Τι σχέση έχουν οι αρχαίοι Φιλισταίοι με τους Παλαιστίνιους και την Κρήτη. Η κόντρα με το Ισραήλ και η σύγκρουση Δαβίδ και Γολιάθ

“Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη. Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην Παλαιστίνη”

Αυτά είχε δηλώσει ο Παλαιστίνιος ηγέτης, Γιάσερ Αραφάτ, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, στις 15 Δεκεμβρίου 1981.

Τριάντα οκτώ χρόνια αργότερα, μια νέα γενετική επιστημονική έρευνα φωτίζει την υπόθεση, καθώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο λαός των Φιλισταίων, που έζησε στην σημερινή Παλαιστίνη, πιθανώς να καταγόταν από την Ελλάδα.

Πριν περίπου ένα αιώνα οι Αιγυπτιολόγοι βρήκαν αναφορές σε ιερογλυφικά κείμενα του ύστερου 12ου αιώνα π.Χ. ότι ένας λαός, που ταυτίστηκε πιθανώς με τους Φιλισταίους, ταξίδεψε από «τα νησιά» προς την Κύπρο και τις ακτές της σημερινής νότιας Τουρκίας, της Συρίας και του Λιβάνου. Ο τελικός προορισμός ήταν η Αίγυπτος.

Αρχικά αρκετοί επιστήμονες δυσπιστούσαν ότι έγινε μια μαζική μετακίνηση ανθρώπων και θεωρούσαν ότι επρόκειτο για μια τοπική μίμηση ξένων (μυκηναϊκών και αιγαιακών) συνηθειών, με τις οποίες είχαν έλθει σε επαφή μέσω εμπορικών και άλλων ανταλλαγών.

Το 2016, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα αρχαίο νεκροταφείο κοντά στην πόλη Ασκελόν του Ισραήλ, το οποίο περιείχε περίπου 150 σκελετούς ανθρώπων, θαμμένους σε οβάλ τάφους.

Τρία χρόνια αργότερα, το 2019, ομάδα γενετιστών και ερευνητών ανέλυσε για πρώτη φορά γενετικά δεδομένα από δέκα σκελετούς ηλικίας 3.600 έως 2.800 χρονών.

Το DNA των Φιλισταίων όμοιο με των Κρητικών;

Σύμφωνα με το σχετικό πόρισμα, οι Φιλισταίοι φαίνεται πως κατάγονταν από ανθρώπους που είχαν έρθει στην περιοχή της Παλαιστίνης από την Ευρώπη, εκτιμώντας πως οι πιθανότερες περιοχές ήταν το Αιγαίο, η Σαρδηνία, η Κρήτη ή κάποια άλλη περιοχή στη Μεσόγειο.

Ωστόσο, τα στοιχεία δεν ήταν αρκετά για να προσδιοριστεί με ακρίβεια ο τόπος καταγωγής τους, καθώς το DNA τους εμφανίζει ομοιότητα 25% έως 70% με το DNA αρχαίων σκελετών από την Κρήτη. Επίσης αντίστοιχες ομοιότητες προκύπτουν και με ανθρώπους της Ιβηρικής και της Σαρδηνίας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ισραηλινής καταγωγής αρχαιογενετίστρια, Μίχαλ Φέλντμαν, του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για τη Μελέτη της Ανθρώπινης Ιστορίας στην Ιένα της Γερμανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science Advances”, βρήκαν βάσιμες γενετικές ενδείξεις ότι οι Φιλισταίοι κατέφθασαν μαζικά στο νότιο Λεβάντε από τη Δύση κατά τη μεταβατική φάση μεταξύ της εποχής του Χαλκού και του Σιδήρου, τον 12ο αιώνα π.Χ.

Εκεί, πιστεύεται ότι έζησαν για περισσότερους από πέντε αιώνες, διατηρώντας τα ξεχωριστά πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά, μέχρι που τελικά κατακτήθηκαν από τους Βαβυλώνιους το 604 π.Χ.

Εχθροί των Ισραηλιτών

Οι Φιλισταίοι ήταν ένας από τους αποκαλούμενους Λαούς της θάλασσας.

Περίπου το 1180 π.Χ κυριάρχησαν στην περιοχή της Χαναάν. Ζούσαν στις πόλεις Ασκελόν, Γάζα, Άζωτο, Εκρών και Γαθ.

