Όταν η Μαρινέλλα αρνήθηκε να παίξει στο θέατρο, ως συμπρωταγωνίστρια του Νίκου Κούρκουλου. Γιατί ούτε καν το συζήτησε

Του συνεργάτη μας Ανδρόνικου Τζιβλέρη

Το 1976 Ο Νίκος Κούρκουλος στο θέατρό του, το ΚΑΠΠΑ ανέβασε μία παράσταση που έμεινε στην ιστορία του θεάτρου, την «Όπερα της πεντάρας» του Μπέρτολ Μπρεχτ. Μαζί του, επί σκηνής, ήταν η Μελίνα Μερκούρη ενώ την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Ζυλ Ντασέν.

Η επιτυχία ήταν μνημειώδης – γεγονός που προϊδέαζε τους συντελεστές να πάνε την παράσταση και δεύτερη χρονιά. Ωστόσο, για εντελώς προσωπικούς λόγους η Μελίνα δεν μπορούσε να παραμείνει και αποχώρησε από το σχήμα. Και τότε έπεσε η ιδέα να την αντικαταστήσει η Μαρινέλλα.

Κι όμως! Η Μαρινέλλα αρνήθηκε!  Η Μελίνα Μερκούρη στο ρόλο της Τζένης ήταν εκθαμβωτική, όπως κι ο Κούρκουλος στο ρόλο του Μακίθ, αφήνοντας το στίγμα τους σε μια μαγική παράσταση.

«Δεν ήμουν τόσο ανόητη, να πάω να αντικαταστήσω τη Μελίνα…» είπε  η Μαρινέλλα στον Γιάννη Ξανθούλη, στη διαδικασία της συγγραφής τού βιβλίου αφορά στη ζωή και την σταδιοδρομία της. Και δεν πήγε! Συνυπολογίζοντας βέβαια και τις αιρετικές αντιδράσεις, τις σειρήνες που θα κραύγαζαν «τι θέλει η μπουζουξού στην σκηνή…» και πως «από τη Νεράιδα στον Μπρεχτ η απόσταση είναι άπειρη»!

Και είπε το μεγάλο «όχι» που έμεινε στο μυστικό της μπαούλο και ξεσφραγίστηκε εξ αφορμής του βιβλίου  απ’ τον Ξανθούλη.

Η Μελίνα με τον Κούρκουλο, επτά χρόνια πριν έκαναν την μεγάλη διεθνή περιοδεία του Ilia darling (Ποτέ την Κυριακή) με τεράστια επιτυχία. Κατέληξαν στο Μπροντγουέι όπου η παράσταση τάραξε τα θεατρικά νερά της Νέας Υόρκης, με τον Κούρκουλο να φτάνει ως τις υποψηφιότητες στα Tony Award Nominations, β’ ανδρικού ρόλου. Η χημεία ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές ήταν δοκιμασμένη και δεδομένη.

Ωστόσο μετά από 23 χρόνια, σε κείμενα του Ξανθούλη, η Μαρινέλλα είπε το μεγάλο «ναι» στην τηλεοπτική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες». Εκεί ερμήνευσε τη Μαρίκα Σουέζ, την ηρωίδα από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ξανθούλη. Δηλαδή, μιας φαντεζί ηθοποιού και θιασαρχίνας την εποχή που μεσουρανούσαν τα μπουλούκια, οι περιοδεύοντες θίασοι – και τα κατάφερε περίφημα.

Όταν αρνήθηκε όμως το ρόλο της Τζένης στην «όπερα της πεντάρας» είχε μια σόλο καριέρα μόλις οκτώ ετών.

Ο ρόλος ήθελε ερμηνεία που να αποπνέει την ατμόσφαιρα της εποχής του μεσοπολέμου αλλά και ερμηνευτικές ικανότητες. Και τα δύο προσόντα η Μαρινέλλα τα κατείχε. Από νεαρή άλλωστε, θεατρίνα ήθελα να γίνει, σε θεατρικό μπουλούκι μαζί με την Μάρθα Καραγιάννη και τον Κώστα Βουτσά την ανακάλυψε ο Τόλης Χάρμας και την έσπρωξε στο τραγούδι. Αυτός μάλιστα, από Κυριακή (Κική) Παπαδοπούλου την «βάφτισε» Μαρινέλλα. Κι η Μαρινέλλα, τυχαία πέρασε στο τραγούδι.

Όμως η Μαρινέλλα ήταν πάντα θεατρίνα. Τα σκέρτσα, οι θεατράλε κινήσεις των χεριών και των δακτύλων, το στήσιμό της επάνω στην σκηνή, η ιδιοσυγκρασία της αποπνέουν θέατρο. Η ίδια, έπειτα από την άκαμπτη, καθιστή φιγούρα, ρόλο που υπηρέτησε στο πλευρό τού Στέλιου Καζαντζίδη μεταμορφώθηκε έπειτα από το χωρισμό τους. Της δόθηκε η ευκαιρία να πάει στο εξωτερικό, στην Ευρώπη κι αντί για ψώνια ή τουριστικές εξορμήσεις παρακολουθούσε θέατρο – τα μεγάλα τής εποχής μιούζικαλ και αφομοίωνε, «ξεσήκωνε» όλο αυτόν τον κώδικα.

Με τον Νίκο Κούρκουλο συναντήθηκε τρεις φορές στα παλιά ασπρόμαυρα αλλά και έγχρωμα καρέ του Ελληνικού κινηματογράφου και μάλιστα η μία από αυτές είναι τραγουδιστική.

Στο φιλμ του Ντίνου Κατσουρίδη «Αδίστακτοι». Ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα λένε το πρώτο μισό από το τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου «ποιος δρόμος είναι ανοιχτός», και  συνεχίζει ο Κούρκουλος το άλλο μισό, κάνοντάς του σεγκόντο η Μαρινέλλα. Πριν τους «Αδίστακτους» τους βρίσκουμε και πάλι όλους μαζί στο φιλμ του Ροβύρου Μανθούλη «Η κυρία Δήμαρχος» με το «Ζιγκουάλα». Τέλος, το 1969 μόνη της πια τραγουδά το «Αστέρι στο παράθυρο» του Στ. Ξαρχάκου στο μοναδικό δραματικό μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη «Γυμνοί στο δρόμο».