Ο Βέγγος σε ρόλο κασκαντέρ. Ήθελε ρεαλισμό και κρεμόταν από πολυκατοικίες και έσπαγε τζαμαρίες με το κεφάλι. Το απρόοπτο με την μαϊμού που τον δάγκωσε

Από τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο ο Θανάσης Βέγγος έγινε γνωστός ως ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Μάλιστα στις δικές του παραγωγές έγινε ακόμα και κασκαντέρ σε επικίνδυνες σκηνές.

Όταν ο Βέγγος την δεκαετία του ’60 ίδρυσε την δική του εταιρεία παραγωγής “ΘΒ Ταινίες γέλιου”, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Μπορούσε να παίρνει κρίσιμες αποφάσεις χωρίς να υπολογίζει την κερδοφορία και να τολμά πράγματα που οι “συμβατικές” κινηματογραφικές παραγωγές θα αρνούνταν.

Ο Θανάσης σε αυτές τις ταινίες ήταν παραγωγός, ηθοποιός και πολυτεχνίτης. Ακόμα και στις σκηνές με υψηλό δείκτη επικινδυνότητας δεν εξαιρούσε τον εαυτό του και έμπαινε ο ίδιος στη φωτιά. Έτσι πολλές φορές κινδύνευσε για να φέρει το αποτέλεσμα που επιθυμούσε.

Χαρακτηριστικά στην ταινία “Δόκτωρ Ζι-Βέγγος” έπεσε με ένα τσουβάλι στη θάλασσα, ενώ στη ταινία “Ο Παπατρέχας” (1966) έπεσε με το κεφάλι πάνω σε μια τζαμαρία. Ήταν μία κίνηση ριψοκίνδυνη. “Μου ήρθε να περάσω και το έκανα”, είχε δηλώσει σε συνέντευξη του.

Το τζάμι είχε πάχος 4 χιλιοστά. Έτρεξε με ταχύτητα, πέρασε από το τζάμι και πέτυχε τη σκηνή που ήθελε. Τα κατάφερε χωρίς να τραυματιστεί, ούτε να κοπεί. Ήταν τυχερός.

Ακόμη και στο στούντιο που γυρνούσε τις ταινίες του, από την όρεξη του να μπει μέσα στο πλατό και να δουλέψει, δεν διέκρινε το κρύσταλλο του τζαμιού και πέρασε άλλη μία φορά με τον ίδιο τρόπο.

Στην ίδια ταινία υπάρχει σκηνή που ο Βέγγος κρέμεται από ένα σχοινί μπουγάδας. Βρισκόταν σε ύψος 50 μέτρων. Από κάτω του υπήρχε μόνο τσιμέντο. Όπως είχε αποκαλύψει και ο ίδιος σε συνέντευξή του, σε αυτή τη σκηνή που πέφτει από την ταράτσα της πολυκατοικίας, κινδύνευσε η ζωή του.

Σε αντίστοιχη ξένη παραγωγή η σκηνή θα γινόταν είτε με κασκαντέρ είτε με τη χρήση στρωμάτων για προστασία. Ο τολμηρός Θανάσης δεν ήθελε να τον υποδυθεί άλλος και αποφάσισε να παίξει ο ίδιος χωρίς να υπάρχουν πυροσβέστες ή κάποιος βοηθητικός μηχανισμός που θα μπορούσε να τον πιάσει σε πιθανή πτώση. Ο Βέγγος δεν χρησιμοποιούσε τίποτα. Αψηφούσε κάθε κανόνα ασφάλειας.

Αν και κινδύνευσε πολλές φορές, δεν χτύπησε ποτέ. Σε καμία σκηνή δεν ήθελε να τον διευκολύνουν, ούτε να τον βοηθούν. Ήθελε να υπάρχει ρεαλισμός και φυσικότητα.

Στην ταινία “Διακοπές στο Βιετνάμ” (1971) είχαν προειδοποιήσει τον Βέγγο να μην “ενοχλεί” μία μαϊμού, που χρησιμοποιούσαν στην ταινία. Στα γυρίσματα ο Βέγγος είχε κρεμαστεί από έναν πολυέλαιο. Η μαϊμού βρισκόταν από κάτω του μέχρι που ξεκίνησε να της μιλάει. Της έλεγε “πρόσεχε μη μου χαλάσεις τη σκηνή”. Τότε αγρίεψε η μαϊμού και δάγκωσε τον Βέγγο.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Καλέ μου άνθρωπε». Από που βγήκε η έκφραση που έλεγε συνέχεια ο Θανάσης Βέγγος. Την είπε μέχρι και στην Επίδαυρο όπου «έπεσε» το θέατρο από το χειροκρότημα (βίντεο)