Όταν ο πίνακας έγραφε Ελλάδα-ΗΠΑ 101-95. Ήταν “το μεγαλύτερο σοκ στο Μουντομπάσκετ” της Ιαπωνίας. Το συρτάκι των παικτών στο γήπεδο και τα γλέντια στους δρόμους (βίντεο)

Ήταν μεσημέρι της 1ης Σεπτεμβρίου 2006, όταν η Ελλάδα έβαζε «κατοστάρα» στις ΗΠΑ και περνούσε στον τελικό του Μουντομπάσκετ.  Ο ημιτελικός δεν ήταν ένα συνηθισμένο παιχνίδι και πέρασε στην ιστορία.

Στην Ελλάδα τα πάντα είχαν σταματήσει. Σε κάθε χώρο, δουλειάς, στις δημόσιες υπηρεσίες, στις επιχειρήσεις, στις τράπεζες, υπήρχε ανοιχτό ένα ραδιόφωνο. Στην άλλη άκρη του κόσμου, το γήπεδο της Σαϊτάμα ήταν γεμάτο από Ιάπωνες και Αμερικανούς. Περίμεναν να θαυμάσουν ακόμα μια παράσταση των αστέρων του ΝΒΑ και να πανηγυρίσουν γι’ αυτούς. Λεμπρόν, Ντουέιν Γουέιντ, Κρις Πολ, Κρις Μπος, Ντουάιτ Χάουαρντ, Μπραντ Μίλερ, Καρμέλο Άντονι. Ήταν όλοι τους έτοιμοι να στεφθούν πρωταθλητές κόσμου.

Από την άλλη η Εθνική Ελλάδος είχε κατεβάσει τη χρυσή δωδεκάδα που είχε θριαμβεύσει ένα χρόνο πριν στο Eurobasket του Βελιγραδίου. Μοναδική αλλαγή στη συνταγή ήταν ο Σχορτσιανίτης που έπαιξε στη θέση του Μπουρούση.

 Σιγά ρε γιατί να μην κερδίσουμε;» έλεγε ο προπονητής, Παναγιώτης Γιαννάκης

Κατάρ, Λιθουανία, Αυστραλία, Βραζιλία, Τουρκία οι πρώτοι 5 σταθμοί που το… τρένο του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν έκανε στάση, αντίθετα έβαλε τις βάσεις για την συνέχεια. Στους «16» αντίπαλος ήταν η Κίνα και στους «8» της διοργάνωσης η Γαλλία. Οι δύο αυτοί αντίπαλοι δεν γινόταν να σταθούν εμπόδιο στην διαδρομή της ελληνικής ομάδας. Όλα έμοιαζαν ιδανικά, ακόμα κι αν στον δρόμο της Εθνικής μας για τον τελικό βρισκόταν η αμερικανική «Dream Team».

105 λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα, λίγο μετά τις 12:15 το μεσημέρι η Εθνική είχε σημειώσει μία από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία της, επικρατώντας των ΗΠΑ με 101-95. O Σπανούλης σκόραρε 22 πόντους, ο Σχορτσιανίτης 14, ο Διαμαντίδης 12, ο Κακιούζης 15 και ο Παπαλουκάς φάνταζε ασταμάτητος με 8 πόντους, 12 ασίστ και 5 ριμπάουντ.

Οι Έλληνες παίκτες μετά τον θρίαμβο τους άρχισαν να χορεύουν συρτάκι στην μέση του γηπέδου ενώ οι Αμερικάνοι σαστισμένοι δεν ήξεραν τι τους έχει συμβεί. Οι δημοσιογράφοι έτρεξαν να βρεθούν κοντά στους Έλληνες διεθνείς.

“Η Ελλάδα δίνει το μάθημα”

Το επίσημο σάιτ του NBA χαρακτήριζε τη νίκη ως «το μεγαλύτερο σοκ στο Μουντομπάσκετ». Στην επίσημη ιστοσελίδα έγραφαν: «Οι ΗΠΑ θύμα έκπληξης από την Ελλάδα».

«Η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ελλάδα, σόκαρε κόντρα στους οιωνούς τα φαβορί τις ΗΠΑ με 101-95 και πήγαν στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος μπάσκετ», έγραφε το αμερικανικό πρακτορείο Reuters. «Οι ΗΠΑ έπεσαν πάνω στην Ελλάδα», υπογράμμιζε το USA Basketball. «Η Ελλάδα χτύπησε τις ΗΠΑ», ανέφερε ο τίτλος της USA today.

Η γαλλική «L’ Equipe» έγραφε: «Η Ελλάδα δίνει το μάθημα. Οι Λεμπρόν Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι και Ντουέιν Γουέιντ υπέκυψαν στην τακτική και τον έλεγχο των Ελλήνων».

Ο προπονητής των ΗΠΑ, Μάικ Σιζέφσκι αποτύπωσε στο βιβλίο του «The Golden Standard», την πίκρα του. “Το μόνο που σκεφτόμουν να πω ήταν “I’m sorry, I’m so sorry”. Με είχαν προσλάβει ως προπονητή  για  μία αποστολή πολύ σημαντική για το μέλλον του μπάσκετ στην Αμερική και απογοήτευσα. Ένιωθα ότι είχα απογοητεύσει τη χώρα μου, τους παίκτες μου, την ομάδα μου και τον εαυτό μου”.

Πανηγύρια στους δρόμους

Στην Ελλάδα χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά για να ξεσπάσει πανηγύρι στους δρόμους και τα χέρια των οδηγών να πέσουν πάνω στις κόρνες. Λεωφορεία, μηχανάκια, ΙΧ και περιπολικά είχαν τον ίδιο ρυθμικό ήχο από τα κορναρίσματα.

Χοροί στις πλατείες, μέσα στις υπηρεσίες, εκδηλώσεις χαράς παντού. Μάλιστα υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών βγήκαν στα παράθυρα και άρχισαν να πετούν χαρτιά, δημιουργώντας ατμόσφαιρα γηπέδου στην πλατεία. Τα περίπτερα στο κέντρο της  Αθήνας έβγαλαν ελληνικές σημαίες ενώ γρήγορα η Αθήνα είχε κατακλυσθεί από κόσμο, ώσπου διακόπηκε η κυκλοφορία.

Οι Αμερικάνοι μετά από εκείνο το παιχνίδι παρέμειναν αήττητοι, όπου κι αν έπαιξαν για 13 χρόνια. Μόνο οι Αυστραλοί κατάφεραν πρόσφατα να σπάσουν το ρεκόρ τους.

Mε πληροφορίες από gazzeta

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: ΑΘΑΝΑΤΟΙ, ΗΡΩΕΣ, ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ. Οι τίτλοι των εφημερίδων κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ του 1987. Οι κορυφαίες εμφανίσεις του Νίκου Γκάλη και το «ξεμάτισμα» του Καμπούρη