6 Αυγούστου 2010. Στο κέντρο της Στοκχόλμης επικρατούσε χάος. Αυτοκίνητα είχαν τυλιχθεί στις φλόγες και μεγάλο μέρος της τοπικής αστυνομίας είχε κληθεί στο σημείο. Την ίδια ώρα, στην άλλη άκρη της πόλης, άγνωστοι κουκουλοφόροι αφαιρούσαν αριστοτεχνικά τη γυάλινη οροφή του παλατιού Drottningholm και εισέβαλαν ανενόχλητοι στο μέγαρο της βασιλικής οικογένειας.
Ήταν η αρχή μίας σειράς από τέλειες διαρρήξεις κατά μήκος της Ευρώπης. Στην αρχή έμοιαζαν ασύνδετες μεταξύ τους. Σταδιακά αποκαλύφθηκε το κοινό μοτίβο.
Στην διάρρηξη του παλατιού στη Στοκχόλμη, οι κλέφτες επικεντρώθηκαν στον εκθεσιακό χώρο και συγκεκριμένα, στην κινεζική πτέρυγα. Ήταν εμφανές ότι γνώριζαν ακριβώς τι ήθελαν να πάρουν, καθώς η όλη διαδικασία διήρκεσε μόλις 6 λεπτά.
Ένα μήνα αργότερα, στη γειτονική Νορβηγία, κλάπηκαν με παρόμοιο τρόπο 56 πολύτιμα αντικείμενα της κινεζικής συλλογής του Μουσείου KODE. Το 2012 στο στόχαστρο μπήκε η Αγγλία. Αρχικά το Ασιατικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Durham και λίγες μέρες αργότερα, το μουσείο Fitzwilliam του Κέιμπριτζ. Για ακόμη μία φορά, αρπάχθηκαν κινεζικά αγαλματίδια, πορσελάνες και άλλα αρχαία κειμήλια. Το 2013, διαρρήκτες με την ίδια μεθοδολογία μπήκαν ξανά στο KODE της Νορβηγίας και απέσπασαν 22 αντικείμενα αξίας από την ασιατική συλλογή, τα οποία την πρώτη φορά είχαν «γλιτώσει». Την 1η Μαρτίου του 2015, οι διαρρήκτες χτύπησαν στη Γαλλία. Η κινεζική συλλογή που εκλάπη ήταν αυτή του Ανακτόρου του Φονταινεμπλώ.
Μέσα σε αυτήν την πενταετία, οι αστυνομικές αρχές των ευρωπαϊκών κρατών δεν μπόρεσαν να προβούν σε κάποια σύλληψη, ούτε να πλησιάσουν στα ίχνη των δραστών. Διακρατική συνεργασία δεν υπήρξε, καθώς τα κομμάτια του παζλ άργησαν να ενωθούν. Όταν το κοινό μοτίβο έγινε αντιληπτό, οι διαρρήξεις είχαν σταματήσει.
Κλοπή ή επαναπατρισμός;
Το κοινό στοιχείο των διαρρήξεων, ήταν ότι έδειχναν να είναι εξαιρετικά στοχευμένες και να έχουν σχεδιαστεί στην εντέλεια. Οι δράστες είχαν μελετήσει καλά τους χώρους, δεν άφηναν πίσω τους στοιχεία και αποσπούσαν πολύ συγκεκριμένα εκθέματα, σαν να τα είχαν από πριν αριθμημένα σε μία λίστα. Φαινόταν ότι δεν τους ενδιέφερε ο πλούτος, καθώς άφηναν ανέγγιχτα πολλά έργα τέχνης αμύθητης αξίας, που άνετα θα μπορούσαν να είχαν πάρει.
Τα κλεμμένα αντικείμενα θα ήταν σχεδόν αδύνατο να μεταπουληθούν καθώς είναι πολύ διάσημα και θα εντοπίζονταν αμέσως. YouTube
Σταδιακά, πολλοί κατέληξαν σε ένα εύλογο συμπέρασμα. Αποκλειστικός στόχος της συμμορίας ήταν τα κινεζικά συλλεκτικά εκθέματα. Επρόκειτο για αντικείμενα που στην πλειονότητά τους είχαν αποσπασθεί παράνομα από κινεζικά ανάκτορα κατά τον 19ο αιώνα από Ευρωπαίους κατακτητές που έκαναν επιδρομές και λεηλασίες. Το γεγονός αυτό σύντομα πυροδότησε διάφορες θεωρίες. Η επικρατέστερη υποστήριζε ότι πίσω από τις κλοπές ήταν η κινεζική κυβέρνηση και βασίστηκε σε μία σειρά από διαπιστώσεις.
Αρχικά οι δράστες ήταν επαγγελματίες διαρρήκτες, πιθανότατα με στρατιωτική εκπαίδευση. Τα αντικείμενα που απέσπασαν ήταν σχεδόν αδύνατο να μεταπουληθούν καθώς είναι πολύ διάσημα και θα εντοπίζονταν αμέσως. Ακόμα, εκπρόσωποι του Καθεστώτος έχουν δηλώσει σε πολλές περιστάσεις ότι οι κινεζικές αρχαιότητες που εκτίθενται σε ξένα μουσεία είναι κλεμμένα κειμήλια που ανήκουν στον λαό της Κίνας. Χαρακτηριστική είναι μία δήλωση του CEO του Poly Group, μίας από τις κρατικές επιχειρήσεις-κολοσσούς της χώρας, σχετικά με τις υποθέσεις κλοπής: «Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι τα έργα τέχνης πάρθηκαν παράνομα, ακόμα κι αν τύγχαναν καλής φροντίδας. Αν απαγάγεις τα παιδιά μου και τους φέρεσαι καλά, το έγκλημα ακόμα δε σου συγχωρείται».
Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση της Κίνας επίσημα αρνείται οποιαδήποτε σχέση με τις κλοπές. Παράλληλα, τα πολύτιμα αντικείμενα παραμένουν άφαντα.
Αρχική εικόνα: YouTube
Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Πώς η Κίνα κατάφερε να ελέγχει το ίντερνετ για 700 εκατομμύρια χρήστες. Έχει απαγορεύσει την πρόσβαση σε Facebook, YouTube, PornHub και σε όλες τις «κακές επιρροές του καπιταλισμού»
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr