Οριάνα Φαλάτσι. Έβγαλε το τσαντόρ μπροστά στον Χομεϊνί αποκαλώντας το “μεσαιωνικό κουρέλι”. Ο έρωτας με τον Παναγούλη

Η Οριάνα Φαλάτσι υπήρξε μία από τις καλύτερες δημοσιογράφους της γενιάς της.

Έμεινε στην ιστορία για τις αποκαλυπτικές συνεντεύξεις της με δεκάδες παγκόσμιους ηγέτες τις δεκαετίες 1960, 1970 και 1980. Στην Ελλάδα, όλοι την ήξεραν ως σύντροφο του Αλέξανδρου Παναγούλη.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλωρεντία, σε μια φτωχή οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν επιπλοποιός και ενεργό μέλος της αντίστασης κατά του Μπενίτο Μουσολίνι. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Φαλάτσι ακολούθησε τα χνάρια του. Έφηβη ακόμα, εντάχθηκε στην ιταλική αντιφασιστική οργάνωση, Giustizia e Libertà, όπου διακρίθηκε για το θάρρος και τη μαχητικότητά της.

Μετά το τέλος του πολέμου, ήθελε να ακολουθήσει το όνειρό της και να γίνει συγγραφέας, αλλά οι γονείς της επέμεναν να σπουδάσει. Έτσι, γράφτηκε στην ιατρική σχολή της Φλωρεντίας. Λίγους μήνες μετά την έναρξη των σπουδών της, ο θείος της και δημοσιογράφος, Μπρούνο Φαλάτσι, της πρότεινε να εργαστεί ως συντάκτρια στο αστυνομικό ρεπορτάζ της εφημερίδας, όπου εργαζόταν και ο ίδιος. Η Φαλάτσι δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το “αστέρι” της δημοσιογραφίας

Ήδη από τα πρώτα της βήματα στον χώρο της δημοσιογραφίας, φαινόταν ότι “ένα αστέρι γεννιέται”. Το 1954 ξεκίνησε να εργάζεται στο εβδομαδιαίο περιοδικό “L’Europeo”, για το οποίο πήρε και τις πρώτες της συνεντεύξεις από διάσημους Ιταλούς και Αμερικανούς ηθοποιούς. Η Φαλάτσι είχε αρχίσει να καθιερώνεται στον δημοσιογραφικό χώρο και τα άρθρα της γίνονταν ανάρπαστα.

Η Οριάνα Φαλάτσι  (Πηγή: Wikipedia)

Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1958, κυκλοφόρησε και το πρώτο της βιβλίο, “Τα 7 Αμαρτήματα του Χόλιγουντ”, την εισαγωγή του οποίου έγραψε ο θρυλικός Όρσον Γουέλς, γνωστός για την εμβληματική ταινία “Πολίτης Κέιν”. Τη δεκαετία του 1960 δημοσίευσε ακόμα δύο βιβλία της, με τίτλο “Η Πηνελόπη στον Πόλεμο” και “The Useless Sex: Voyage Around the Woman” και προς το τέλος των 60’s αποφάσισε να κάνει στροφή στην καριέρα της και να ασχοληθεί με τα παγκόσμια γεγονότα που απασχολούσαν την ανθρωπότητα.

Έτσι, βρέθηκε στο Βιετνάμ ως πολεμική ανταποκρίτρια και το 1967 στον πόλεμο Ινδίας-Πακιστάν. Την επόμενη χρονιά, ταξίδεψε στο Μεξικό για να καταγράψει την εξέγερση των φοιτητών ενάντια στο καθεστώς. Μία εξέγερση, που κατέληξε με δεκάδες νεκρούς διαδηλωτές, αφού η κυβέρνηση είχε επιστρατεύσει ακόμα και ελεύθερους σκοπευτές.

Η Φαλάτσι ήταν παρούσα και κατέγραφε τα αιματηρά γεγονότα, όταν δέχτηκε τις σφαίρες των στρατιωτών. Μαζί της ήταν ένας συνάδελφός της, ο οποίος έπεσε νεκρός στο πεδίο της μάχης. Οι δύο δημοσιογράφοι μεταφέρθηκαν στο νεκροτομείο, και όπως περιέγραψε η Φαλάτσι, “από τύχη δεν θάφτηκε ζωντανή”.

Η δημοσιογράφος που όλοι φοβούνταν

Η έμπειρη, πλέον, δημοσιογράφος δεν το έβαλε κάτω, ακόμα κι όταν έφτασε τόσο κοντά στον θάνατο. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεκίνησε να πραγματοποιεί μια σειρά από συνεντεύξεις με πολιτικούς αρχηγούς. Τότε απέκτησε και τον τίτλο της δημοσιογράφου “που όλοι την φοβούνταν”, καθώς με την επιμονή της και τις εύστοχες ερωτήσεις της δεν άφηνε περιθώριο στον συνομιλητή της να ξεγλιστρήσει και να αποφύγει να δώσει απαντήσεις.

