Όποιος δυσανασχετούσε με τη νεκροτομή τον έβαζε να δαγκώσει το πτώμα! Οι ακραίες μέθοδοι του Μ. Πέτρου για να εκσυγχρονίσει τη Ρωσία. Διατηρούσε συλλογή με τερατογενέσεις και έκανε εγχειρήσεις!

ΠΗΓΗ: «ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ», Michael Farquhar. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ

Ο Μεγάλος Πέτρος, ο Τσάρος της Ρωσίας, λάτρευε να ταξιδεύει στην Ευρώπη, να επισκέπτεται πανεπιστήμια, εργαστήρια και να ζει δίπλα στους απλούς κατοίκους.

Αυτές τις αποστολές ο Πέτρος προτιμούσε να τις κάνει ινκόγκνιτο για να μπορεί να εξερευνά και να μαθαίνει χωρίς υπερβολική προσοχή ή επίσημες τελετές με ξένους αξιωματούχους. Έτσι, ο τσάρος απέκτησε μεγάλη ποικιλία ικανοτήτων και γνώσεων που έφερε στη Ρωσία και τις εφάρμοσε με μεγάλη επιτυχία.

Μεγάλος Πέτρος, ο χειρουργός

Κι όμως, ενώ η έντονη περιέργεια του Πέτρου για τον κόσμο τον βοήθησε να ανασύρει το καθυστερημένο βασίλειό του από τον Μεσαίωνα, πολλοί από τους υπηκόους του πιθανότατα να προτιμούσαν να είναι ο αυτοκράτοράς τους ένας αδαής, άξεστος επαρχιώτης.

Θα ήταν ευκολότερο γ΄ αυτούς.

Ο Πέτρος απαιτούσε από τους ανθρώπους γύρω του να μοιράζονται τη λαχτάρα του για μάθηση και αλίμονο σ’ αυτούς που έδειχναν την παραμικρή απροθυμία.

Κάποτε, στη διάρκεια ενός μαθήματος ανατομίας στην Ολλανδία, ο τσάρος άκουσε βογγητά αηδίας από τους συντρόφους του, όταν εμφανίστηκε ένα διαμελισμένο πτώμα.

Έξαλλος με την αδυναμία τους, ο Πέτρος διέταξε τον καθένα απ’ αυτούς να πλησιάσει το λείψανο και να το δαγκώσει.

Λάτρευε να εξασκεί τις ικανότητές που αποκτούσε στα ταξίδια του.

Ανάμεσα σ’ αυτές ήταν η χειρουργική και η οδοντιατρική.

Οποιοσδήποτε υπηρέτης ή αυλικός αρρώσταινε, κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να κρατήσει την κατάστασή του μυστική, μήπως και ο τσάρος εμφανιστεί στο προσκεφάλι του έτοιμος για εγχείρηση.

Το μίσος του Πέτρου για τις γενειάδες

Μετά από ένα ταξίδι στο εξωτερικό, ο Πέτρος επέστρεψε στη Ρωσία το 1698, αποφασισμένος να εκσυγχρονίσει τα πρόσωπα των αρσενικών υπηκόων του.

Οι τρίχες στο πρόσωπο ήταν πάντα ένα παραδοσιακό σύμβολο της ρωσικής θρησκευτικής πίστης και αυτοσεβασμού.

«Το να ξυρίσεις τη γενειάδα, είναι ένα αμάρτημα που δεν μπορεί να το καθαρίσει το αίμα όλων των μαρτύρων», διακήρυξε κάποτε ο βασιλικός πρόγονος του Πέτρου, ο Ιβάν ο Τρομερός. «Είναι σαν να παραμορφώνεις την εικόνα που δημιούργησε ο Θεός».

Για τον Πέτρο, ωστόσο, οι γενειάδες ήταν απολίτιστα και γελοία στολίδια που συμβόλιζαν την απομονωτική βαρβαρότητα της Ρωσίας και έκαναν το βασίλειο περίγελο της Ευρώπης.

Κι έτσι, βγάζοντας ένα ακονισμένο ξυράφι κατά τη διάρκεια μιας γιορτής, άρχισε να πετσοκόβει τις γενειάδες αυλικών.

Στη συνέχεια, έστειλε τον γελωτοποιό της Αυλής να κάνει τον γύρο του δωματίου με το ξυράφι.

Πολλά πρόσωπα έμειναν πετσοκομμένα και ματωμένα μετά από το βάναυσο ξύρισμα.

Κανείς δεν τόλμησε να παραπονεθεί.

Εξέδωσε ένα διάταγμα που απαγόρευε τις γενειάδες σε όλη τη Ρωσία.

Για να ενισχυθεί ο νόμος, δόθηκε η εξουσία στους αξιωματικούς να κόβουν οποιαδήποτε γενειάδα συναντούσαν, όσο σπουδαίος κι αν ήταν ο κάτοχός της.

Ο Πέτρος κάμφθηκε λίγο γι’ αυτούς που ήταν παρά πολύ παγιδευμένοι στην παράδοση για να ξυριστούν, επιτρέποντάς τους να πληρώσουν ένα φόρο για τη γενειάδα τους.