Οι Φιλισταίοι απέκτησαν κακό όνομα, επειδή η εβραϊκή Βίβλος τους κατονομάζει ως βασικούς εχθρούς των Ισραηλιτών.

Οι πόλεις τους είχαν από έναν βασιλιά (σερανίμ, στην εβραϊκή γλώσσα) και λειτουργούσαν αυτόνομα. Πιστεύεται ότι κατείχαν το μονοπώλιο της επεξεργασίας σιδήρου, κάτι που ενδεχομένως φαίνεται και από την περιγραφή της πανοπλίας του Γολιάθ.

Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο Γολιάθ φορούσε περικεφαλαία στο κεφάλι του και αλυσιδωτό θώρακα, από χαλκό και σίδηρο, που το βάρος του ήταν πάνω από 535 κιλά.

Είχε χάλκινες περικνημίδες στα πόδια και χάλκινη ασπίδα στους ώμους, ενώ το δόρυ του ήταν χοντρό και μεγάλο και η σιδερένια λόγχη του ζύγιζε περίπου 6,5 κιλά.

Από σχετικές αναφορές στη Βίβλο, γίνεται αντιληπτό ότι οι Φιλισταίοι αποτελούσαν έναν από τους βασικότερους εχθρούς των Ισραηλιτών, καθώς είναι συχνές οι αναφορές για πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ τους. Η διασημότερη όλων ήταν η θρυλική μάχη ανάμεσα στον Δαβίδ και τον Γολιάθ.

Γολιάθ εναντίον Δαβίδ

Την εποχή που βασίλευε ο Σαούλ, o πολεμιστής Γολιάθ, από το στρατόπεδο των Φιλισταίων, φώναξε προς τους Ισραηλίτες

“Γιατί βγήκατε να παραταχθείτε για πόλεμο; Διαλέξτε λοιπόν έναν άντρα κι ας έρθει ν’ αναμετρηθεί μαζί μου. Αν με νικήσει, θα γίνουμε δούλοι σας. Αν όμως εγώ τον νικήσω, τότε εσείς θα γίνετε δούλοι μας”.

Για σαράντα μέρες, ο Γολιάθ πήγαινε προς τους Ισραηλίτες και τους προκαλούσε.

Κάποια μέρα ο Δαβίδ, από το στρατόπεδο των Ισραηλιτών, έτυχε να ακούσει τον γίγαντα Γολιάθ, να βρίζει τον λαό του. Απευθύνθηκε στον Σαούλ και τον έπεισε να του επιτρέψει να παλέψει μαζί του.

Πήρε μόνο το ραβδί του, διάλεξε πέντε λεία λιθάρια και μια σφεντόνα. Βλέποντάς τον, ο Γολιάθ του είπε, “Σκυλί είμαι και ήρθες εναντίον μου με ραβδί και με πέτρες;”. Και ο Δαβίδ απάντησε, “Όχι, αλλά είσαι χειρότερος από σκυλί”.

Ο Γολιάθ επικαλέστηκε στους θεούς του να καταραστούν τον Δαβίδ κι ύστερα του είπε “Θα δώσω τις σάρκες σου στα πουλιά και στα θηρία”.

“Σήμερα ο Κύριος θα σε παραδώσει στα χέρια μου και θα σε σκοτώσω. Έτσι όλοι οι λαοί θα μάθουν ότι ο αληθινός Θεός βρίσκεται στον Ισραηλιτικό λαό”, απάντησε ο Δαβίδ.

Μόλις ο Γολιάθ προχώρησε προς το μέρος του, ο Δαβίδ άπλωσε το χέρι του στο σακούλι, πήρε έναν λίθο και του τον εκσφενδόνισε. Ο Γολιάθ πληγώθηκε θανάσιμα κι έπεσε με το πρόσωπο στη γη.

Ο Δαβίδ τον πλησίασε και του έκοψε με ένα ξίφος το κεφάλι. Είχε καταφέρει το ακατόρθωτο. Γι’ αυτό και μετά την τεράστια νίκη του, η δόξα και η δημοτικότητά του ξεπέρασαν εκείνη του βασιλιά Σαούλ. Λίγα χρόνια αργότερα στέφθηκε βασιλιάς του Ισραήλ.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: National Geographic