Οι δίδυμες αδελφές νοσοκόμες που στήριξαν τραυματίες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτοκτόνησαν στο πλοίο της επιστροφής

Οι δίδυμες Ντοροθέα και Γκλάντις Κρόμγουελ (Dorothea, Gladys Cromwell) γεννήθηκαν στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1885. Από τον πατέρα τους κληρονόμησαν μια τεράστια περιουσία και ζούσαν σ’ ένα μέγαρο στη Λεωφόρο Πάρκ (Park Avenue), το ακριβότερο σημείο της Νέας Υόρκης.

Ήταν περιζήτητες νύφες στους κύκλους της αμερικανικής υψηλής κοινωνίας. Όμως, δεν είχαν παντρευτεί μέχρι και τον Φεβρουάριο του 1918.

Τότε σε ηλικία 33 χρονών κατατάχθηκαν ως εθελόντριες στον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό και ζήτησαν να σταλούν μαζί στο Δυτικό μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου για να φροντίζουν τους τραυματίες αμερικανούς στρατιώτες στις μάχες με τους Γερμανούς.

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Οι αδελφές Κρόμγουελ στο Δυτικό μέτωπο

Μέχρι και το Νοέμβριο του 1918 οι αδελφές Κρόμγουελ υπηρετούσαν σε πρόχειρα στρατιωτικά νοσοκομεία που βρίσκονταν κοντά στην πρώτη γραμμή. Εκεί κυρίως μοίραζαν συσσίτιο στους τραυματίες και καθάριζαν τις πληγές τους. Οι αναφορές των προϊσταμένων τους εκθείαζαν την ακαταπόνητη δουλειά και την ψυχραιμία τους.

Επίσης, σημείωναν ότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς με τους τραυματίες στρατιώτες και τις συναδέλφους τους αφού με το κέφι και το χιούμορ τους βοηθούσαν ψυχολογικά.

Πολλές φορές η Ντόροθι και η Γκλάντις κινδύνεψαν όταν τα νοσοκομεία τους έγιναν στόχοι του γερμανικού πυροβολικού και της αεροπορίας.

Στις 11 Νοεμβρίου 1918 η Γερμανία συνθηκολόγησε και έτσι τελείωσε ο πόλεμος. Οι αδελφές Κρόμγουελ ως εθελόντριες κανονικά θα έπρεπε να αναχωρήσουν με το πρώτο τμήμα του αμερικανικού στρατεύματος που θα επέστρεφε στις ΗΠΑ από την Ευρώπη. Όμως, αυτές ζήτησαν να παραμείνουν στη Γαλλία και να συνεχίσουν να φροντίζουν τους στρατιώτες που ήταν σοβαρά τραυματισμένοι και δεν μπορούσαν να μεταφερθούν.

Τότε ο αδελφός τους, Σέιμουρ, ο οποίος ήταν ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, τις έστειλε μία επιστολή και τις παρακαλούσε θερμά να επιστρέψουν. Μετά από μερικές μέρες έλαβε απάντηση από τις αδελφές του ότι ήταν μια χαρά και ότι σύντομα θα γυρνούσαν πίσω και θα βρίσκονταν και πάλι όλοι μαζί.

Ομαδική αυτοκτονία στον Ατλαντικό

Στις 19 Ιανουάριου 1919, η Ντοροθέα και η Γκλάντις Κρόμγουελ επιβιβάστηκαν σ’ ένα ατμόπλοιο που μετέφερε στρατεύματα πίσω στις ΗΠΑ. Οι δύο γυναίκες έλεγαν σε όλους ότι ήταν χαρούμενες που επέστρεφαν στην πατρίδα τους. Όμως, ορισμένοι γνωστοί τους παρατήρησαν ότι ήταν σκυθρωπές και κάποια στιγμή η μία έκλαιγε.

Την ίδια νύχτα που το πλοίο ανοίχτηκε στον Ατλαντικό, ένας στρατιώτης που εκτελούσε χρέη σκοπού στο κατάστρωμα, είδε τις δύο αδελφές να περπατούν ήρεμα προς την κουπαστή πιασμένες χέρι-χέρι. Όταν έφθασαν εκεί μίλησαν μεταξύ τους χαμηλόφωνα για λίγα λεπτά.

