Ο τραγουδιστής αυτοκτόνησε και ο κιθαρίστας φωτογράφισε το πτώμα και το έκανε εξώφυλλο στο άλμπουμ! Στη συνέχεια δολοφονήθηκε από τον μπασίστα. Το ματωμένο συγκρότημα της μπλακ μέταλ

Δεκαετία του ΄90. Το μπλακ μέταλ που είχε τις βάσεις του στους ακραίους μουσικούς της μέταλ από την προηγούμενη δεκαετία, πήρε την οριστική του μορφή. Ήταν ένα σκοτεινό είδος της μέταλ μουσικής και καθιερώθηκε στη Νορβηγία.

Οι στίχοι τους ήταν αντισυμβατικοί και πολλές φορές “αρρωστημένοι”. Αναφέρονταν στον σατανισμό και αρνούνταν σταθερές, όπως η δικαιοσύνη και η ελευθερία. Η πλειοψηφία των μουσικών εξέφραζε αντιχριστιανικές αντιλήψεις, ενώ πολλοί είχαν συνδεθεί με εθνικοσοσιαλιστικές απόψεις, δηλαδή φιλοναζιστικές.

Από το 1992 έως το 1996 μουσικοί και υποστηρικτές της νορβηγικής μπλακ μέταλ σκηνής είχαν πάρει μέρος σε περισσότερους από 50 εμπρησμούς χριστιανικών εκκλησιών, πολλές από τις οποίες ήταν χιλιάδων ετών με μεγάλη ιστορική σημασία.

Προπάτορες του μπλακ μέταλ θεωρούνταν οι Mayhem από τη Νορβηγία. Η μουσική τους επηρέασε πολλούς μουσικούς του είδους.

Οι εμφανίσεις τους ήταν ακραίες. Τα τραγούδια τους έμπαιναν σε ζοφερά μονοπάτια.

Η δημοτικότητά τους όμως, έφτασε στο αποκορύφωμα μετά από δυο σκοτεινά περιστατικά.

Μια αυτοκτονία και μια δολοφονία τους έκανε γνωστούς και όλοι μιλούσαν για το “αιματοβαμμένο συγκρότημα”.

                                                                                                                        Ο “Νεκρός” 

Οι Mayhem ιδρύθηκαν το 1984 από τον κιθαρίστα Ουστέιν Άαρσετ, ο οποίος έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο “Euronymous”.

Έως το 1988, όταν εντάχθηκε ο σουηδός τραγουδιστής Περ Ίνγκβε Όχλιν, το συγκρότημα έκανε μικρά, αλλά σταθερά βήματα, κάνοντας διασκευές και με την κυκλοφορία μερικών ντέμο. Με τον Όχλιν το συγκρότημα έγινε διαβόητο. Το ψευδώνυμο του ήταν “Dead”, δηλαδή “νεκρός”.

Ο Dead γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1969 στη Στοκχόλμη. Από μικρή ηλικία υπέφερε από άπνοια κατά τη διάρκεια του ύπνου. Όπως έλεγε κάθε βράδυ έφτανε στο “κατώφλι του θανάτου”, γιατί αν δεν υπήρχε κοντά του κάποιος να τον ξυπνήσει για να αναπνεύσει, μελάνιαζε. Είχε ισχυριστεί ότι ήθελε να πεθάνει από την ηλικία των τριών ετών.

Ο “Dead” ήταν εσωστρεφής και εμφάνιζε καταθλιπτική συμπεριφορά από μικρός. Αντίθετα με τα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο ήταν ντροπαλός, ήσυχος και απέφευγε οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή. Γι’ αυτό του έκαναν μπούλινγκ. Μια φορά, όταν ήταν 10 ετών, ξυλοκοπήθηκε τόσο σοβαρά από τους συμμαθητές που μεταφέρθηκε στην κλινική με πρόβλημα σπλήνα. Οι γιατροί είπαν ότι για λίγα λεπτά ήταν κλινικά νεκρός.

“Είχα εσωτερική αιμορραγία. Για λίγο η καρδιά μου δεν είχε άλλο αίμα και οι φλέβες μου ήταν σχεδόν άδειες. Ήμουν κλινικά νεκρός. Τα πράγματα γύρω μου είχαν ένα περίεργο μπλε χρώμα. Ξαφνικά όλα έγιναν λευκά και ένιωσα κάτι ζεστό να με περιβάλλει. Αργότερα περιέγραψα αυτά που έζησα σε κάποιον που επίσης είχε φτάσει πολύ κοντά στον θάνατο και μου είπε ότι έτσι είναι όταν το πρώτο επίπεδο του άλλου κόσμου”, είχε αναφέρει ο τραγουδιστής.

Στην εφηβεία εμφάνισε μια προτίμηση στην μέταλ μουσική. Άκουγε Black Sabbath, Iron Maiden, Motörhead, Sodom, Venom και Mercyful Fate. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να φτιάξει δικό του συγκρότημα, ο “Dead” μπήκε το 1988 στους Mayhem.

Με την είσοδό του στην μπάντα, οι Mayhem έγιναν περισσότερο σκοτεινοί και μακάβριοι.

Ο “Dead” ήταν εθισμένος με ό,τι αφορούσε τον θάνατο. Μέρα με τη μέρα η ψυχολογική του κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη.

Αυτό τον οδηγούσε σε περισσότερο ακραίες εμφανίσεις επί σκηνής.

Ο “Dead” ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε το “corpse-paint”, που σημαίνει το βάψιμο του νεκρού.

Ο τραγουδιστής έβαφε το πρόσωπό του λευκό και τα μάτια του μαύρα. Όπως έλεγε, το βάψιμό του δεν είχε καμία σχέση με το βάψιμο των Kiss. Δεν το έκανε για να φαίνεται “κουλ”, αλλά νεκρός.

Ο “Dead” έθαβε τα ρούχα του στο χώμα για να αρχίσουν να μουχλιάζουν και τα φορούσε σκονισμένα στις συναυλίες τους.

Πίστευε πως έτσι θα έμοιαζε με νεκρό που το έσκασε από τον τάφο του. Ο ντράμερ του συγκροτήματος ήταν γνωστός ως “Hellhammer” και είχε πει ότι μια φορά ο Dead τους είχε ζητήσει να τον θάψουν ζωντανό πριν από μια συναυλία, ώστε να φαίνεται χλωμός!

Στις περιοδείες έπαιρνε μαζί του νεκρά πουλιά που τα φύλαγε σε πλαστική σακούλα. Πριν από τις συναυλίες, άνοιγε λίγο τη σακούλα και μύριζε τα αποσυντεθειμένα ζώα, ώστε να μπορεί να τραγουδήσει με τη “δυσωδία του θανάτου στα ρουθούνια του”.

Κατά τη διάρκεια των ζωντανών εμφανίσεων τους, ο Dead συνήθιζε να αυτοτραυματίζεται με μαχαίρια ή σπασμένα γυαλιά.

Στόλιζαν τη σκηνή με κεφάλια νεκρών προβάτων ή γουρουνιών.

Πολλές φορές τα πετούσε στο κοινό. Έλεγε ότι με αυτόν τον τρόπο θα έφευγαν όσοι πραγματικά δεν άξιζαν να τους ακούνε.

Σε συνέντευξή του είχε πει: “Χρειάζεσαι άρρωστες ιδέες που ταιριάζουν με κάθε μέρος που πηγαίνουμε. Για παράδειγμα, αν χρησιμοποιούσαμε για το σκηνικό αποκεφαλισμένα γουρούνια σε ένα ισλαμικό κράτος, το πιθανότερο ήταν ότι θα δολοφονούμασταν. Αν πηγαίναμε στην Ινδία, το πιο σατανικό πράγμα που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να θυσιάσουμε μια “ιερή αγελάδα” επί σκηνής”.

Η αυτοκτονία

Η κατάσταση του Dead χειροτέρευε. Αυτοτραυματιζόταν συνεχώς. Κρατούσε νεκρά ζώα κάτω από το κρεβάτι του. Δεν έτρωγε για να αδυνατίσει και να φαίνεται χλωμός, όπως ένα αποσυντεθειμένο σώμα. Παρά την παραφροσύνη, την κατάθλιψη και την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του Dead, κανένας από τους φίλους του δεν ζήτησε τη βοήθεια από κάποιον επαγγελματία.

Στις 8 Απριλίου 1991, ο “Dead” σε ηλικία μόλις 21 ετών αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του. Βρισκόταν σε ένα σπιτάκι που είχε πάρει το συγκρότημα για να κάνει πρόβες στο δάσος κοντά στο χωριό Κρακστάντ. Εκείνη τη μέρα ο Dead ήταν μόνος του. Αφού έκοψε τις φλέβες και τον λαιμό του με ένα μαχαίρι, πήρε την κυνηγητική καραμπίνα του κιθαρίστα Euronymous και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι.

Δίπλα του είχε αφήσει ένα σημείωμα στο οποίο έλεγε: “Συγγνώμη για όλο αυτό το αίμα, αλλά έκοψα το λαιμό και τις φλέβες μου.

Ήθελα να πεθάνω μέσα στο δάσος για να περάσουν μέρες μέχρι να με βρουν. Εδώ ανήκω. Κανένας δεν θα καταλάβει τον λόγο που το έκανα.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι άνθρωπος. Αυτό είναι απλώς ένα όνειρο και σύντομα θα ξυπνήσω.

Άφησα τους στίχους του τραγουδιού “Let the Good Times Roll” και όλα τα λεφτά μου.

Όποιος τα βρει, είναι δικά του. Δεν αποφάσισα να πεθάνω τώρα. Αλλά πριν 17 χρόνια”.

Μετά την αυτοκτονία του Dead ένας από τους μπασίστες του συγκροτήματος Στίαν Τζοχάνσεν που είχε γίνει γνωστός με το ψευδώνυμο “Occultus” είπε ότι ο “Dead” δεν έβλεπε τον εαυτό του ως άνθρωπο. “Πίστευε ότι ήταν ένα πλάσμα από άλλο κόσμο.

