Οι ναυτικοί που για να επιβιώσουν κανιβάλισαν τους συναδέλφους τους. Οι μοιραίες αποστολές για να βρεθεί το “Βορειοδυτικό Πέρασμα”. Τα ίχνη των χαμένων ναυτικών βρέθηκαν μετά από 170 χρόνια

Στις 26 Ιουλίου 1845, τα πληρώματα των πλοίων “Έρεβος” και του “Τρόμος”, έφτασαν στον κόλπο του Μπάφιν, δυτικά της Γροιλανδίας. Εκεί συνάντησαν δύο βρετανικά φαλαινοθηρικά σκάφη. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που κάποιος είδε ζωντανούς τον πλοίαρχο Τζον Φράνκλιν και τους 128 αξιωματικούς και ναυτικούς της εξερευνητικής αποστολής στην Αρκτική.

Η προσπάθεια να βρουν και να περάσουν το Βορειοδυτικό Πέρασμα απέτυχε και μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, όλο το πλήρωμα πέθανε. Μέχρι το 2014, όταν βρέθηκε το πλοίο “Έρεβος”, η αποστολή του Φράνκλιν πήρε διαστάσεις θρύλου, ο οποίος δημιουργήθηκε από τις αλλεπάλληλες  απόπειρες για τον εντοπισμό των 128 ανδρών. Οι περισσότεροι πέθαναν από το κρύο, ωστόσο σημειώθηκαν κρούσματα κανιβαλισμού και δηλητηριάσεις από μόλυβδο.

Η αποστολή για την ανακάλυψη του περίφημου Βορειοδυτικού Περάσματος

Για πολλούς αιώνες, εξερευνητές πίστευαν ότι υπήρχε ένα πέρασμα μέσω του Καναδικού Αρκτικού Αρχιπελάγους που ένωνε τον Ατλαντικό Ωκεανό με τον Ειρηνικό, το λεγόμενο “Βορειοδυτικό Πέρασμα”.

Το πέρασμα αυτό θα έδινε τη δυνατότητα σε Αμερικανούς και Ευρωπαίους να αναπτύξουν εμπορικές σχέσεις με την Ασία.

Στις 19 Μαΐου 1845, ο Τζον Φράνκλιν μαζί με 128 άνδρες, ξεκίνησαν από την Αγγλία για το μεγάλο ταξίδι.

Χρησιμοποίησαν δύο πλοία, το “Ερεβος”, καπετάνιος του οποίου ήταν ο ίδιος ο Φράνκλιν και τον “Τρόμο” υπό τη διοίκηση Φράνσις Κρόιζερ.

Το πλήρωμα ήταν καλά εξοπλισμένο για τα επόμενα τρία χρόνια, με τεράστιο αποθεματικό σε μπισκότα, αλεύρι και κρέας σε κονσέρβες. Επίσης, είχε εξοπλιστεί με μία τεράστια βιβλιοθήκη και είχε μαζί του και μια φωτογραφική μηχανή της εποχής.

Ο Φράνκλιν, παρότι ήταν δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το ταξίδι, ηγήθηκε της αποστολής. Η εκστρατεία είχε ανατεθεί αρχικά σε δύο καταξιωμένους πλοιάρχους, οι οποίοι την απέρριψαν εξαιτίας της επικινδυνότητας της.

Ο Φράνκλιν ήταν βετεράνος, όμως η προηγούμενη αποστολή του στην Αρκτική, είχε τραγική κατάληξη.

Επέστρεψε πίσω μόνο με 9 επιζώντες και σύντομα κυκλοφόρησαν φήμες για κανιβαλισμό και δολοφονίες μεταξύ του πληρώματος.

Την ίδια τύχη θα είχε και αυτό το πλήρωμα.

Έναν χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1846, και τα δύο πλοία του Φράνκλιν παγιδεύτηκαν και παρέμειναν κολλημένα στον πάγο κοντά στη νήσο Βασιλιά Ουίλιαμ.

Η τραγική αποκάλυψη

Το 1848, τρία χρόνια μετά το τελευταίο σημάδι ζωής του Φράνκλιν, η Βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να στείλει μια αποστολή διάσωσης.

Αλλά ήταν ήδη αργά. Όλο το πλήρωμα είχε πεθάνει.

Το 1847 πέθανε ο Τζον Φράνκλιν μαζί με 23 ακόμη άνδρες.

Στις αρχές του 1848, το υπόλοιπο πλήρωμα, αποφάσισε να αφήσει τα πλοία και να ξεκινήσει ένα μακρύ ταξίδι με τα πόδια, μήκους σχεδόν 1.300 χλμ στον κοντινότερο οικισμό.

Βρήκε αναπόφευκτο θάνατο στην πορεία από κρυοπαγήματα και ασιτία.

Η γυναίκα του Φράνκλιν, Λαίδη Τζέιν, ήταν εκείνη που ανάγκασε το βρετανικό ναυτικό να λάβει δράση.

Αργοπορημένα, ξεκίνησε η πρώτη αποστολή με επικεφαλής τον Τζον Ρι, για το Καναδικό Αρκτικό Αρχιπέλαγος.

Παράλληλα, η κυβέρνηση της Αγγλίας έδινε αμοιβή ύψους 20 χιλιάδων λιρών, σε όποιον γνώριζε οτιδήποτε για την αποστολή του Φράνκλιν.

Το 1854 ο Ρι άκουσε έναν έμπορο που πούλησε κρέας φώκιας σε μια ομάδα υποσιτισμένων Ευρωπαίων.

Λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε στο σημείο, μόνο για να βρει 30 παγωμένα σώματα.

Αυτό ήταν αρκετό για να σταματήσουν οι προσπάθειες εντοπισμού του πληρώματος, όμως η Λαίδη Τζέιν, ναύλωσε ακόμη ένα πλοίο και χρηματοδότησε την αποστολή.

Επικεφαλής της τελευταίας αποστολής ήταν ο Φράνσις ΜακΚλίντοκ.

Το 1859, ο ΜακΚλίντοκ και το πλήρωμά του συνάντησαν έναν Ινουίτ, Εσκιμώο της Αλάσκας, ο οποίος είχε καρφιτσωμένο στο πέτο του, ένα έμβλημα του Βρετανικού Ναυτικού.

Ο Ινουίτ, είπε στον ΜακΚλίντοκ ότι το πήρε από “έναν παγωμένο λευκό άνδρα”.

Ο άνδρας υπέδειξε στο πλήρωμα το σημείο που τους είχε εντοπίσει.

Το μόνο που βρήκε ο ΜακΚλίντοκ ήταν σκελετοί, αλλά και έναν σωρό από πέτρες, όπου μέσα ήταν φυλαγμένο ένα κονσερβοκούτι με γράμματα από το πλήρωμα.

Τα γράμματα γνωστοποιούσαν τον θάνατο του Τζον Φράνκλιν, αλλά και την απόφαση που πήραν οι επιζώντες να αφήσουν τα πλοία και να ξεκινήσουν πεζοπορία μήπως και σωθούν.

Σημάδια κανιβαλισμού του πληρώματος

Στο σύνολο, πραγματοποιήθηκαν 33 αποστολές για τον εντοπισμό των δύο πλοίων. Για πάνω από 170 χρόνια, ο “Τρόμος” και ο “Έρεβος” δεν μπόρεσαν να εντοπιστούν.

Ωστόσο, έγιναν γνωστά τα τραγικά γεγονότα για το τέλος του πληρώματος.

Ομάδα ανθρωπολόγων, αρχαιολόγων και ιατροδικαστών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πλήρωμα λίγο πριν πεθάνει στράφηκε στην τελευταία λύση επιβίωσης. Τον κανιβαλισμό.

Οι ανθρωπολόγοι Σάιμον Μέις και Όουεν Μπίτι, τη δεκαετία του 1980, εξέτασαν 35 κόκαλα του πληρώματος και συμπέραναν ότι οι επιζώντες τα έβρασαν για να τραφούν με το μεδούλι, που ήταν πλούσιο σε λιπαρά.

Πολλά κόκαλα ήταν απίστευτα ευλύγιστα και μαλακά, ενώ είχαν χρησιμοποιηθεί και σαν κουτάλια.

Επιστήμονες επίσης, ανακάλυψαν ότι πολλοί πέθαναν από σκορβούτο. Άλλη αιτία θανάτου ήταν η δηλητηρίαση από μόλυβδο, εξαιτίας της λανθασμένης συγκόλλησης που είχαν οι κονσέρβες, αλλά και το σύστημα φιλτραρίσματος του νερού, που περνούσε από υδραυλικούς μολυβδοσωλήνες.

Ο θρύλος γύρω από τη μοιραία αποστολή του Φράνκλιν

Παρά τις πολλές προσπάθειες εντοπισμού, τα δύο πλοία δεν βρέθηκαν ποτέ, με αποτέλεσμα η αποστολή του Φράνκλιν να αποκτήσει διαστάσεις θρύλου.

Έως το 2014, οπότε Καναδοί αρχαιολόγοι βρήκαν το διαλυμένο κουφάρι του “Ερέβους”.

Περιμετρικά του πλοίου υπήρχαν σκελετοί με σημάδια από κοφτερό μαχαίρι στα κόκαλά τους.

Δύο χρόνια αργότερα, ένας Ινουίτ βρήκε τον “Τρόμο”, άθικτο και ακόμη παγιδευμένο στον πάγο.

Τον Μάρτιο του 2018, ο Ρίντλεϊ Σκοτ, σκηνοθέτησε τη σειρά “Terror” βασισμένη στα αληθινά γεγονότα της αποστολής του Φράνκλιν, που οδήγησε σε βέβαιο θάνατο και τους 129 άνδρες του πληρώματος.

Η σειρά ξεφεύγει λίγο από την πραγματική ιστορία, καθώς για τον θάνατο των ανδρών, ευθύνεται και ένα υπερφυσικό ον που σκοτώνει με βία το πλήρωμα.

Ωστόσο, αυτή η εκδοχή του φανταστικού που υπάρχει στη σειρά, έχει εξήγηση.

Σύμφωνα με τον Πολ Γουάτσον, συγγραφέα του βιβλίου “Ice Ghosts: The Epic Hunt For The Lost Franklin “, η υπερφυσική πλευρά της Αρκτικής είναι υπαρκτή.

“Η Αρκτική έχει κάτι να μας πει. Οι Ινουίτ πιστεύουν στα πνεύματα των προγόνων τους. Πιστεύουν ότι υπάρχουν πνεύματα που ζουν τη θάλασσα, πνεύματα που περπατούν στη γη, και πως αν κάποιος δείξει ασέβεια, θα υποφέρει πάρα πολύ γι αυτό”.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikmediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Octavius», τo πλοίο-φάντασμα που έπλεε ακυβέρνητο επί 14 χρόνια στον Αρκτικό Ωκεανό. Εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και το πλήρωμά του βρέθηκε παγωμένο