Τους έδωσαν ένα μικρό μπρούντζινο μενταγιόν να το φορούν γύρω από τον λαιμό τους, που σηματοδοτούσε ότι ο φόρος είχε πληρωθεί.

Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούσε να μην είναι καλή ιδέα να πλησιάζει κανείς τον τσάρο έχοντας γενειάδα, ακόμη και με το μενταγιόν.

Σύμφωνα με έναν χρονικογράφο, αυτοί που το έκαναν το μετάνιωναν, γιατί ο Πέτρος, «με εύθυμη διάθεση, τραβούσε τις γενειάδες τους από τη ρίζα ή τις ξύριζε τόσο βάναυσα, ώστε και κομμάτια δέρματος έφευγαν μαζί τους».

Ο μεθυσμένος Τσάρος

Οι γενειοφόροι Ρώσοι δεν ήταν οι μόνοι που επηρεάσθηκαν δυσμενώς από το πάθος του Πέτρου για τη Δύση.

Οι ξένοι φιλοξενούμενοί του συχνά ανακάλυπταν ότι ήταν εκνευριστικός οικοδεσπότης.

Ο βαρύς πότης τσάρος και η παρέα του λάτρευαν τα γλέντια και συχνά τα έκαναν «Γης Μαδιάμ».

Ο Άγγλος συγγραφέας Τζον Έβελιν το ανακάλυψε όταν νοίκιασε το επιμελώς εξοπλισμένο διαμέρισμά του στον Πέτρο και το βρήκε ολοκληρωτικά κατεστραμμένο τρεις μήνες αργότερα.

Τα παράθυρα ήταν θρυμματισμένα, οι πίνακες σκισμένοι, τα έπιπλα είχαν χρησιμοποιηθεί ως προσάναμμα, τα πουπουλένια κρεβάτια, τα σεντόνια και τα κλινοσκεπάσματα ξεσκισμένα.

Οι γείτονες ανέφεραν ότι είχαν δει να κουβαλούν τον μεθυσμένο τσάρο γύρω-γύρω με καροτσάκι.

Τα περίεργα «ενθύμια»

Όσο καταστροφικός ήταν ο Πέτρος όταν ταξίδευε στο εξωτερικό τόσο διατηρούσε σχολαστικά τη συλλογή του από αξιοπερίεργα αντικείμενα στην πατρίδα.

Εκτός από τα δόντια που έβγαζε από τα στόματα των υπηκόων του, η συλλογή περιλάμβανε μια μεγάλη ποικιλία από άλλα αντικείμενα που ο τσάρος έβρισκε συναρπαστικά.

Ανάμεσα σ’ αυτά, διατηρημένο σε αλκοόλη, ήταν το κεφάλι της Μαρί Χάμιλτον, μιας από τις κυρίες επί των τιμών της γυναίκας του, η οποία είχε εκτελεστεί επειδή είχε σκοτώσει τα τρία νόθα παιδιά της.

Καθώς τα ανθρώπινα τέρατα της Φύσης διήγειραν την περιέργειά του, ο Πέτρος διατηρούσε υπολείμματα μωρών που είχαν γεννηθεί παραμορφωμένα, τα οποία ενθάρρυνε τους υπηκόους του να του στέλνουν, καθώς και τον σκελετό ενός γίγαντα ύψους σχεδόν δυόμισι μέτρων.

Πάντως όλοι οι γενετικά ανώμαλοι στη συλλογή του Πέτρου δεν ήταν νεκροί.

Όπως πολλοί ηγεμόνες της εποχής του, αγαπούσε τους νάνους και τους καμπούρηδες και τους έβρισκε εξαιρετικά αστείους.

Διατηρούσε μία μεγάλη Αυλή απ’ αυτούς για τη διασκέδασή του.

Στα δείπνα, τοποθετούνταν μέσα σε τεράστιες πίτες με τον Πέτρο να ωρύεται στα γέλια, όταν έκοβε μια πίτα και πεταγόταν έξω ένας νάνος.

Απολάμβανε ιδιαίτερα να τους παρακολουθεί σε απομιμήσεις τελετών που απεικόνιζαν τις περίτεχνες ιεροτελεστίες της Αυλής.

Δύο ημέρες μετά τον γάμο της ανιψιάς του, το 1710, έγινε ένας εξ ίσου πομπώδης γάμος δύο νάνων, με το ίδιο τελετουργικό.

Ήταν τέτοια η αγάπη του Πέτρου για τους νάνους, που το βράδυ, μετά το γλέντι, οι νεόνυμφοι νάνοι μεταφέρθηκαν στο σπίτι του τσάρου και κοιμήθηκαν στην κρεβατοκάμαρά του.

Διαβάστε ακόμα στη “ΜτΧ”: Μεγάλος Πέτρος, ο δίμετρος ηγεμόνας που από τα 35 χρόνια της βασιλείας του πολεμούσε τα 34. Εκσυγχρόνισε με τη βία τη Ρωσία και δεν δίστασε να βασανίσει και να σκοτώσει τον γιο του, που συνωμότησε εναντίον του.