Οι Σκληροί του Μαϊάμι. Ατσαλάκωτοι αστυνομικοί, με αρμάνι, φεράρι και ιστιοπλοϊκό, χωρίς να τα “πιάνουν”

Πολύ πριν το CSI, στο Μαϊάμι του 1980, τους εγκληματίες κατατρόπωναν δύο γοητευτικοί, στιλάτοι, σκληροί ντετέκτιβ. Ο Σόνι Κρόκετ και Ρικάρντο Ταμπς που υποδύονταν ο Ντον Τζόνσον και ο Φίλιπ Μάικλ Τόμας. Τα ατσαλάκωτα κοστούμια, η “χαίτη” του Ντον Τζόνσον, το ιστιοπλοϊκο και η Φερράρι, μάλλον δεν ταίριαζαν με αστυνομικούς αλλά σεναριακή αδεία, όλα επιτρέπονται.

Κομψοί, καλοντυμένοι, με προτίμηση στα παστέλ χρώματα. Δεν ήθελε και πολύ να γίνουν σταρ πρώτου μεγέθους και να δημιουργήσουν μόδα. Ειδικα ο Τζόνσον έγινε σταρ πρώτης τάξεως δημιουργώντας ορδές θαυμαστριών σε όλο τον κόσμο. Η θυελλώδης σχέση του με την Μέλανι Γκρίφιθ, που ήταν συνέχεια πρωτοσέλιδο στις στήλες των κουτσομπολιών, τον κρατούσε στην επικαιρότητα ακόμη και όταν δεν το ήθελε. Το γεγονός ότι στη σειρά υποτίθεται ότι ήταν και βετεράνος του Βιετνάμ, συγκινούσε ιδιαίτερα τους αμερικανούς, παρ΄ όλο που μάλλον έμοιαζε με πλούσιο πλει μπόι.

Το στιλ του άρεσε, όπως του Φίλιπ Μάικλ Τόμας, που η καταγωγή του ήταν ένα εθνολογικό μωσαικό, από την Αφρική, την Ιρλανδία, τους Ινδιάνους και τη Γερμανία. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν και εξαιρετικός μουσικός αν και αυτό στη σειρά αποσιωπήθηκε πλήρως. Το ίδιο και το υπόβαθρό του στη θεολογία και την Ιστορία που σπούδασε στο κολέγιο με υποτροφία. Μάλλον επειδή δεν ταιριάζουν με το προφίλ ενός αστυνομικού.

Η επιτυχία

Το περιοδικό TIME, ανέφερε ότι ο πρόεδρος του NBC εμπνεύστηκε τη σειρά, παρακολουθώντας το πιο επαναστατικό τηλεοπτικό προϊόν της εποχής το MTV, που μετέδιδε μουσικά βίντεο. Σκέφτηκε να επωφεληθεί από τα υψηλά επίπεδα αποδοχής του και να δημιουργήσει μια σειρά που θα ονομαζόταν “Οι Μπάτσοι του MTV”.

Όπως είχε πει ένας από τους σκηνοθέτες της σειράς,  το συγκεκριμένο κοινό ενδιαφερόταν περισσότερο για εικόνες, συναισθήματα και ενέργεια, παρά για την πλοκή, τον χαρακτήρα και τις λέξεις. Αυτά τα στοιχεία έφεραν την επιτυχία από την πρώτη  σεζόν που σκηνοθέτησε ο Μάικλ Μαν, που είχε προταθεί 4 φορές για όσκαρ.  Η υποψηφιότητα για 15 βραβεία Emmy, δεν είχε προηγούμενο.

Το Miami Vice κατέκτησε 4 βραβεία EMMY, 1 Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού που απονεμήθηκε στον Ντον Τζόνσον, ενώ η μουσική του Γιαν Χάμμερ έφτασε στο Νο 1  τον Νοέμβριο του 1985 και κατέκτησε 2  βραβεία Γκράμι. Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στην Αμερική το 1984 και ολοκληρώθηκε το 1989, σε 111 επεισόδια. Στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα την Τετάρτη 7 Μαΐου 1986 στην ΕΡΤ.

