Οι πρωτοφανείς τιμές των Γάλλων όταν πέθανε στο Παρίσι ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ωστόσο στην Αθήνα οι αντίπαλοί του απείλησαν με επεισόδια αν επέστρεφε η σορός του για λαϊκό προσκύνημα

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έφυγε από τη ζωή στις 18 Μαρτίου του 1936 στη Γαλλία, μετά από πενθήμερη μάχη με εγκεφαλική συμφόρηση.

Ο Έλληνας πολιτικός ζούσε τον τελευταίο χρόνο, εξόριστος στο Παρίσι, αλλά τα νέα για την επιδείνωση της υγείας του είχαν φτάσει γρήγορα στην Ελλάδα.

Ο λαός ανησυχούσε για τη ζωή του πολιτικού. Οι εφημερίδες φιλοξενούσαν εκτενή ρεπορτάζ με λεπτομέρειες για την πορεία της υγείας του.

Οι οπαδοί του προσεύχονταν να γίνει καλά.

«Ο ναός του Αγίου Γεωργίου του Καρύτση συνεκέντρωσε χθες την 8^η και 30^η εσπερινήν, άπειρον πλήθος δια να δεηθεί υπέρ της διασώσεως του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η ιεροτελεστία αυτή της δεήσεως εκτάκτως κατανυκτική και υποβλητική, υπενθύμιζε παλαιάς βυζαντινάς δεήσεις, υπέρ αγωνιζόμενων αυτοκρατόρων» έγραφε η εφημερίδα Ελεύθερον Βήμα.

Η είδηση του θανάτου του, βύθισε στο πλήθος μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.

«Η Ελλάς πενθεί βαρυαλγούσα το μέγα τέκνον της, τον μεγαλύτερον Ελληνα εξ όσων εφάνησαν από αιώνων.

Την εδόξασε, την εκράτυνε, την υπερεδιπλασίασε, την κατέστησε Κράτος. Οι Ελληνες, και όσοι ακόμη ήσαν αντίπαλοί του, συνενώνονται τώρα εις το τραγικόν αίσθημα του αναπληρώτου κενού, το οποίον αφήνει η ανεπανόρθωτος απώλεια ενός κυρίου, βασικού στοιχείου του εθνικού οργανισμού των”, διαβάζουμε στη βραδινή έκδοση της εφημερίδας «Έθνος».

Οι τιμές για τον νεκρό πολιτικό στη Γαλλία

Στη Γαλλία οι τιμές για τον Βενιζέλο ήταν πρωτοφανείς. Η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα συνοδευόμενη από αγήματα της προεδρικής φρουράς.

Στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, έδωσαν το παρών σημαντικές προσωπικότητες της Γαλλίας.

Ήταν η πρώτη φορά που η χώρα τιμούσε με τέτοιο τρόπο κάποιο ξένο πολιτικό.

Η μεταφορά της σορού και η αλλαγή σχεδίου

Η σορός του έλληνα πολιτικού έπρεπε να μεταφερθεί στην Ελλάδα για να γίνει η ταφή.

Το ταξίδι ξεκίνησε από το σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών.

Όταν έφτασε στο λιμάνι του Πρίντεζι την παρέλαβαν δύο Έλληνες αξιωματικοί του πολεμικού Ναυτικού. Στο ιταλικό λιμάνι ήταν αγκυροβολημένα τα αντιτορπιλικά Ναύαρχος «Κουντουριώτης» και «Ύδρα».

Η σορός αλλά και οι συγγενείς του Βενιζέλου επιβιβάστηκαν στο «Κουντουριώτης».

Η νηοπομπή ξεκίνησε με αρχικό προορισμό την Αθήνα.

Όπως είχε αποφασιστεί από την κυβέρνηση, η σορός θα εκτίθετο σε λαϊκό προσκήνυμα στην πρωτεύουσα και μετά θα μεταφέρονταν στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ελευθέριου Βενιζέλου για να ταφεί.

Πριν φτάσει η σορός στην Αθήνα, οι αντιβενιζελικοί είχαν ήδη ξεσηκωθεί. Προειδοποιούσαν πως θα δημιουργούσαν επεισόδια και ξεκαθάρισαν πως δεν ήθελαν η σορός του Βενιζέλου να περάσει από την Αθήνα.

Ο διχασμός και το μίσος ήταν βαθύς και εκφράζονταν με ακραίο τρόπο σε καθημερινή βάση.

Η κυβέρνηση Δεμερτζή φοβούμενη τη γενίκευση της ταραχής άλλαξε την απόφαση της την τελευταία στιγμή.

Η σορός θα πήγαινε κατευθείαν στα Χανιά.

Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα και ο κόσμος που ήθελε να τιμήσει το Βενιζέλο συγκεντρώθηκε στον Ισθμό της Κορίνθου από όπου θα περνούσαν τα πλοία που μετέφεραν η σορό του.

Το πλήθος περίμενε υπομονετικά στις δύο άκρες τολυ Ισθμού με λουλούδια στεφάνια και αναμμένα κεριά στη μνήμη του πολιτικού.

Ανάμεσα στον κόσμο ήταν και πολλοί πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία που θρηνούσαν τον Βενιζέλο.

Η άφιξη της σορού στα Χανιά και η ταφή του Βενιζέλου

Στις 27 Μαρτίου μετά από πολυήμερο ταξίδι η σορός του Έλληνα πολιτικού έφτασε στα Χανιά.

Οι βενιζελικοί της Κρήτης είχαν συγκεντρωθεί για να τιμήσουν τον πολιτικό που σημάδεψε ανεξίτηλα την τύχη του νησιού.

Η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα.

Η ταφή του Βενιζέλου πραγματοποιήθηκε τρεις ημέρες μετά στο Ακρωτήρι της Κρήτης.

Αυτή ήταν και η τελευταία του επιθυμία.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι Εκλογές, που ο Βενιζέλος δε βγήκε ούτε βουλευτής και έκριναν την τύχη της Μικράς Ασίας. Πώς ψήφισαν οι παλαιοελλαδίτες, οι πρόσφυγες και οι αλλοεθνείς