Οι ατελείωτες και θανάσιμες γκάφες της υπηρεσίας πληροφοριών πριν δημιουργηθεί η CIA. Ο διοικητής που σχεδίασε επίθεση στο Τόκιο με νυχτερίδες και οδήγησε κατά λάθος στο θάνατο χιλιάδες Αμερικανούς

18 Νοεμβρίου 1944. «Σε έναν παγκόσμιο και ολοκληρωτικό πόλεμο η κατασκοπία πρέπει να είναι παγκόσμια και ολοκληρωτική», έγραφε ο στρατηγός Ντόνοβαν στον Φράνκλιν Ρούσβελτ, προτείνοντας μια υπηρεσία στα πρότυπα της γκεστάπο. Ωστόσο, ο αμερικανός πρόεδρος ούτε να ακούσει δεν ήθελε ένα τέτοιο σχέδιο. Άλλωστε, η μυστική υπηρεσία που διοικούσε ο στρατηγός είχε ήδη κάνει αρκετές γκάφες και βρισκόταν υπό διάλυση.

Πριν την ίδρυση της CIA το 1947, τα ηνία της κατασκοπίας και των μυστικών πληροφοριών κατείχε το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών, το OSS.

Είχε συσταθεί μόλις το 1941, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και αποτελούσε στην ουσία μία πρώιμη Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ.

Επικεφαλής τέθηκε ο Ουίλιαμ Ντόνοβαν, ένας βετεράνος στρατηγός του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που είχε τιμηθεί με Μετάλλιο Τιμής για τον ηρωισμό του. Παρά τη στρατιωτική του δεινότητα, οι ικανότητές του στην πολιτική ήταν ασήμαντες ενώ ήταν υπερβολικά φιλόδοξος.

Οι συνάδελφόι του πίστευαν ότι οι χειρισμοί του ήταν άστοχοι, γραφικοί και χωρίς ιδιαίτερη συγκρότηση. Για τους λόγους αυτούς, ελάχιστοι στρατηγοί και ναύαρχοι τον εμπιστεύονταν.

«Η φαντασία του ήταν απεριόριστη. Αλίμονο στον αξιωματικό που θα απέρριπτε ένα σχέδιο, επειδή, εκ πρώτης όψεως, φαινόταν γελοίο ή έστω ασυνήθιστο», έλεγε το δεξί του χέρι, Ντέιβιντ Μπρους.

Και τα «ασυνήθιστα» σχέδια του Ντόνοβαν ήταν πολλά. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ήταν η καταστροφή του Τόκιο με τη χρήση νυχτερίδων που θα προέρχονταν από σπήλαια της Δύσης. Οι επίμαχες νυχτερίδες θα γέμιζαν τον ουρανό της ιαπωνικής μεγαλούπολης και  θα έφεραν στη ράχη τους εμπρηστικές βόμβες. Εκ του αποτελέσματος, το σχέδιο ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε αλλά είναι ενδεικτικό δείγμα του γενικού πνεύματος που επικρατούσε στο OSS.

Υπήρξαν άλλες ανορθόδοξες επιχειρήσεις του Ντόνοβαν που έγιναν πράξη και είχαν καταστροφικές συνέπειες. Σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι η εκπαίδευση των αξιωματικών του ήταν «ατελής και χωρίς συστηματική οργάνωση». Έτσι, οι αποτυχίες δεν είχαν τελειωμό.

Ο Ντόνοβαν είχε στελεχώσει το OSS αποκλειστικά με υπαλλήλους γραφείου οι οποίοι δεν είχαν καμία κατασκοπευτική εκπαίδευση ενώ περίμεναν από αυτούς να κάνουν κατασκοπία και δολιοφθορές. Ο στρατηγός υπολόγιζε στις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών για τη μύηση των ανδρών του. Οι Βρετανοί όμως είχαν τις δικές τους προτεραιότητες και οι αποτυχίες ήταν αμέτρητες και ανυπολόγιστες.

 Γκάφες χωρίς τέλος

Στην Κίνα, ο εθνικιστής ηγέτης είχε κατορθώσει να χειραγωγήσει το OSS προκειμένου  να εξυπηρετήσει τα δικά του σχέδια.

Γερμανοί κατάσκοποι είχαν παρεισφρήσει σε επιχειρήσεις του OSS σε ολόκληρη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική.