Ο παραγωγός Μάικλ Μαν σκηνοθέτησε μια κινηματογραφική μεταφορά της σειράς, η οποία κυκλοφόρησε στις 28 Ιουλίου 2006.

Η μουσική

Σε αντίθεση με τις τυπικές αστυνομικές σειρές, αυτή βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην κουλτούρα του Νέου Κύματος της δεκαετίας του 1980. Χρησιμοποίησε  τη σύγχρονη ποπ και την στυλιζαρισμένη οπτική. Το περιοδικό “People” είχε αναφέρει ότι το Miami Vice ήταν η «πρώτη σειρά που φαινόταν πραγματικά νέα και διαφορετική από τότε που εφευρέθηκε η έγχρωμη τηλεόραση».

Η σειρά φημίζεται για την καινοτόμο χρήση της μουσικής στερεοφωνικής μετάδοσης, ιδιαίτερα των ποπ και ροκ επιτυχιών της δεκαετίας του 1980 και τη χαρακτηριστική, συνθετική ορχηστρική μουσική του Γιαν Χάμμερ. Ενώ τα σήριαλ χρησιμοποιούσαν μουσική φτιαγμένη για τηλεόραση, το Miami Vice ξόδευε περίπου 10.000 δολάρια  ανά επεισόδιο, για να αγοράσει τα δικαιώματα γνωστών τραγουδιών. Η αναπαραγωγή ενός τραγουδιού στο Miami Vice ήταν μια ώθηση για τις δισκογραφικές και τους καλλιτέχνες. Μεταξύ των πολλών γνωστών συγκροτημάτων και καλλιτεχνών που συνέβαλαν με τη μουσική τους στην σειρά ήταν: Μπράιαν Άνταμς, Πήτερ Γκάμπριελ, Έρικ Κλάπτον , Φιλ Κόλινς, Κέιτ Μπους, Ντουράν Ντουράν, Τίνα Τέρνερ, Pink Floyd, ZZ Top, Iron Maiden, Depeche Mode,U2

Η…αναγέννηση του Μαϊάμι

Πολλά επεισόδια της σειράς γυρίστηκαν στο τμήμα Σάουθ Μπιτς του Μαϊάμι , μια περιοχή που εκείνη την εποχή κυριαρχούνταν από τη φτώχεια και την εγκληματικότητα. Οι κάτοικοι ήταν λίγοι και ηλικιωμένοι. Δεν κυκλοφορούσε κόσμος στο δρόμο και δεν υπήρχαν παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Τα συνεργεία γύριζαν σκηνές  στη μέση του δρόμου. Ιδιαίτερα στα πρώτα επεισόδια, οι ντόπιοι ηλικιωμένοι κάτοικοι έπαιρναν συχνά τον ρόλο των κομπάρσων.

Σε κάποια σημεία οι δρόμοι του Σάουθ Μπιτς ήταν τόσο κατεστραμμένοι, που το συνεργείο παραγωγής αποφάσισε να ξαναβάψει τους εξωτερικούς τοίχους κάποιων κτιρίων πριν τα γυρίσματα. Και ήταν η δημοφιλία της σειράς που προκάλεσε ένα κύμα υποστήριξης για τη διατήρηση της διάσημης αρχιτεκτονικής Art Deco του Μαϊάμι από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Πολλά από αυτά τα κτίρια, ανάμεσά τους παραλιακά ξενοδοχεία, έχουν ανακαινιστεί από τα συνεργεία της παραγωγής, μετατρέποντας  την περιοχή   σε ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη της Νότιας Φλόριντα για τουρίστες και διασημότητες.

Το χαρακτηριστικό μουσικό θέμα που συνέθεσε ο Γιάν Χάμερ: