Οι 3 Χάριτες. Οι πανέμορφες θεές της μυθολογίας που συμβόλιζαν την ομορφιά και τη γονιμότητα. Τα αγάλματά τους ήταν τρεις πέτρες που έπεσαν από τον ουρανό

Στο γλυπτό της φωτογραφίας εικονίζονται οι 3 Χάριτες γυμνές να κρατιούνται από τα χέρια και αγκαλιάζονται. Είναι έργο του Αντόνιο Κανόβα, το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο Ερμιτάζ.

Ο Παυσανίας είχε πει: “Δεν θα μπορούσα να ανακαλύψω ποιος ήταν αυτός πού απεικόνισε πρώτος τις Χάριτες γυμνές, είτε στη γλυπτική ή στην ζωγραφική. Κατά τους πρότερους χρόνους οι γλύπτες και οι ζωγράφοι τις απεικόνιζαν σκεπασμένες”.

Στην ελληνική μυθολογία οι άνθρωποι χρωστούσαν την ομορφιά, τη σοφία και τη δόξα στις Χάριτες. Ήταν οι πιο σεμνές θεές της μυθολογίας και συμβόλιζαν την ευαρέσκεια, τη γονιμότητα και την ευγένεια.

Ο Θεόκριτος είχε πει “Δίχως τις Χάριτες τι θα μπορούσαν να αγαπήσουν οι άνθρωποι;”.

Το όνομά τους προέρχεται από τη λέξη “χάρις” που σημαίνει ευγνωμοσύνη, χαρά, συναίνεση και τέρψη. Στη Γαλλία η χάρη ήταν πιο πάνω από την ομορφιά, γι’αυτό βγήκε η φράση: “Κι από την ομορφιά ομορφότερη είναι η χάρη”.

Σύμφωνα με τον Ησίοδο, οι Χάριτες ήταν παιδιά του Δία και της Ωκεανίδας Ευρυνόμης.  Κατά μια άλλη εκδοχή μητέρα τους ήταν η Ήρα ή η Αρμονία, ενώ κατά άλλους έχουν αρχαιότερη καταγωγή και ήταν κόρες του Ουρανού.

Στην Ιλιάδα του Ομήρου αναφερόταν μια “λιόγεννη”, “στραφτομαντηλούσα” Χάρη, ενώ ο Ησίδοος ανέφερε ότι ονομάζονταν Αγλαΐα, Ευφροσύνη και Θάλεια.

Ο Πίνδαρος ανέφερε: “Όλα τα καλά όλες οι απολαύσεις, που χαίρονται οι θνητοί είναι δώρα της καλοσύνης σας κι όποιος άνθρωπος έχει ομορφιά, σοφία ή δόξα, πάλι σε σας τι χρωστάει. Χωρίς τις σεμνές Χάριτες δεν θ’αρέσανε στους θεούς τα συμπόσια και τα τραγούδια. ”

Οι Χάριτες λατρεύονταν στη Βοιωτία ως θεότητες της Φύσης. Είχαν ιδρύσει ιερό προς τιμήν τους με εντολή του βασιλιά Ετεοκλή, γιου του Κηφισού.

Για πολλά χρόνια οι άνθρωποι λάτρευαν τρεις πέτρες που είχαν πέσει από τον Ουρανό ως αγάλματα τους και αρκετά χρόνια μετά λάξευσαν τη μορφή τους σε γλυπτά.

Προς τιμήν τους γινόταν  η γιορτή “Χαρίτεια” όπου οι πιστοί χορεύανε τη νύχτα και μοιράζανε γλυκά από αλεύρι και μέλι. Στην Αθήνα είχαν αφιερώσει ναό στην Ακρόπολη και στην Αγορά, ενώ στην είσοδο της Ακρόπολης υπήρχε το σύμπλεγμα των Χαρίτων.

Διαβάστε επίσης: Πώς δημιουργήθηκε ο Λύκος σύμφωνα με τη μυθολογία. Είναι η μεταμόρφωση του βασιλιά της Αρκαδίας που τάισε τον Δία με ανθρώπινα μέλη και ο Θεός τον τιμώρησε