«Τι λέει ο φορομπήχτης;», «Καλώς τον πακετάκια». Η Ροζού, που αποδοκίμαζε τους πολιτικούς από το θεωρείο των Κυριών της Βουλής. Ποιον αποκαλούσε “πακετάκια” και ποιον “σκαρπινάκια”

«Τι λέει ο φορομπήχτης;», «Καλώς τον πακετάκια». Με τέτοιες φράσεις στόλιζε διαρκώς μέσα στη βουλή τον Χαρίλαο Τρικούπη, η Ανθούσα Παλάσκα Ροζού, γνωστή γραφική φιγούρα στην παλιά Αθήνα. Η «Ροζού» όπως την αποκαλούσαν, ήταν φανατική οπαδός του Δηλιγιάννη, πολιτικού αντιπάλου του Χ.Τρικούπη.

Είχε τη συνήθεια να παρακολουθεί καθημερινά τις συνεδριάσεις από το θεωρείο των Κυριών της Παλιάς Βουλής.

Από εκεί ζητωκραύγαζε αυθορμήτως υπέρ του πρώην πρωθυπουργού και γιουχάιζε τις αντίπαλες παρατάξεις.

Ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Θεοτόκης ήταν για τη Ροζού ο «σπαρπινάκιας», επειδή ο κομψός Κερκυραίος φορούσε καλογυαλισμένα παπούτσια και γαντάκια.

Όταν κάποτε προσπάθησε σε ομιλία του να καταγγείλει τον Δηλιγιάννη για κάποια σκάνδαλα, η ορμητική γυναίκα άρχισε να φωνάζει από τα θεωρεία. Οι χωροφύλακες της Βουλής που την πλησίασαν δεν μπόρεσαν να την κάνουν καλά, ακούγοντας την να κραυγάζει «σκαρπινάκια ήρθε η ώρα σου…».

Σε συνεννόηση με άλλα άτομα που παρακολουθούσαν τη συνεδρίαση, φούσκωσαν χάρτινες σακούλες τις οποίες χτυπούσαν με δύναμη στους τοίχους. Ο θόρυβος από τα σκασίματα ήταν μεγάλος και έτσι ο πρόεδρος της Βουλής διέκοψε την ομιλία.

Στο «στόμα της έπιανε” συχνά και τον υπουργό Ανάργυρο Σιμόπουλο τον οποίον αποκαλούσε «Βελζεβούλ».

Όταν τον έβλεπε να πηγαίνει προς το βήμα έκανε το σταυρό της, «έφτυνε σκόρδα» γύρω της και ζητούσε να τον ξορκίσουν.

Η Ανθούσα Παλάσκα Ροζού δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο. Ο πατέρας της ήταν ο ηπειρώτης οπλαρχηγός της Επανάστασης Χρήστος Παλάσκας και αδερφός της ο αναμορφωτής του Πολεμικού Ναυτικού, Λεωνίδας Παλάσκας.

Ο Γάλλος άνδρας της, κόμης Ροζού, ήταν πρόξενος

Στα λίγα χρόνια που έζησε μαζί του πριν πεθάνει αρκετά νέος, ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική. Απέκτησαν ένα παιδί, τον Ιούλιο ντε Ροζού, που χρόνια μετά ήταν πρόξενος της Τουρκίας στον Βόλο κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου.

Όταν ο σύζυγός της πέθανε, η Ροζού ξαναγύρισε στην Αθήνα, έχοντας πλέον και τη γαλλική υπηκοότητα.

Αυτή ήταν η αιτία που όταν «έκραζε» πολιτικούς από τα θεωρεία δεν μπορούσε να την πειράξει κανένας.

Όλοι φοβούνταν διπλωματική εμπλοκή.

Αν και το ντύσιμό της για την εποχή θεωρούνταν προκλητικό εξαιτίας του μήκους που είχαν οι φούστες της, ήταν καλοδεχούμενη σε όλα τα μεγαλοαστικά και κοσμικά σαλόνια της Αθήνας.

Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης ήταν το ίνδαλμα της. Η χαρά της ήταν μεγάλη όταν ο πολιτικός μετά από πολύωρες συνεδριάσεις στη Βουλή, την έπαιρνε στην αμαξά του για να την αφήσει σπίτι της.

Όταν τη βρήκαν νεκρή στο σπίτι της, είδαν ότι πάνω από το κρεβάτι είχε κρεμασμένη μια μεγάλη φωτογραφία του Έλληνα πολιτικού.

Οι Αθηναίοι ασπάστηκαν μαζικά για τελευταία φορά τη Ροζού και παρόντες στην κηδεία της ήταν πολιτικοί αρχηγοί, υπουργοί, βουλευτές και προσωπικότητες της πόλης.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Δελαπατρίδης, ο θρυλικός ρήτορας του δρόμου που ήθελε να δημιουργήσει υπουργείο Έρωτος και διόριζε έναντι συνδρομής 2 δραχμών αγνώστους που τον παρακολουθούσαν σε υπουργικές θέσεις…