Ο τυφώνας του Γκάλβεστον. Η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή των ΗΠΑ με 8.000 νεκρούς. Η ιστορία των παιδιών του ορφανοτροφείου

Το 1900, ο τυφώνας του Γκάλβεστον που έπληξε το Τέξας αποτέλεσε την πιο θανατηφόρα φυσική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ. Υπολογίζεται ότι τότε έχασαν τη ζωή τους 8.000-12.000 άνθρωποι, ενώ προκλήθηκαν καταστροφές 34 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο «Great Galveston», όπως τον ονόμασαν, ήταν κατηγορίας 4 και όταν έφτασε στη στεριά σάρωσε τα πάντα με ταχύτητα 217 χλμ./ώρα. Δημιούργησε τόσο μεγάλες καταστροφές που για να χτιστεί εκ νέου η πόλη χρειάστηκαν 12 χρόνια.

To νησί Γκάλβεστον, πριν γίνει «έρμαιο» του τυφώνα, ήταν μεγάλο οικονομικό κέντρο και αποτελούσε το μεγαλύτερο λιμάνι του Τέξας, με πληθυσμό 40.000 κατοίκων.

Η καταιγίδα εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 27 Αυγούστου στον Ατλαντικό. Έφτασε πρώτα στην Κούβα  στις 3 Σεπτεμβρίου ως τροπική καταιγίδα και κινήθηκε με κατεύθυνση δυτικά-βορειοδυτικά.

Στον Κόλπο του Μεξικού η καταιγίδα εντάθηκε γρήγορα. Οι πολίτες που ζούσαν κατά μήκος της ακτής  προειδοποιήθηκαν ότι ο τυφώνας πλησίαζε.

Το 1900, η πρόγνωση τυφώνων ήταν σε πολύ αρχικό στάδιο και δεν υπήρξε έγκαιρη απομάκρυνση πολιτών

«Έγιναν ελάχιστες εκκενώσεις και τα κτίρια δεν είχαν κατασκευαστεί σύμφωνα με τους σημερινούς οικοδομικούς κανόνες και ως εκ τούτου ήταν πολύ πιο ευάλωτα», ανέφερε ο κλιματολόγος Ντέιβιντ Ζίρντεν.

Στις 8 Σεπτεμβρίου, ο τυφώνας έφτασε στο Γκάλβεστον. Η πλειονότητα του πληθυσμού δεν ανησύχησε όταν είδε τα σύννεφα βροχής να πλησιάζουν.

Η πόλη είχε χαμηλό υψόμετρο και η παλίρροια έφτασε τα 2,5 με 4,5 μέτρα. Σπίτια και επιχειρήσεις καταστράφηκαν από τις πλημμύρες, την έντονη βροχόπτωση και τους ισχυρούς ανέμους.

Όσοι επέζησαν ανέφεραν ότι παρατήρησαν τούβλα, σχιστόλιθους, ξύλα και άλλα βαριά αντικείμενα να αιωρούνται από τις σφοδρές ριπές.

Σχεδόν όλοι οι δρόμοι υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές, ενώ καταστράφηκαν όλες οι γέφυρες που συνέδεαν το νησί με την ηπειρωτική χώρα. Οι άνεμοι και η καταιγίδα παρέσυραν διάφορα καλώδια και τα κύματα σήκωσαν κτίρια από τα θεμέλιά τους και τα διέλυσε. Κατεδαφίστηκαν ακόμη και οικοδομήματα, που είχαν κατασκευαστεί για να αντέχουν στους τυφώνες.

Πάνω από 10.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Ο ζωγράφος Βέρνερ Μουρ Γουάτ που μετακόμισε από το Γκάλβεστον μια μέρα πριν φτάσει ο τυφώνας ανέφερε ότι καταστράφηκε το στούντιο και μεγάλο μέρος του έργου του.

Το ξενοδοχείο Tremont, που φιλοξενούσε εκατοντάδες ανθρώπους που αναζητούσαν καταφύγιο, υπέστη σοβαρές ζημιές. Όλα τα δημόσια κτίρια, όπως το δημαρχείο, νοσοκομείο, εκκλησίες, σχολεία, το Πανεπιστήμιο St. Mary’s η Μεγάλη Όπερα, ένα εργοστάσιο φυσικού αερίου και ένα έργο ύδρευσης καταστράφηκαν.

Δείτε βίντεο με ανθρώπους να αναζητούν πτώματα μετά τον τυφώνα στο Γκάλβεστον:

Κατά τη διάρκεια του τυφώνα, στο Άσυλο Ορφανών της Αγίας Μαρίας υπήρχαν 93 παιδιά και 10 γυναίκες. Όταν τα κύματα άρχισαν να πλησιάζουν το κτίριο, οι γυναίκες μετέφεραν τα παιδιά στον κοιτώνα των κοριτσιών, που ήταν πρόσφατα χτισμένος και πιο ανθεκτικός.

Καθώς συνειδητοποιούσαν ότι τα νερά έρχονταν όλο και πιο κοντά, έβαλαν τα παιδιά να τραγουδήσουν επανειλημμένα το «Queen of the Waves», έναν ύμνο προς την Παναγία που το έλεγαν γάλλοι ψαράδες που ήθελαν να προστατευτούν από τις καταιγίδες. Το κτίριο τελικά κατέρρευσε. Μόνο τρεις ανήλικοι επέζησαν και καμία γυναίκα.

Από τα 93 παιδιά και τις 10 αδερφές στο ορφανοτροφείο, μόνο τρία αγόρια επέζησαν

Ως αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος, οι “Αδελφές της Φιλανθρωπίας του Ενσαρκωμένου Λόγου” σε όλο τον κόσμο τραγουδούν αυτό το τραγούδι κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου και θυμούνται τις αδελφές και τα ορφανά που πέθαναν εκείνη την ημέρα.

Λόγω της καταστροφής των γεφυρών και των τηλεγραφικών γραμμών, τα νέα του τυφώνα άργησαν να φτάσουν στην ενδοχώρα.

Το πρωί της 9ης Σεπτεμβρίου, ένα από τα λίγα πλοία που έμειναν σώα, το Pherabe, έφτασε στο τηλεγραφείο στο Χιούστον στις 10 Σεπτεμβρίου, στέλνοντας ένα σύντομο μήνυμα στον κυβερνήτη του Τέξας Τζόζεφ Σάγιερς και στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ.  Τότε στάλθηκαν διασώστες και καράβια, για να βοηθήσουν την κατάσταση.

Κατά την ανοικοδόμηση του Γκάλβεστον, χτίστηκε θαλάσσιο τείχος για να προστατεύσει την πόλη σε περίπτωση που χτυπηθεί από μελλοντικό τυφώνα. Αν και χτίστηκε ξανά η περιοχή έχασε το ρόλο του κορυφαίου λιμανιού, τον οποίο πήρε το Χιούστον.

Πηγή αρχικής εικόνας: Picryl