Στη συνέχεια, ανέβηκαν στην κουπαστή και πήδηξαν στον ωκεανό.

Έντρομος ο στρατιώτης σήμανε συναγερμό αλλά ήταν αδύνατο για το πλοίο να γυρίσει και να ξεκινήσει την έρευνα διάσωσης για τις αδελφές.

Δεν βρέθηκε κανένα απολύτως στοιχείο στα προσωπικά τους αντικείμενα που να έδειχνε ότι είχαν προσχεδιάσει την αυτοκτονία. Μάλιστα, η επιστολή που έστειλαν στον αδελφό τους έδειχνε ότι ήταν ευτυχισμένες που θα γυρνούσαν στην Αμερική και τoυ έγραφαν για τα μελλοντικά τους σχέδια. Παρ’ όλο που ο Σέιμουρ Κρόμγουελ ισχυριζόταν ότι οι αδελφές τους δολοφονήθηκαν, όλα τα στοιχεία συνέκλιναν στο ότι οι δύο γυναίκες αυτοκτόνησαν.

Το μετατραυματικό άγχος των δύο αδελφών

Η απονενοημένη ενέργεια της Ντοροθέας και της Γκλάντις Κρόμγουελ θεωρείται από πολλούς ότι ήταν συνέπεια του μετατραυματικού άγχους που υπέστησαν όλο τον προηγούμενο χρόνο ως εθελόντριες νοσοκόμες του Ερυθρού Σταυρού στο Δυτικό μέτωπο. Επρόκειτο για πιεστική ψυχολογική κατάσταση που το 1918 δεν είχε επιστημονική εξήγηση, ακόμη και στους στρατιώτες που πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή.

Οι δύο αδελφές στοιχειωμένες από τις εικόνες πόνου, θανάτου και παραμόρφωσης των τραυματιών, αλλά και του άμεσου κινδύνου για τις ζωές τους, αναγκάστηκαν να εσωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους.

Όσο καιρό υπηρετούσαν ως νοσοκόμες και φρόντιζαν αμέτρητους τραυματίες στρατιώτες θεωρούσαν ότι δεν θα έπρεπε να γνωστοποιήσουν την άσχημη ψυχολογική τους κατάσταση. Για αυτές πρώτιστο καθήκον ήταν να δείχνουν συνέχεια χαρούμενες ώστε να βοηθούν το ηθικό των ασθενών τους.

Στις ψυχές όμως των δύο αδελφών είχε ριζώσει για τα καλά η φρίκη του πολέμου και ζούσαν κάθε μέρα σε υπερένταση.

Το πλοίο θα τις μετέφερε στις ΗΠΑ και στην προηγούμενη ειρηνική ζωή τους, μετά από ένα χρόνο πολεμικής φρίκης και σκληρής δοκιμασίας δίπλα σε νεκρούς και τραυματίες. Η κατάσταση αυτή τους είχε προκαλέσει έντονο μετατραυματικό άγχος. Όταν όμως βρέθηκαν σε περιβάλλον χωρίς υπερένταση φαίνεται ότι κατέρρευσαν. Η λύτρωση γι’ αυτές ήταν να τερματίσουν μαζί τη ζωή τους, όπως ήταν μαζί σε όλη τη διάρκεια της σύντομης ζωής τους.

Οι σοροί της Ντοροθέας και της Γκλάντις βρέθηκαν δύο μήνες μετά την αυτοκτονία τους. Τις έθαψαν τη μία δίπλα στην άλλη με στρατιωτικές τιμές στο αμερικανικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Surennes λίγο έξω από το Παρίσι. Οι τάφοι τους είναι ίδιοι με αυτούς των στρατιωτών στο ίδιο νεκροταφείο, κάποιοι από τους οποίους οι δύο αδελφές είχαν φροντίσει με αγάπη και αφοσίωση στη διάρκεια του πολέμου.

Στοιχεία αντλήθηκαν από: https://www.green-wood.com/2017/a-twin-tragedy/

Αρχική φωτογραφία: Νοσοκόμες στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο Étaples της Γαλλίας. Επιχρωματισμός από τον Royston Leonard