Οι πρώτοι αλπινιστές, ήταν άνδρες του Μ. Αλέξανδρου. Έτσι αιφνιδίασε τον πατέρα της Ρωξάνης, που του αντιστάθηκε

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Το 327 π.Χ., ο Μέγας Αλέξανδρος είχε καταλάβει την περσική αυτοκρατορία και συνέχιζε την εκστρατεία του για να φθάσει ανατολικότερα στη Ασία. Όμως στη Σογδιανή, στα ανατολικά όρια του νέου του κράτους, υπήρξε μία τοπική εξέγερση που απειλούσε τα μετόπισθέν του. Έτσι η κατάπνιξη της εξέγερσης  υπήρξε προτεραιότητα του Αλέξανδρου. Κατάφερε να το πετύχει με ελάχιστο κόστος, χάρη στην εξυπνάδα του και τη γενναιότητα λίγων ανδρών τους οποίους έκανε πλούσιους. Πρόκειται για τους  πρώτους “αλπινιστές” που έχει καταγράψει η ιστορία.

Εξέγερση στη Σογδιανή

Οι Σογδιανοί ήταν ένας σκληραγωγημένος και πολεμαχαρής λαός που κατοικούσε στο σημερινό νότιο Καζακστάν, ανατολικό Ουζμπεκιστάν, δυτικό Τατζικιστάν και Κιρκιγιζία, και βόρειο Αφγανιστάν.

Ήταν επικίνδυνοι αντίπαλοι για τον Αλέξανδρο. Επιπλέον, είχαν πάρει τα μέτρα τους για να αντιμετωπίσουν το στράτευμά του.

Οχυρώθηκαν σε φρούρια στην κορυφή ψηλών βουνών πάνω από στρατηγικά περάσματα, απ’ όπου θα μπορούσαν να πλήξουν τις δυνάμεις του Αλέξανδρου.

«Σογδιανή Πέτρα»

Το μεγαλύτερο και ισχυρότερο από τα προπύργια ήταν η λεγόμενη «Σογδιανή Πέτρα», ένα μεγάλο περσικό φρούριο που βρισκόταν σε ένα πέτρινο ύψωμα και περιβάλλεται από απότομους βράχους.

Εκεί ο Οξυάρτης, ένας τοπικός άρχοντας, συγκέντρωσε 30.000 άνδρες, τα μέλη της οικογένειάς του και πολλά γυναικόπαιδα. Οι άνδρες του φρουρούσαν τη μοναδική πρόσβαση, είχαν αποθηκεύσει προμήθειες τροφίμων για να αντισταθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα και χρησιμοποιούσαν το άφθονο χιόνι ως πηγή νερού.

Το χιόνι ταυτόχρονα ήταν ένα από τα μεγάλα εμπόδια για τον εχθρό.

Ο Αλέξανδρος υπέθεσε ότι από τη στιγμή που θα καταλάμβανε το φρούριο στη «Σογδιανή Πέτρα» οι εξεγερμένοι δεν θα είχαν πού αλλού να στραφούν και θα παραδίδονταν.

Έτσι ξεκίνησε την πολιορκία του φρουρίου.

“Ιπτάμενοι στρατιώτες”

Όταν ο Αλέξανδρος είδε τον τεράστιο απότομο βράχο όπου είχαν οχυρωθεί οι Σογδιανοί κατάλαβε ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να το καταλάβει. Αυτό, ωστόσο, που τον θύμωσε ιδιαίτερα ήταν η συμπεριφορά των πολιορκημένων απέναντί του.

Τους ζήτησε να παραδοθούν με την υπόσχεση ότι δεν θα τους πείραζε. Αυτοί τον χλεύασαν στέλνοντάς του απάντηση να ψάξει “να βρει στρατιώτες με φτερά”. Μόνο έτσι θα μπορούσε να καταλάβει τη «Σογδιανή Πέτρα»!

Ο Αλέξανδρος υποσχέθηκε να ανταμείψει με 12 τάλαντα τον πρώτο τολμηρό στρατιώτη του που θα κατάφερνε να σκαρφαλώσει στον απότομο βράχο.

Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό που αντιπροσώπευε 197 χρόνια δουλειάς για έναν έμπειρο τεχνίτη!

Σε αυτούς που θα έφθαναν στην κορυφή της «Σογδιανής Πέτρας» μετά από τον πρώτο, ο Αλέξανδρος θα έδινε μικρότερες αλλά γενναιόδωρες αμοιβές. Ακόμη και ο τελευταίος θα λάμβανε τριακόσιους δαρεικούς (χρυσό περσικό νόμισμα), ένα σεβαστό ποσό που σήμαινε ότι δεν θα χρειαζόταν να δουλέψει ξανά στη ζωή του.

Οι άνδρες έπρεπε να σκαρφαλώσουν στο βράχο κουβαλώντας όπλα και προμήθειες δύο ημερών. Όταν θα έφθαναν στην κορυφή του θα ανέμιζαν λευκές σημαίες ως σήμα ότι τα είχαν καταφέρει.

Οι πρώτοι “αλπινιστές” στην ιστορία

Τριακόσιοι άνδρες με εμπειρία αναρρίχησης δήλωσαν εθελοντές για την επικίνδυνη αποστολή.

