Οι Ναζί εκπαίδευαν σκύλους να μιλάνε και να διαβάζουν για να κερδίσουν τον πόλεμο. Το σχολείο που τα σκυλιά εκπαιδεύονταν να επικοινωνούν, ακόμη και να “προσφωνούν” τον Φύρερ!

Από τις αρχές του 20ου αιώνα, κυρίως στη Γερμανία, αναπτύχθηκε η ιδέα ότι συγκεκριμένα είδη ζώων, ύστερα από εκπαίδευση θα μπορούσαν να επικοινωνούν με τους ανθρώπους, ακόμη και να μιλάνε μαζί τους.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2011, ναζί επιστήμονες, γνωστοί και ως “ψυχολόγοι ζώων”, προσπάθησαν να εκπαιδεύσουν σκύλους με σκοπό να τους μάθουν να διαβάζουν και να μιλούν, αλλά και να τους χρησιμοποιήσουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στο μέτωπο του πολέμου.

Ήταν μια προσπάθεια να δημιουργήσουν έναν “τρομαχτικό” στρατό από σκύλους που θα επικοινωνούσαν με τους ανθρώπους και θα βοηθούσαν τη Γερμανία να κερδίσει τον πόλεμο.

Ο ίδιος ο Χίτλερ ενδιαφέρθηκε για αυτές τις προσπάθειες και μάλιστα, το 1930, άνοιξε σχολείο για σκύλους που “μιλούσαν”.

“Hundesprechschule Asra”

Το 1930, σχεδόν μία δεκαετία πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μαργκερίτ Σμιντ, μαζί με τη μητέρα της,ίδρυσε το “Hundesprechschule Asra” ή αλλιώς “Άσρα, το σχολείο για σκύλους που μιλάνε”.

Σε μία έπαυλη στην πόλη Leutenberg, μερικά χιλιόμετρα μακριά από το Ανόβερο, η Σμιντ ξεκίνησε αρχικά να εκπαιδεύει τον δικό της σκύλο, την Άσρα, τα πέντε κουτάβια της και ακόμη ένα τετράποδο.

Η Άσρα ήταν ένας Μεγάλος Δανός, το χαρακτηριστικότερο σκυλί της ομάδας των Μολοσσών, που η Σμιντ θεωρούσε πανέξυπνο.

Το σχολείο σύντομα μετατράπηκε σε ένα “θίασο”, όπου σκύλοι επεδείκνυαν τις ικανότητές τους.

Σύμφωνα με ένα παιδί που επισκέφτηκε την έπαυλη, τα σκυλιά μπορούσαν να πουν την ώρα, να περιγράψουν τους ανθρώπους και να διορθώσουν συντακτικά λάθη στην ομιλία!

Πολύ πιο ρεαλιστικός στις περιγραφές του ήταν ο Μαξ Μίλερ, κτηνίατρος, ο οποίος παρατήρησε πως τα σκυλιά, ύστερα από εκπαίδευση μπορούσαν να επικοινωνήσουν μέσω ενός συστήματος κωδικών με τον εκπαιδευτή τους ή να “απαντήσουν” γαβγίζοντας. Προφανώς δεν διόρθωναν συντακτικά λάθη.

Η Σμιντ που είδε το σχολείο της σαν ευκαιρία, επικοινώνησε με τον Χίτλερ και αρχικά είχε ως στόχο να χρησιμοποιήσει τα σκυλιά της για να διασκεδάσει τον γερμανικό στρατό.

Τα πειράματα των Ναζί επιστημόνων

Ο Χίτλερ αγαπούσε πολύ τα ζώα και είχε στην κατοχή του δύο σκύλους, την Μπλόντι και την Μπέλλα, ενώ ήταν από τους πρώτους υπέρμαχους της προστασίας των ζώων.

Σε αντίθεση με τις απάνθρωπες πρακτικές εναντίον των Εβραίων και άλλων εθνικών μειονοτήτων, το ναζιστικό στερέωμα πίστευε ότι οι άνθρωποι έπρεπε να έχουν ισχυρές σχέσεις με τη φύση και σημαντική θέση στην ιδεολογία του Τρίτου Ράιχ ήταν ότι κάθε Ναζί έπρεπε να είναι φίλος των ζώων.

Λίγους μήνες αφότου ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία, θεσπίστηκαν πολλοί νέοι νόμοι για την προστασία των δικαιωμάτων των ζώων, που ορισμένες φορές έφτασαν σε ακρότητες.

Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1920, πολλοί επιστήμονες έκαναν πειράματα με σκύλους, καθώς θεωρούσαν ότι η ευφυΐα τους πλησίαζε την ανθρώπινη και ότι είχαν την ικανότητα να σκέφτονται και να επικοινωνούν.

Οι “ψυχολόγοι των ζώων” “στρατολόγησαν σκύλους απ΄ όλη τη Γερμανία, ώστε να τους μάθουν να επικοινωνούν με τους αξιωματικούς των Ες Ες.

“Πολλά παράξενα πειράματα πραγματοποιήθηκαν στη Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σχετικά με την επικοινωνία ανάμεσα σε σκύλους και ανθρώπους”, ανέφερε ο ακαδημαϊκός Jan Bondeson, συγγραφέας του βιβλίου “Amazing Dogs: A Cabinet Of Canine Curiosities”. Εκτιμά πως οι Ναζί ήθελαν να τα χρησιμοποιούσουν ως φύλακες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ως συντρόφους των Ες Ες στις μάχες.

Οι απίστευτες ιστορίες για τις “μαγικές” ικανότητες των σκύλων

Αν και τα αποτελέσματα των πειραμάτων δεν ήταν ενθαρρυντικά, υπήρξαν περιπτώσεις σκύλων που έμαθαν να επικοινωνούν με κάποιο τρόπο.

Χρησιμοποιώντας τις πατούσες τους, έμαθαν να στέλνουν σήματα, όπως έκαναν με το γάβγισμα.

Πολλοί σκύλοι είχαν μάθει να χτυπούν ένα κουδούνι για να μεταφέρουν ένα μήνυμα.

Ωστόσο, γρήγορα διαδόθηκαν και φήμες για σκυλιά που μπορούσαν να μιμηθούν την ανθρώπινη ομιλία, ακόμη και να μιλούν, όπως ένας σκύλος που όποτε έβλεπε τον Χίτλερ, έλεγε “ο Φύρερ μου”!

Σύμφωνα με την Πόλα Μέκελ, το κατοικίδιό της, ο Ρολφ, ένα αιρντέιλ τεριέ, γνώριζε τη γερμανική αλφάβητο, την οποία μπορούσε να υποδείξει με τις πατούσες του, ενώ ήξερε και ξένες γλώσσες!

Παράλληλα, του άρεσε η ποίηση, τα μαθηματικά και η φιλοσοφία, ενώ η ιδιοκτήτρια υποστήριξε ότι ο Ρολφ ήθελε να καταταγεί στον γερμανικό στρατό γιατί μισούσε τους Γάλλους.

Οι ισχυρισμοί για σκύλους με ανθρώπινες δυνατότητες δεν ήταν λίγοι, αλλά η αλήθεια ήταν διαφορετική.

Οι έρευνες των επιστημόνων αποδείχθηκαν άκαρπες και με τον καιρό ατόνησαν και ξεχάστηκαν.

Μετά την ήττα της Γερμανίας, το “Σχολείο της Άσρα” λειτούργησε για μικρό χρονικό διάστημα, πριν η Σμιντ μετακομίσει στο Βερολίνο.

Μάλιστα, πολλά χρόνια αργότερα, υποστήριξε ότι το σχολείο της δεν χρηματοδοτήθηκε από τους Ναζί και κατά τη διάρκεια του πολέμου, δεν μπορούσε να θρέψει τα σκυλιά της, ούτε βέβαια να πληρώσει και τους φόρους της.

Ο Jan Bondeson δημοσίευσε το βιβλίο του το 2011 και μεταξύ άλλων ανέφερε ότι οι μελέτες των Ναζί στους σκύλους “αποτελούν μία πραγματικά αξιοθαύμαστη και συναρπαστική διορατικότητα σε μια μέχρι τώρα άγνωστη όψη της ναζιστικής Γερμανίας”.

Λίγους μήνες πριν από την έκδοση του βιβλίου, είχε έρθει στη δημοσιότητα ένα άλλο ευφάνταστο σχέδιο των Γερμανών κατά των Συμμάχων.

Να τους δηλητηριάσουν με λουκάνικα τη στιγμή που θα έμπαιναν στη Γερμανία.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας Wikipedia

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Αιματοκύλισαν την Ευρώπη, αλλά θέσπισαν αυστηρούς νόμους για την προστασία των ζώων. Ο παραλογισμός των Ναζί, έδωσε δικαιώματα ακόμη και στους αστακούς ενώ διέδιδαν ότι υπήρξε σκύλος που μιλούσε!