις πιο αληθοφανείς οπτικές ψευδαισθήσεις.

Μέσα από ψεύτικα τανκς και ψεύτικες ραδιοφωνικές μεταδόσεις, μπόρεσαν να προσομοιώσουν μια δύναμη 30 φορές μεγαλύτερη από το πραγματικό μέγεθός της. Με άλλα λόγια, δημιούργησαν τον απόλυτο αντιπερισπασμό.

Η αίσθηση υπεροχής που έδιναν ήταν μεν κίβδηλη, όμως διαδραμάτιζε καταλυτικό ρόλο στο ψυχολογικό επίπεδο. H παραπλάνηση του αντιπάλου έδινε στα πραγματικά στρατεύματα τον απαραίτητο χρόνο, για να ελιχθούν και να προετοιμαστούν καλύτερα, και οδηγούσε στην απώλεια πολύτιμου πολεμικού υλικού.

Ο “στρατός-φάντασμα” συνεισέφερε ώστε να σωθούν δεκάδες χιλιάδες ζωές και επιτάχυνε το τέλος του πολέμου.

“Σπάνια, ίσως και ποτέ, να υπήρξε μια ομάδα λίγων ανδρών που είχε τόσο μεγάλη επιρροή στην έκβαση μιας μεγάλης στρατιωτικής εκστρατείας“, ανέφερε μια έκθεση του αμερικανικού στρατού.

“Από άνθρωπος της δράσης άνθρωπος της πονηριάς”

Από την Απόβαση στη Νορμανδία, τον Ιούνιο του 1944, μέχρι το τέλος του πολέμου, το Σεπτέμβριο του 1945, η ιδιαίτερη αυτή μονάδα πραγματοποίησε περισσότερες από 20 εκστρατείες εξαπάτησης στη Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και τη Γερμανία.

Ο Φρέντι Φοξ, μέλος του στρατού – φαντάσματος, περιέγραψε τη μονάδα “σαν μια περιοδεύουσα οδική επίδειξη εξαπάτησης”.

Οι άνδρες του στρατού φούσκωναν με αεροσυμπιεστές ομοιώματα τανκς M4 Sherman και φορτηγών και κατόπιν τα τοποθετούσαν σε στρατηγικά επιλεγμένα σημεία.

Οδηγούσαν, επίσης, μικρά τζιπ για να αφήνουν ίχνη ή έκαναν κύκλους με αυτά για να δίνουν την εντύπωση ότι ο στρατός βρισκόταν σε διαρκή κίνηση.

Σύμφωνα με τον Φρεντ Φοξ, η μυστική αυτή αποστολή δεν ήταν κάτι εύκολο για τους ανθρώπους του πολέμου: “Οι αξιωματικοί, που κάποτε διοικούσαν τανκς 32 τόνων, ένιωθαν απογοητευμένοι και αβοήθητοι με ένα τάγμα M4 από καουτσούκ, τα οποία πλήρως φουσκωμένα ζύγιζαν 42 κιλά. Η προσαρμογή και η μετάβασή τους από ανθρώπους της δράσης σε ανθρώπους της πονηριάς ήταν πολύ δύσκολη“.

Τα ραδιοφωνικά μηνύματα με δήθεν επικοινωνίες στρατιωτών και κυρίως οι προηχογραφημένοι ήχοι στρατιωτικών ασκήσεων και κινήσεων μπορούσαν να ακουστούν 10 με 15 μίλια μακριά.

Ακούγονταν τόσο αυθεντικοί που δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητοι. Προκαλούσαν ανησυχία και έθεταν σε εγρήγορση τον εχθρό.

Εκτός του πεδίου της μάχης, σε πόλεις σε όλη τη Γαλλία, ηθοποιοί του “στρατού-φαντάσματος” ντύνονταν κατάλληλα και υποδύονταν κάποιον Αμερικανό στρατιωτικό ή αξιωματικό.

Η “Επιχείρηση Viersen”

Η πιο καθοριστική αποστολή του “στρατού-φαντάσματος” έλαβε χώρα το Μάρτιο του 1945, στη μάχη του ποταμού Ρήνου. Εκεί είχαν οπισθοχωρήσει τα γερμανικά στρατεύματα μετά από πεντέμισι χρόνια σφοδρών μαχών με τεράστιες απώλειες.

Οι Σύμμαχοι χρειάζονταν έναν αντιπερισπασμό προκειμένου να περάσουν στην απέναντι όχθη και τον βρήκαν στο “στρατό-φάντασμα”. Η μονάδα εγκαταστάθηκε 10 μίλια νότια του σημείου όπου δύο μεραρχίες της 9ης Αμερικανικής Στρατιάς επρόκειτο να διασχίσουν τον ποταμό.

Χρησιμοποιώντας εκατοντάδες φουσκωτά τανκς και παραπλανητικούς ήχους, κατόρθωσαν να τραβήξουν την προσοχή των Γερμανών Η “Επιχείρηση Viersen”, όπως ονομάστηκε, στέφθηκε με επιτυχία. Τα αληθινά αμερικανικά στρατεύματα διέσχισαν το Ρήνο, με αποτέλεσμα ο δρόμος για το Βερολίνο να είναι πιο ανοικτός από ποτέ.

Επτασφράγιστο μυστικό για σχεδόν μισό αιώνα

Η απίστευτη ιστορία του “στρατού-φαντάσματος” κρατήθηκε μυστική για πάνω από 40 χρόνια. Έγινε γνωστή μέσω του περιοδικού Smithsonian το 1985 και τα επίσημα έγγραφα αποχαρακτηρίστηκαν το 1996. Ήταν ένα μυστικό τόσο καλά φυλαγμένο που ούτε οι Αμερικανοί στρατιώτες που πολεμούσαν στη Γαλλία γνώριζαν.

Η ιστορία γυρίστηκε σε ντοκιμαντέρ με τίτλο “The Ghost Army“, στο οποίο περιλαμβάνονται μαρτυρίες βετεράνων. Προβλήθηκε το 2013 στο αμερικανικό PBS και σκηνοθετήθηκε από τον παραγωγό ιστορικών ντοκιμαντέρ, Ρικ Μπέγερ.

Η αναγνώριση του “στρατού-φαντάσματος” μετά από σχεδόν 80 χρόνια

Το Φεβρουάριο του 2022, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν υπέγραψε ένα νομοσχέδιο για την απονομή του Χρυσού Μεταλλίου του Κογκρέσου σε 10 επιζώντα μέλη του “στρατού-φαντάσματος” για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στην πατρίδα. Θεωρούνταν αφανείς ήρωες για τόσες δεκαετίες και έλαβαν την αναγνώριση που τους άρμοζε.

“Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πόσες φανταστικές, εκπληκτικές, συγκλονιστικές ιστορίες υπάρχουν ακόμη τόσα χρόνια αργότερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο“, είχε αναφέρει ο Μπέγερ, συγγραφέας επίσης του βιβλίου “The Ghost Army of World War II“.

“Η εξαπάτηση ανέκαθεν αποτελούσε μέρος του πολέμου, με τον Δούρειο Ίππο να είναι ίσως το πιο διάσημο παράδειγμα. Αλλά αυτό που ξεχωρίζει την περίπτωση του “στρατού-φαντάσματος” είναι ο τρόπος με τον οποίο ενσωματώθηκαν τόσες πολλές διαφορετικές στρατηγικές για έναν κοινό σκοπό“, συμπλήρωσε ο Αμερικανός παραγωγός.

Με πληροφορίες από: History, Smithsonian και Atlantic

Πηγές εικόνων κεντρικής φωτογραφίας: Youtube και Wikipedia