Οι τρομερές προλήψεις του βρετανικού ναυτικού. Οι επιρροές από την αρχαία Ελλάδα και την Παλαιά Διαθήκη

Το πολεμικό ναυτικό της Μεγάλης Βρετανίας έχει μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες και περίεργες προλήψεις και δεισιδαιμονίες απ’ όλα τα ναυτικά της νεότερης και σύγχρονης εποχής

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Κάποια απ’ αυτά έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα και τον χριστιανισμό. Όπως είναι φυσικό, άλλα συνδέονται με ήθη και έθιμα διαφόρων περιοχών της Μεγάλης Βρετανίας, κυρίως παραθαλάσσιων απ’ όπου κατάγονταν τα περισσότερα στελέχη του. Τέλος, κάποια δημιουργήθηκαν μέσα στο Βρετανικο Ναυτικό.

Το σπάσιμο του μπουκαλιού σαμπάνιας

Το σπάσιμο ενός μπουκαλιού με σαμπάνια στην πλώρη ενός νέου πλοίου κατά τη καθέλκυσή του ξεκίνησε για πρώτη φορά από τους Βρετανούς. Το έθιμο αντιγράφει τη σπονδή που γινόταν στην πλώρη των αρχαίων ελληνικών τριήρων με κρασί, πριν από την αναχώρησή τους σε αποστολή. Επίσης, παλαιότερα όλα τα βρετανικά πολεμικά πλοία έφεραν μάτια στην πλώρη, ακριβώς όπως οι τριήρεις.

Αν τυχόν το μπουκάλι δεν έσπαγε την πρώτη φορά, αυτό αποτελούσε κακό οιωνό για το πλοίο!

Το μπουκάλι έπρεπε να σπάσει από το χέρι γυναίκας.

Προλήψεις για τη γροσουζιά!

Παρά ταύτα, θεωρείτο γρουσουζιά αν γυναίκα ανέβαινε στο πλοίο. Το ίδιο ίσχυε και για τους ιερείς.

Για τους προληπτικούς Βρετανούς ναύτες, η παρουσία ενός ιερέα στο πλοίο τους σήμαινε θάνατο στη διάρκεια της αποστολής τους!

Τα λουλούδια σ’ ένα πολεμικό ήταν απαγορευμένο είδος καθώς συνδέονταν με κηδείες! Αν τυχόν κάποιος άφηνε λουλούδια σε κάποιο βρετανικό πολεμικό πλοίο αυτά θα έπρεπε να πεταχτούν αμέσως στη θάλασσα και πριν την αναχώρησή του σε αποστολή.

Στο Βρετανικό Ναυτικό ποτέ δεν αναχωρούσε πλοίο ημέρα Παρασκευή, λόγω του θανάτου του Χριστού. Επίσης, η 13^η κάθε μήνα θεωρείτο γρουσούζικη μέρα και έτσι οι Βρετανοί απέφευγαν να ξεκινήσουν επιχειρήσεις εκείνη την ημέρα.

Αντίθετα με τη διαδεδομένη προκατάληψη παλαιότερων εποχών, ότι η μαύρη γάτα έφερνε κακοτυχία, για το Βρετανικό Ναυτικό αυτή ήταν καλότυχη! Πολλά βρετανικά πολεμικά είχαν ως μασκότ μαύρες γάτες και τα πληρώματά τους τις πρόσεχαν πολύ. Ίσως επειδή έπιαναν και τους αρουραίους.

Αν η γάτα έπεφτε στη θάλασσα ή σκοτωνόταν σε κάποια αποστολή, αυτό θεωρούταν κακό σημάδι για το πλοίο και τους άνδρες του.

“Ιωνάς”. Ο γκαντέμης του βρετανικού ναυτικού!

Η πιο περίεργη προκατάληψη στο Βρετανικό Ναυτικό ήταν η πίστη ότι αν τα πράγματα σ’ ένα ταξίδι πήγαιναν άσχημα, γι’ αυτό έφταιγε κάποιο μέλος του πληρώματος. Ήταν ο γκαντέμης που έφερνε γρουσουζιά στο πλοίο.

Αυτός είχε το παρατσούκλι “Ιωνάς” από τον προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης. Σύμφωνα με τη Βίβλο, το πλήρωμα ενός πλοίου στο οποίο επέβαινε ο Ιωνάς τον πέταξε στη θάλασσα γιατί η οργή του θεού είχε πέσει πάνω τους εξαιτίας του. Στη συνέχεια μία φάλαινα κατάπιε τον Ιωνά.

Αλίμονο σε όποιον Βρετανό ναύτη έπεφτε η υποψία ότι μπορεί να ήταν ο “Ιωνάς”. Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος τον απέφευγαν και δεν του μιλούσαν. Υπήρξαν ακόμη και περιπτώσεις όπου σε βρετανικά πολεμικά πλοία κάποιος “Ιωνάς” πετάχτηκε στη θάλασσα ή οδηγήθηκε στην αυτοκτονία προκειμένου να γλυτώσουν οι υπόλοιποι!

Εξαιτίας της κυριαρχίας της Βρετανίας στη θάλασσα για σχεδόν δύο αιώνες μεταξύ του 18^ου και των αρχών του 20^ου αιώνα, κάποια από αυτά τα έθιμα και προκαταλήψεις πέρασαν και σε πολεμικά ναυτικά πολλών άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού.

Αρχική εικόνα: Πίνακας που απεικονίζει τη νίκη του βρετανικού ναυτικού στη Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ το 1805. Πηγή: Wikipedia