“Οι Έλληνες φαίνονται αποφασισμένοι να χαρούν αυτή τη διασκέδαση, που ακόμα και οι αποχαυνωμένοι τυράννοι τους δεν μπορούν να εμποδίσουν”. “Αλευρομουτζουρώματα”, το έθιμο στο Γαλαξίδι από την τουρκοκρατία

Τα αλευρομουτζουρώματα είναι ένα “πρωτότυπο” αποκριάτικο έθιμο που πραγματοποιείται κάθε Καθαρά Δευτέρα στο Γαλαξίδι. Οι συμμετέχοντας “οπλίζονται” με αλεύρι και φούμο και η πόλη μετατρέπεται σε “εμπόλεμη ζώνη”.

Όσοι δεν συμμετέχουν, παρακολουθούν την εκδήλωση στη μια πλευρά του λιμανιού, μπροστά από το δάσος. Μικροί και μεγάλοι ξεκινούν από την “καρδιά” τη πόλης και καταλήγουν στο λιμάνι, παίζοντας αλευροπόλεμο. Ένα σύννεφο καπνού καλύπτει την πόλη, όπου ξεχωρίζουν μόνο οι πολύχρωμες φιγούρες των συμμετεχόντων. Αργότερα, ανάβουν φωτιές, και χορεύουν υπό τους ήχους της μουσικής.

Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα αποκριάτικα έθιμα. Σύμφωνα με την περιγραφή του Άγγλου περιηγητή Dodwell, που επισκέφτηκε το 1801 το Γαλαξίδι, το έθιμο πραγματοποιείτο και επί τουρκοκρατίας:

« … Ήταν Αποκριές. Γενική ευθυμία επικρατούσε στην πόλη. Ένα ηλιόλουστο διάλειμμα μιας συννεφιασμένης ημέρας. Οι Έλληνες φαίνονται αποφασισμένοι να χαρούν αυτή τη διασκέδαση, που ακόμα και οι αποχαυνωμένοι τύραννοί τους δεν μπορούν να εμποδίσουν. Πολλοί φορούσαν μάσκα και άλλοι είχαν μουτζουρώσει τα πρόσωπά τους. Χοροπηδούσαν, ξεφώνιζαν, τραγουδούσαν. Τελικά στήθηκε χορός, ένας κύκλος για τους άντρες, ένας για τις γυναίκες. Στην αρχή οι χορευτικές κινήσεις γίνονταν με περπατητό ρυθμό, ύστερα η μουσική ζωήρεψε, έγινε πιο γρήγορη και έφθασε σε κινητικό παραλήρημα. Οι εξαντλημένοι χορευτές αποσύρονταν και έμπαιναν άλλοι».

Ορισμένοι λαογράφοι θεωρούν ότι έχει τις ρίζες του στο Βυζάντιο, όπου οι μίμοι του Ιπποδρόμου έβαφαν τα πρόσωπά τους με λευκό χρώμα. Το αλεύρι και το φούμο χρησιμοποιείτο εδώ και πολλούς αιώνες στις παγανιστικές γιορτές της άνοιξης και της γονιμότητας της γης. Στο Γαλαξίδι πραγματοποιείται συστηματικά από το 1840, όταν αναπτύχθηκε η ναυτιλία και οι Γαλαξιδιώτες έγιναν περίφημοι καπετάνιοι. Το αλευρομουτζούρωμα συνδέθηκε με τον αποχαιρετισμό των ναυτικών και ήταν ένα είδος αποχαιρετιστήριας γιορτής για όσους έφευγαν τον Μάρτιο στα καράβια.

Σήμερα, είναι το μοναδικό έθιμο στην Ελλάδα, όπου οι συμμετέχοντες παίζουν με τις πίπιζες και τα νταούλια αλευροπόλεμο. Κατακλύζουν την παραλία και στήνουν μεγάλη γιορτή που κρατάει μέχρι το βράδυ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Η σκυθρωπότητα είναι προσωπείο της βλακείας». Η προσπάθεια να γίνει η Αθήνα κέντρο του καρναβαλιού στην Ανατολή. Η περιφορά της Γκαμήλας στους δρόμους της πόλης!