Ένας από τους πιο διάσημους καλλιτέχνες, που χρωστάει τα πάντα σε μια άγνωστη οικογένεια. Τον αναγνωρίζετε σε παιδική ηλικία;

Το εικονιζόμενο χαμογελαστό μικρό αγόρι γεννήθηκε το 1901 σε μία πάμφτωχη Aφροαμερικανική οικογένεια στη Νέα Ορλεάνη της Λουϊζιάνα, νότια πολιτεία των ΗΠΑ όπου ο ρατσισμός ήταν ακραίος. Ο πατέρας του, εγκατέλειψε την οικογένεια και η έφηβη μητέρα του έγινε πόρνη  για να μεγαλώσει αυτόν και την αδελφή του.

Του ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Το παιδάκι από τη Νέα Ορλεάνη

Το φτωχό και πεινασμένο αγοράκι, όπως τα άλλα παιδιά Αφροαμερικανών στη Λουϊζιάνα, δεν είχε καμία επαγγελματική προοπτική, πέρα από το να γίνει αγρότης ή ανειδίκευτος εργάτης, αφού δεν επιτρεπόταν σε παιδιά της φυλής του να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους πέρα από την Δ΄ Δημοτικού.

Συνήθως κατέληγαν στο δρόμο σε αναζήτηση κάποιας δουλειάς για πενταροδεκάρες, μαζεύοντας σκουπίδια ή κάνοντας θελήματα.

Πολλά πήγαιναν στο σχολείο μετά βίας μόλις στην Α΄ Δημοτικού. Αυτό ίσχυσε και για το εικονιζόμενο αγόρι που άρχισε από τα έξι του χρόνια να περιπλανιέται στους δρόμους της Νέας Ορλεάνης. Κάποια μέρα, γύρω στο 1907, έφθασε σε μία φτωχογειτονιά λευκών όπου ζούσε μια εβραϊκή οικογένεια, οι Καρνόφσκι. Είχαν φθάσει στις ΗΠΑ από τη Λιθουανία, που τότε ήταν τμήμα της ρωσικής αυτοκρατορίας.

Η οικογένεια είχε επιβιώσει από ένα μεγάλο πογκρόμ στη Ρωσία και μετανάστευσε στις ΗΠΑ χωρίς υπάρχοντα. Εκεί ήλθαν αντιμέτωποι με τον ρατσισμό των Αμερικανών, ο οποίος όμως ήταν διαχειρίσιμος συγκριτικά με αυτά που αντιμετώπιζαν οι Εβραίοι στη Ρωσία ή οι Αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ.

Τα αγόρια της οικογενείας Καρνόφσκι έγιναν ρακοσυλλέκτες και μάζευαν μ’ ένα αυτοσχέδιο καρότσι σκουπίδια από τον δρόμο και τα πωλούσαν ως ανακυκλώσιμα υλικά.

Η καλοσύνη μιας ξένης οικογένειας

Οι Καρνόφσκι λυπήθηκαν το μικρό αγόρι, και παρ’ όλο που δεν ήταν της εθνότητάς τους, το είχαν μαζί τους στη συλλογή των σκουπιδιών. Του έδιναν ένα χαρτζιλίκι που το πήγαινε στη μητέρα του. Κάθε μέρα στις 5 το πρωί, το παιδί με τους νέους του φίλους ξεκινούσαν να μαζεύουν από τους δρόμους μπουκάλια, χαρτιά, μέταλλα και άλλα αντικείμενα που πωλούσαν για ανακυκλώσιμα. Με τα χρήματα αγόραζαν κάρβουνα, τα οποία έβαζαν στο καρότσι τους και τα πωλούσαν στο δρόμο ή από σπίτι σε σπίτι.

Ο μικρός Αφροαμερικανός συχνά κοιμούνταν και έτρωγε στο σπίτι των Καρνόφσκι, που γνώριζαν ότι η μητέρα του ήταν τόσο φτωχή που στερούνταν το φαγητό για να το δώσει στα παιδιά της. Για να μην νιώθει το παιδί άσχημα, του έλεγαν να μείνει για να φάει μαζί τους για παρέα.