Η Οριάνα Φαλάτσι βρέθηκε ως πολεμική ανταποκρίτρια στον πόλεμο του Βιετνάμ (Πηγή: Wikipedia)

Μία από τις πιο ιστορικές συνεντεύξεις της ήταν αυτή με τον Αμερικανό πολιτικό, Χένρυ Κίσινγκερ, το 1972. Ο Κίσινγκερ αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως ο πόλεμος στον Βιετνάμ ήταν “άχρηστος”  και ότι ο ίδιος έβλεπε τον εαυτό του ως “καουμπόη που οδηγεί την άμαξα, ιππεύοντας μόνος του πάνω στο άλογό του”. Γι’ αυτό, άλλωστε, και μερικά χρόνια αργότερα, έγραψε ότι ήταν “η πιο καταστροφική συζήτηση που είχα ποτέ με οποιοδήποτε μέλος του Τύπου”.

Η επεισοδιακή συνέντευξη με τον Χομεϊνί

H Oριάνα Φαλάτσι πριν τη συνέντευξή της με τον Αγιατολάχ Χομεϊνί (Πηγή: Wikipedia)

Οριάνα Φαλάτσι: Έχω ακόμα να σας ρωτήσω πολλά πράγματα. Σχετικά με το “τσαντόρ”, για παράδειγμα, το οποίο ήμουν υποχρεωμένη να φορέσω για να έρθω να σας πάρω συνέντευξη και το οποίο επιβάλλετε στις Ιρανές γυναίκες.. Δεν αναφέρομαι μόνο στο φόρεμα, αλλά σε αυτό που αντιπροσωπεύει, εννοώ το απαρτχάιντ, στο οποίο έχουν αναγκαστεί να μπουν οι ιρανικές γυναίκες μετά την επανάσταση.

Δεν μπορούν να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο με άνδρες, δεν μπορούν να εργαστούν με άνδρες, δεν μπορούν να κολυμπήσουν στη θάλασσα ή σε πισίνα με άνδρες. Πρέπει να κάνουν τα πάντα ξεχωριστά, φορώντας το “τσαντόρ” τους. Παρεμπιπτόντως, πώς μπορείς να κολυμπήσεις φορώντας ένα “τσαντόρ”;

Χομεϊνί: Τίποτα από αυτά δεν σας αφορά, τα έθιμά μας δεν σας αφορούν. Αν δεν σας αρέσει η ισλαμική ενδυμασία δεν είστε υποχρεωμένη να τη φοράτε, αφού είναι για τις νεαρές γυναίκες και τις αξιοσέβαστες κυρίες.

Οριάνα Φαλάτσι: Αυτό είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους σας, ιμάμη. Αφού μου το λέτε αυτό, θα απαλλαγώ αμέσως από αυτό το ηλίθιο μεσαιωνικό κουρέλι. Ορίστε!

Η σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη

To 1973, η Οριάνα Φαλάτσι ήρθε στην Ελλάδα για να πάρει συνέντευξη από τον άνθρωπο που αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, Αλέκο Παναγούλη. Σε εκείνη τη συνέντευξη ο Παναγούλης είπε την ιστορική φράση,

“Δεν επεδίωξα να σκοτώσω. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω άνθρωπο. Επεδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο”

Οι δυο τους ερωτεύτηκαν παράφορα. Ήταν αχώριστοι, μέχρι και την Πρωτομαγιά του 1976, όταν και σκοτώθηκε ο Παναγούλης σε “αυτοκινητιστικό δυστύχημα”. Η Φαλάτσι, όπως αποκάλυψε η ίδια, δεν επισκέφτηκε ποτέ τον τάφο του αγαπημένου της. Αντιθέτως, κάθε χρόνο έστελνε 37 τριαντάφυλλα.

“Δεν άφησα ποτέ ένα μικρό λουλούδι στον τάφο του Αλέκου. Κάθε Πρωτομαγιά, σε κάθε επέτειο του θανάτου του, του έστελνα τριάντα επτά τριαντάφυλλα. Ναι, ήταν τριάντα επτά ετών όταν τον σκοτώσανε. Αλλά το μικρό εκείνο λουλούδι δεν του το πήγα ποτέ.

Στο νεκροταφείο της οικογένειάς μου, στην Φλωρεντία, τοποθέτησα μια μαρμάρινη πλάκα, εις μνήμην του. Ναι. Την τοποθέτησα στην γωνία όπου θα με θάψουν. Αλλά τον τάφο του δεν τον είδα και δεν θα τον δω ποτέ. Δεν θέλω να τον δω”.

H Οριάνα Φαλάτσι με τον αγαπημένο της, Αλέκο Παναγούλη

Λίγους μήνες αργότερα έχασε και τη μητέρα της, η οποία, μαζί με τον Παναγούλη, ήταν τα δύο αγαπημένα της πρόσωπα ενώ ύστερα από μερικά χρόνια διαγνώστηκε και η ίδια με καρκίνο του μαστού.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της και μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, το 2001, κυκλοφόρησε το βιβλίο “Οργή και υπερηφάνεια”, για το οποίο κατηγορήθηκε για ισλαμοφοβία και ρατσισμό. Ακόμη και ο Ουμπέρτο Έκο έφτασε να την κατηγορήσει ότι σπέρνει το μίσος κατά των Μουσουλμάνων.

Η Οριάνα Φαλάτσι πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2006, σε ηλικία 77 ετών.