Ο “τρελός” βασιλιάς που έχτισε το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης. Εκθρονίστηκε και βρέθηκε πνιγμένος. Πολιτική δολοφονία ή δυστύχημα;

Διέγνωσαν ότι ήταν παρανοϊκός και τον απομάκρυναν από τον θρόνο. Λίγες ημέρες μετά, ο Βασιλιάς Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας βρέθηκε πνιγμένος στη λίμνη, κοντά στο ψυχιατρείο όπου νοσηλευόταν.

Πιο πέρα, επέπλεε και το πτώμα του γιατρού, που είχε βγάλει το κρίσιμο ιατρικό πόρισμα.

Σήμερα, τόσο η διάγνωση όσο και η αιτία θανάτου του Λουδοβίκου τίθενται υπό αμφισβήτηση. Μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Ιστορία της Ψυχιατρικής” και αναδημοσίευσε το γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel”, αμφισβήτησε την πρώτη διάγνωση και υποστήριξε ότι δεν υπήρξαν αξιόπιστα στοιχεία, που να τεκμηριώνουν την υποτιθέμενη ψυχική ασθένεια του βασιλιά.

“Ο τρελός Βασιλιάς”

Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος Β´ της Βαυαρίας (1845-1886) ήταν ανιψιός του Όθωνα της Ελλάδας και ο Μονάρχης, ο οποίος  ενέπνευσε  τον Κλάους Μαν να γράψει το μυθιστόρημά του “Λούντβιχ, Σιδερόφραχτο παράθυρο”.

Έχει μείνει στην ιστορία, τόσο για το παρατσούκλι του «ο τρελός Βασιλιάς», όσο και για τη μανία που είχε με την κατασκευή μεσαιωνικών κάστρων με ανάμεικτους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, που ακόμη και σήμερα εντυπωσιάζουν όσους τα επισκέπτονται στη νότια Γερμανία.

Μεταξύ αυτών και το περίφημο κάστρο Νόισβανσταϊν στις Βαυαρικές Άλπεις, που αποτέλεσε και την έμπνευση για το Κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης, στην κινηματογραφική ταινία του Ουόλτ Ντίσνεϊ.

Αν και τα κατασκευαστικά έργα του Λουδοβίκου χρηματοδοτούνταν από το προσωπικό του κεφάλαιο, η μεγαλομανία γι’ αυτά κόντεψε να φαλιρίσει το βασίλειο, επειδή δημιούργησε τεράστιο χρέος.

Παραμελούσε τα βασιλικά του καθήκοντα και ασχολούνταν ολοένα και περισσότερο με την εμμονή του να ανοικοδομεί εντυπωσιακότερα παλάτια, με ξενόφερτες αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, τις οποίες ανακάλυπταν για λογαριασμό του οι απεσταλμένοι του στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Η αντίστροφη μέτρηση για τον βασιλιά άρχισε, όταν κάποιοι υπουργοί άρχισαν να γκρινιάζουν για την οικονομική του πολιτική και τον αμφισβήτησαν. Ο Λουδοβίκος έγινε έξαλλος και προσπάθησε να τους αντικαταστήσει.

Αυτοί όμως, τον κατηγόρησαν ως παράφρονα και μέσα σε λίγο καιρό, ο βασιλιάς θεωρήθηκε ακατάλληλος να διαχειρίζεται τις τύχες του κράτους.

Το ψυχιατρικό πόρισμα βγήκε από τις καταθέσεις των υπηρετών

Ο βασιλιάς έχασε την εξουσία του στις 10 Ιουνίου του 1886, μετά το πόρισμα τεσσάρων ψυχιάτρων. Επικεφαλής ήταν ο μεγαλογιατρός Bernhard van Gutten, που είχε τεράστια φήμη στον ταχύτατα αναπτυσσόμενο κλάδο της ψυχιατρικής.

Η διάγνωση δεν στηρίχθηκε στην εξέταση του βασιλιά, όπως θα ήταν το λογικό, αλλά σε συνεντεύξεις με μερικούς από τους συμβούλους του!

Οι συναντήσεις μαζί τους έγιναν μυστικά κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Οι γιατροί πήραν καταθέσεις ακόμα και από τους υπηρέτες, που εξέφρασαν τα παράπονά τους.

Έφτασαν στο σημείο να συντάξουν ακόμα και λίστα με τις παράξενες συνήθειες που είχε και δεν ήταν λίγες.

Ο Λουδοβίκος, έχοντας μια υπερβολική αγάπη για τον φανταστικό κόσμο των μουσικών έργων του Βάγκνερ, του οποίου ήταν μέγας θαυμαστής, ντυνόταν όπως οι μυθικοί ήρωες στις οπερέτες, ενώ άρχισε να κοιμάται τη μέρα και να κυκλοφορεί μόνο τα βράδια.

Φέρεται ότι είχε απειλήσει έναν ανάγωγο υπηρέτη με απέλαση στην Αμερική, ενώ σε άλλον είχε απαγορεύσει να βάζει γάλα στον καφέ του. Δεν ήταν λίγες οι φορές, που αυτή η ιδιαίτερη συμπεριφορά του, καθώς και οι περίεργες σεξουαλικές του προτιμήσεις, εξέθεταν τη βασιλική οικογένεια, φέρνοντάς την σε δύσκολη θέση.

Ο μυστηριώδης πνιγμός

 Τον Ιούνιο του 1886, ο Λουδοβίκος κλείνεται, με διαταγή της βαυαρικής κυβέρνησης, σε μια ψυχιατρική κλινική, στις όχθες της λίμνης Στάρνμπεργκ.

Η εκθρόνισή του φέρνει στην εξουσία τον θείο του Λεοπόλδο, μέχρι πρότινος αντιβασιλέα. Τρεις ημέρες αργότερα, ο Λουδοβίκος βρέθηκε πνιγμένος στη λίμνη.

Περιέργως, λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται πνιγμένος και ο γιατρός, που με τη διάγνωσή του, του στέρησε τον θρόνο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία των αρχών, οι δύο άντρες είχαν ξεκινήσει για έναν περίπατο στις όχθες του ποταμού, το απόγευμα γύρω στις 7 παρά τέταρτο και θα επέστρεφαν μία ώρα μετά.

Όταν ανασύρθηκαν τα δύο πτώματα, το ρολόι του βασιλιά ήταν σταματημένο στις 7, κάτι που οδήγησε στο συμπέρασμα ότι πέθανε εκείνη την ώρα, ενώ το ρολόι του ψυχίατρου είχε σταματήσει λίγο μετά τις 8.

Αυτόπτες μάρτυρες δεν υπήρξαν, ενώ η επίσημη εκδοχή θανάτου του Λουδοβίκου ήταν ο πνιγμός, χωρίς ωστόσο να είχε βρεθεί νερό στους πνεύμονές του.

Η ιστορία ακόμα γράφεται και κανείς σήμερα δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο μια πολιτικής δολοφονίας.

Το σίγουρο είναι, ότι τα εντυπωσιακά κάστρα που κατασκεύασε στη Γερμανία ο αποκαλούμενος «παρανοϊκός» βασιλιάς, αποτελούν σήμερα πολύ σημαντικό τουριστικό και πολιτιστικό προορισμό όλης της Ευρώπης.

 Δείτε το βίντεο με τις παραμυθένιες εικόνες που ενέπνευσαν τον Ουόλτ Ντίσνεϊ να σχεδιάσει το ιδανικό κάστρο για την θρυλική Σταχτοπούτα!

Πηγή πληροφοριών : Spiegel

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: 15 μύθοι για το Μεσαίωνα: Δεν υπήρχε η πρώτη νύχτα του αφέντη, η ζώνη αγνότητας και ήξεραν ότι η γη γυρίζει