“Είχε οράματα ότι το αίμα του πάγωνε και ότι ήταν νεκρός. Γι’ αυτό είχε αυτό το ψευδώνυμο. Ήξερε ότι θα πεθάνει.”

Λίγο αργότερα, ο “Euronymous” επέστρεψε στο σπίτι. Υπήρχαν παντού αίματα και ο “Dead” ήταν νεκρός στο πάτωμα. Όμως, αντί να καλέσει αμέσως την αστυνομία, ο “Euronymous” έτρεξε να πάρει μια φωτογραφική μηχανή για να βγάλει φωτογραφίες τον νεκρό τραγουδιστή. Πήρε την καραμπίνα και το μαχαίρι και τα τοποθέτησε κοντά στο πτώμα για να έχει καλύτερο “σκηνικό”. Τη φωτογραφία που τράβηξε, την έκανε εξώφυλλο στον δίσκο “Dawn of the Black Hearts”, ο οποίος κυκλοφόρησε το 1995.

Υπήρχαν φήμες, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν από μέλη του συγκροτήματος, ότι ο “Euronymous” πήρε κομμάτια από το μυαλό του του “Dead” και τα μαγείρεψε! Μάζεψε ακόμα θραύσματα από το κρανίο του και τα έκανε κολιέ, τα οποία τα μοίραζε σε μουσικούς τους οποίους θεωρούσε άξιους, όπως έλεγε.

Αργότερα, ο μπασίστας με το ψευδώνυμο “Necrobutcher” ισχυρίστηκε ότι ο “Euronymous” τον πήρε τηλέφωνο την επόμενη μέρα και του είπε: “Ο Dead έκανε κάτι πολύ κουλ. Αυτοκτόνησε!”. Εκείνος τον ρώτησε τι εννοεί και ο “Euronymous” του είπε να ηρεμήσει και πως τα πάντα ήταν καταγραμμένα σε φωτογραφίες.

Η δολοφονία

Το συγκρότημα συνέχισε να υπάρχει. Ο “Necrobutcher” αποχώρησε από τους Mayhem λόγω διαφωνιών με τον “Euronymous” και έδωσε τη θέση του στον μπασίστα και τραγουδιστή Στίαν Γιοχάνσεν (Occultus). Λίγες μέρες πριν την ηχογράφηση του πρώτου επίσημου δίσκου του, ο Occultus τους εγκατέλειψε. Τα φωνητικά ανέλαβε ο Ατίλα Σιχάρ των Ούγγρων Tormentor και το μπάσο ο Βαργκ Βικέρνες από τους Burzum. Και όπως αποδείχθηκε ήταν μια κακή επιλογή.

Στις 10 Αυγούστου 1993, δυο χρόνια μετά την αυτοκτονία του “Dead”, ο Βικέρνες δολοφόνησε τον κιθαρίστα “Euronymous” μετά από έναν έντονο τσακωμό. Οι δυο άνδρες πιάστηκαν στα χέρια μέχρι που ο Βικέρνες τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου. Το σώμα του βρέθηκε έξω από το διαμέρισμά του στο Όσλο. Είχε συνολικά 23 μαχαιριές, δυο στο κεφάλι, πέντε στον λαιμό και δεκαέξι στην πλάτη. Ο Βικέρνες αρχικά ισχυρίστηκε ότι ο “Euronymous” του επιτέθηκε πρώτος και ότι τα περισσότερα τραύματα που είχε στο σώμα του είχαν προκληθεί από σπασμένα γυαλιά.

Οι πραγματικοί λόγοι της δολοφονίας δεν αποκαλύφθηκαν ποτέ. Η επικρατέστερη εκδοχή ήταν ότι έγινε μετά από μια άγρια μάχη για την πρωτοκαθεδρία στην μπλακ μέταλ σκηνή.

Ο Βικέρνες συνελήφθη μετά από λίγες μέρες. Καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκισης για τη δολοφονία, αλλά και για τους εμπρησμούς εκκλησιών. Κατά τη διάρκεια της δίκης, όταν οι δικαστές ανακοίνωσαν την ετυμηγορία τους, ο Βικέρνες γύρισε το κεφάλι του στις τηλεοπτικές κάμερες και χαμογέλασε. Το δαιμονικό χαμόγελό του έμεινε στην ιστορία.

Το 1994 κυκλοφόρησε το άλμπουμ, «De Mysteriis Dom Sathanas», το οποίο είχαν ηχογραφήσει πριν να γίνουν όλα αυτά. Είναι ο μοναδικός δίσκος στην ιστορία της μουσικής που όταν κυκλοφόρησε ένας από τους μουσικούς είχε δολοφονηθεί, ένας άλλος είχε αυτοκτονήσει, ενώ ο τρίτος βρισκόταν στη φυλακή.

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Iron Maiden, το φρικιαστικό όργανο βασανιστηρίων του Μεσαίωνα, που σκότωνε αργά και βασανιστικά τα θύματα της Ιεράς Εξέτασης. Ή μήπως δεν είναι παρά ένα heavy metal συγκρότημα;