Προκειμένου να μπορέσουν να σκαρφαλώσουν στον απότομο βράχο εφάρμοσαν μία καινοτομία που χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα οι ορειβάτες. Πήραν μεγάλα καρφιά-σφήνες τα οποία κάρφωναν πάνω στον βράχο και μέσα απ’ αυτά περνούσαν τα σχοινιά με τα οποία δένονταν.

Έτσι μπόρεσαν να ανέβουν σιγά-σιγά τη «Σογδιανή Πέτρα».

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι και πριν από το 327 π.Χ. έχουμε αναφορές σε στρατιώτες που στη διάρκεια ενός πολέμου σκαρφάλωσαν ένα απότομο ύψωμα για να αιφνιδιάσουν κάποιον εχθρό. Πολύ γνωστό παράδειγμα είναι οι Πέρσες, οι οποίοι το 480 π.Χ., στη διάρκεια της εκστρατείας του Ξέρξη, αναρριχήθηκαν στην Ακρόπολη την οποία και κατέλαβαν.

Δείτε εδώ:

Οι άγνωστοι ήρωες των περσικών πολέμων που πολέμησαν μέχρι θανάτου. Ο Υπερασπιστής της Ακρόπολης, που ο σκελετός του ανακαλύφθηκε το 1932

Όμως, οι άνδρες του Αλέξανδρου στη “Σογδιανή Πέτρα” είναι οι πρώτοι στην ιστορία που γνωρίζουμε ότι χρησιμοποίησαν σφήνες και σχοινιά για να αναρριχηθούν.

Αυτό τους κάνει τους πρώτους “αλπινιστές” στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία. 

Παρά τις απώλειες τα καταφέρνουν…

Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε νύχτα και  στην πιο απότομη πλευρά του βράχου, στην οποία οι Σογδιανοί δεν είχαν βάλει σκοπούς, γιατί  έκριναν ότι δεν χρειαζόταν.

Υπήρχε αρκετό χιόνι που δυσκόλεψε ιδιαίτερα τους «αλπινιστές» στρατιώτες του Αλέξανδρου με αποτέλεσμα πολλοί να γλιστρήσουν και να πέσουν στο κενό. Περίπου 30 έχασαν τη ζωή τους.

Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αρριανό ήταν τόσο δύσκολες οι συνθήκες στην περιοχή που οι σοροί των ανδρών δεν βρέθηκαν ποτέ.

Όμως, οι υπόλοιποι 270 άνδρες του Αλέξανδρου τα κατάφεραν και λίγο πριν ξημερώσει είχαν φθάσει στην κορυφή του βράχου. Με το πρώτο φως της ημέρας άρχισαν να ανεμίζουν τις λευκές σημαίες.

Όταν ο Αλέξανδρος τις είδε από το στρατόπεδο του, έστειλε αγγελιαφόρο στους Σογδιανούς να τους πει ότι είχε βρει «στρατιώτες με φτερά». Αυτοί είχαν ήδη καταλάβει την κορυφή της «Σογδιανής Πέτρας» και ότι θα τους επιτίθονταν εκτός αν παραδίδονταν αμέσως.

Η μπλόφα πιάνει!

Παράλληλα ο Αλέξανδρος διέταξε να ηχήσουν οι σάλπιγγες στο στρατόπεδο και όλοι οι στρατιώτες να κάνουν μεγάλο θόρυβο σαν να ετοιμάζονταν να επιτεθούν.

Όλα ήταν μία μπλόφα…

Οι Σογδιανοί με τρόμο είδαν τον εχθρό με τις σημαίες στην κορυφή. Δεν ήξεραν ότι ήταν ελάχιστοι και θεώρησαν ότι είχαν σκαρφαλώσει τον βράχο χιλιάδες καλά εξοπλισμένοι στρατιώτες.

Αποφάσισαν να παραδοθούν για να γλυτώσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Έτσι ο Αλέξανδρος πέτυχε το στόχο του με ελάχιστο ανθρώπινο κόστος, χάρη στη μπλόφα του αλλά και τη γενναιότητα λίγων ανδρών τους οποίους έκανε πλούσιους.

Ο εχθρός γίνεται πεθερός!

Όταν ο Οξυάρτης παραδόθηκε στον Αλέξανδρο στη «Σοδιανή Πέτρα» μαζί του ήταν η κόρη του η Ρωξάνη. Ο Αλέξανδρος μαγεύτηκε από την ομορφιά της αλλά και τον δυναμικό της χαρακτήρα.

Έτσι αποφάσισε να την παντρευτεί.

Ο γάμος είχε και πολιτικά κίνητρα, με πιο βασικό ότι ο Οξυάρτης και ο λαός του θα παρέμειναν πιστοί στον Αλέξανδρο και δεν θα εξεγείρονταν ξανά μόλις ο στρατός του έφευγε από τη Σογδιανή για να συνεχίσει την εκστρατεία ανατολικά.

Ένα ερώτημα είναι το εξής: Οι 30 άνδρες που έπεσαν από τον απότομο βράχο δεν έγιναν αντιληπτοί; Ο θρύλος λέει, ότι καθώς τσακίζονταν πάνω στα βράχια δεν έβγαλαν καμία κραυγή για να μην προδώσουν τους συντρόφους τους…..

Ρωξάνη. Η μυθιστορηματική ζωή της “βάρβαρης” συζύγου του Αλέξανδρου. Ήταν καλλονή και εκτελέστηκε μαζί με τον γιό της στην Αμφίπολη