Η συντροφιά που έκανε ο μικρός με τους Εβραίους μετανάστες είχε σαν αποτέλεσμα να μάθει γίντις. Είναι η γερμανοεβραϊκή γλώσσα που μιλούσαν οι Καρνόφσκι. Έτσι, τα μέλη της οικογενείας συζητούσαν με τον μικρό με μία “περίεργη” γλώσσα που συνδύαζε γίντις με σπαστά αγγλικά. Του έμαθαν επίσης να τραγουδά εβραϊκά τραγούδια από τη Λιθουανία και να σφυρίζει σκοπούς τους.

Αναδεικνύουν το μουσικό του ταλέντο

Οι Καρνόφσκι διαπίστωσαν ότι ο μικρός τους φίλος είχε μελωδική φωνή. Μία μέρα του έκαναν δώρο ένα απλό και φθηνό μουσικό όργανο, γνωστό ως η «Κόρνα του Τιμ» (Tim’s horn). Ο μικρός το φύσαγε δυνατά όταν αυτός και οι Καρνόφσκι έφθαναν σε μία γειτονιά ώστε ο κόσμος να ειδοποιείται να βγάζει έξω τα σκουπίδια γι’ αυτούς, ή να αγοράσουν κάρβουνο.

Αποδείχτηκε τόσο καλός στην κόρνα που κατάφερε μόνος του να μάθει να παίζει σκοπούς, κάτι εξαιρετικά δύσκολο για το συγκεκριμένο όργανο. Έβαζε τα δάκτυλά του μπροστά στο στόμιο και ενώ φύσαγε έπαιζε τους σκοπούς του. Οι Καρνόφσκι και οι φίλοι τους άκουγαν εκστασιασμένοι τον μικρό να παίζει με αυτό τρόπο την κόρνα και να βγάζει υπέροχη μουσική!

Το παρατσούκλι του ήταν «ξάδελφος». Λέγεται ότι το παρατσούκλι «Σάτσμο», που είχε όταν έγινε διάσημος, του το κόλλησε η μητέρα της εβραϊκής οικογενείας.

Μία μέρα ο μικρός Αφροαμερικαός είδε στη βιτρίνα ενός ενεχυροδανειστηρίου ένα κλαρινέτο. Ήθελε να το αγοράσει, αλλά δεν είχε ολόκληρο το πόσο. Οι Καρνόφσκι του δάνεισαν το υπόλοιπο.

Έτσι απέκτησε το πρώτο μουσικό όργανο.

Διάσημος μουσικός

Ύστερα από κάποιες περιπέτειες που είχε ως νεαρός, συμπεριλαμβανομένου και εγκλεισμού του σε αναμορφωτήριο, από το 1922 και μετά ξεκίνησε η καριέρα του ως μουσικός.

Όταν πέθανε το 1971, σε ηλικία 70 χρόνων, ήταν ένας από τους διασημότερους μουσικούς του κόσμου. Επιπλέον, θεωρούνταν από τους πιο ευγενείς, χαρούμενους και γενναιόδωρους καλλιτέχνες με πλούσια φιλανθρωπική δράση.

Πάντα εμφανιζόταν με ένα πλατύ αυθόρμητο χαμόγελο.

Το 1969 ο διάσημος μουσικός ήταν σοβαρά άρρωστος με καρδιακή πάθηση από την οποία πέθανε. Ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, έγραψε ένα κείμενο 75 σελίδων με θέμα την εβραϊκή οικογένεια στη Νέα Ορλεάνη που του φέρθηκε με καλοσύνη δίχως να τον γνωρίζει, όταν οι άλλοι τον περιφρονούσαν.

Το μικρό αυτό παιδάκι ήταν ο Λούι Άρμστρονγκ.

Δείτε το βίντεο όπου ο Λουί Άρμστρονγκ ερμηνεύει το τραγούδι «Τι Υπέροχη Ζωή!» («What a wonderful life») που θεωρείται τραγούδι ύμνος στη ζωή.