Ως κωμικός συγκέντρωνε τεράστια πλήθη θαυμαστών που τον αποθέωναν σαν ροκ σταρ. Το χιούμορ του θεωρήθηκε “άκυρο” και ξεσήκωνε το κοινό. Όμως έγινε αστέρας του κινηματογράφου όταν τα μαλλιά του άσπρισαν. Τον αναγνωρίζετε;

Ο πρώτος του έρωτας ήταν η φαντασμαγορική Ντίσνεϊλαντ στην Καλιφόρνια.

Δούλευε εκεί από μικρή ηλικία, πριν ακόμα τελειώσει το σχολείο, σε ένα μαγαζί με ταχυδακτυλουργικά τρικ.

Έδινε ξεχωριστή παράσταση σε κάθε πελάτη που έμπαινε στο μαγαζί, καταφέρνοντας πάντα να τους πουλήσει περισσότερα προϊόντα από όσα είχαν ζητήσει αρχικά.

Όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, ό,τι έμαθε για τον χώρο του θεάματος τα έμαθε παρακολουθώντας τρεις φορές την ημέρα, το ίδιο σόου στη Ντίσνεϊλαντ.

Ήταν η καλύτερη «σχολή υποκριτικής», η οποία μάλιστα εξειδικευόταν στο αγαπημένο του είδος, την κωμωδία.

Αν και έδειχνε αποφασισμένος να ασχοληθεί με τη σόου μπιζ, σπούδασε φιλοσοφία στο τοπικό πανεπιστήμιο.

Εγκατέλειψε τις σπουδές μετά από λίγους μόλις μήνες και άρχισε να εμφανίζεται ως stand up comediamtxn σε διάφορα μπαρ.

Το χιούμορ του αγαπήθηκε αμέσως απ’ το κοινό και σύντομα έγινε ένα απ’ τους κειμενογράφους για το αγαπημένο τηλεοπτικό σόου των Αμερικάνων εκείνη την εποχή, το Smothers Brothers Comedy Hour.

Μέσα σε ένα χρόνο είχε κερδίσει βραβείο Emmy για τα σκετς του.

Έκτοτε, η καριέρα του γνώρισε μόνο ανοδική πορεία.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 εμφανιζόταν σε μεγάλα θέατρα στο Λας Βέγκας, όπου συγκεντρώνονταν τεράστια πλήθη για να τον παρακολουθήσουν.

Οι θαυμαστές του τον αντιμετώπιζαν περισσότερο ως ροκ σταρ, παρά ως έναν απλό κωμικό.

Η δημοφιλία του, θεωρούν πολύ κριτικοί του είδους, οφείλεται στο «άκυρο» χιούμορ του, που δείχνει να μην έχει καμία σχέση με τη λογική και απλά πετάγεται από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς περιορισμούς και κανόνες.

Όπως ήταν αναμενόμενο, σύντομα του έγινε πρόταση να μεταφέρει το σόου του και στη μεγάλη οθόνη.

Στον περισσότερο κόσμο έγινε γνωστός όταν πια τα μαλλιά του είχαν ασπρίσει και έπαιζε τον ανόητο ή τον γκαφατζή, που δεν αντιλαμβάνεται πόσα προβλήματα δημιουργεί.

Οι πιο πρόσφατες επιτυχίες του ήταν όταν υποδύθηκε τον πατέρα 12 παιδιών, στις ταινίες «Μια Ντουζίνα Μπελάδες» και «Δυο Ντουζίνες Μπελάδες», ενώ έσπασε τα ταμεία ως ο «Επιθεωρητής Κλουζό» στον «Ροζ Πάνθηρα». Φυσικά το κοινό τον λάτρεψε στην κινηματογραφική διασκευή του Σιρανό.

Ο εικονιζόμενος είναι ο κωμικός Στιβ Μάρτιν.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Από τον Μίκυ Μάους και τον Ποπάυ στον αστυνόμο Σαϊνη και τον Ροζ Πάνθηρα. Αγαπημένες παιδικές σειρές των 80s που καθήλωσαν τους σημερινούς 40αρηδες μπροστά στην τηλεόραση (βίντεο)