Η ιαπωνική πρεσβεία στη Λισαβόνα είχε ανακαλύψει τα σχέδια των αξιωματικών του OSS και για την υποκλοπή των κρυπτογραφικών κωδικών της, γεγονός που οδήγησε σε αμέτρητες αμερικανικές απώλειες στον Ειρηνικό.

Σε άλλη περίσταση, οι εσφαλμένες πληροφορίες που παρείχε η αμερικανική υπηρεσία μετά την πτώση της Ρώμης, τον Ιούνιο του 1944, οδήγησαν χιλιάδες Γάλλους στρατιώτες σε μια παγίδα των Ναζί στη νήσο Έλβα.

Μία, όμως, από τις πιο εξευτελιστικές «γκάφες» του Ντόνοβαν ήταν όταν, κατά τη διάρκεια μιας δεξίωσης στο Βουκουρέστι, ξέχασε έναν σημαντικό χαρτοφύλακα.

Αυτός τελικά «παραδόθηκε στην Γκεστάπο από μια Ρουμάνα χορεύτρια». Μερικούς μήνες νωρίτερα, είχε διατάξει, λανθασμένα, καταδρομείς να ριχτούν με αλεξίπτωτα στην ουδέτερη Σουηδία.

Άλλοτε, είχε αναθέσει σε άνδρες του τη φρούρηση μιας κατειλημμένης γερμανικής αποθήκης πυρομαχικών στη Γαλλία, η οποία στη συνέχεια ανατινάχθηκε μαζί με τη φρουρά.

Όλα τα παραπάνω ανέλαβε να καταγράψει εκτενώς ένας αμερικανός συνταγματάρχης ονόματι Ρίτσαρντ Παρκ το 1945. Στόχος της αναφοράς του ήταν να καταδείξει την ανεπάρκεια του OSS ως υπηρεσίας, αλλά και του ίδιου του Ντόνοβαν ως διοικητή της. Ήταν η περίοδος που ο Ντόνοβαν είχε χάσει το μοναδικό στήριγμά του, τον Φράνκλιν Ρούσβελτ.

Ο θάνατος του Ρούσβελτ στις 12 Απριλίου του 1945 σήμανε και την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για τον βετεράνο στρατηγό και το OSS με τη μορφή που υπήρχε ως τότε.

Ο νέος αμερικανός πρόεδρος έδειξε από νωρίς ότι δεν σκόπευε να τον ανεχτεί για πολύ ακόμα.

Στις 14 Μαΐου, στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, ο Χάρι Τρούμαν αφιέρωσε λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας στον Ντόνοβαν, ο οποίος του περιέγραψε το σχέδιό του για τον έλεγχο του κομμουνισμού μέσω της υπονόμευσης του Κρεμλίνου. Ο πρόεδρος τον απέπεμψε με συνοπτικές διαδικασίες.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο βετεράνος στρατηγός συνέχισε να υπερασπίζεται τον εαυτό του στο Κονγκρέσο και στον Τύπο. Υποστήριζε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν άμεση ανάγκη ενός νέου συστηματοποιημένου δικτύου πληροφοριών και κατασκοπείας. Ωστόσο, ο Τρούμαν έκρινε ότι η υπηρεσία που οραματιζόταν ο Ντόνοβαν είχε τα γνωρίσματα μιας Γκεστάπο και αυτό, δεν ήθελε ούτε καν να το ακούσει.

Έτσι, στις 20 Σεπτεμβρίου του 1945, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έδωσε εντολή να διαλυθεί η OSS εντός δέκα ημερών. Ήταν μόλις έξι εβδομάδες μετά την ρίψη των αμερικανικών ατομικών βομβών στην Ιαπωνία. Αυτό όμως δεν σήμανε το τέλος της αμερικανικής κατασκοπείας.

Ήταν απλά η αρχή, με πολλές υπηρεσίες να επιμένουν ότι η χώρα είχε ανάγκη από μια υπηρεσία που θα ήταν τα μάτια και τα αυτιά της χώρας.

Αντλήθηκαν πληροφορίες από το βιβλίο: «Η ιστορία της CIA», Tim Weiner, εκδόσεις Γκοβόστη

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikipedia

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο ταχυδακτυλουργός που προσέλαβε η CIA κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να εκπαιδεύσει τους πράκτορες στην τεχνική της εξαπάτησης. Τα μηνύματα με τα κορδόνια