Ο θρύλος της Μάρτζορι Μακόλ που «έζησε μία φορά και θάφτηκε δύο». Η αναφορά ότι νεκραναστήθηκε όταν τυμβωρύχοι άνοιξαν τον τάφο για της κλέψουν το δαχτυλίδι

Η επιγραφή του τάφου στην είσοδο του νεκροταφείου Σάνκιλ σίγουρα τραβά την προσοχή του επισκέπτη. Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για αστικό θρύλο. Για άλλους, η ύπαρξη του μνήματος είναι η απτή απόδειξη ότι η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή. 

Το νεκροταφείο Σάνκιλ είναι από τους ιστορικότερους τόπους λατρείας της Ιρλανδίας. Από την αρχαιότητα ακόμα χρησιμοποιούταν ως λατρευτικός χώρος, ενώ κατά τον μεσαίωνα μετατράπηκε σε χριστιανικό κοιμητήριο.

Λαϊκές αφηγήσεις παρόμοιες με αυτήν της Μάρτζορι Μακόλ συναντώνται σε πολλές παραδόσεις ανά την Ευρώπη. Όλες όμως φέρεται να πηγάζουν από την ιρλανδική, η οποία χρονολογείται στις αρχές του 18ου αιώνα.

Η ιστορία αναφέρει ότι το 1705 η Μάρτζορι, ανέβασε πολύ υψηλό πυρετό. Αν και νέα στην ηλικία, η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε ραγδαία και δεν μπόρεσε να αναρρώσει. Λίγες μέρες αργότερα, ο γιατρός διέγνωσε τον θάνατό της. Τρομοκρατημένοι οι συγγενείς μην κολλήσουν την μυστήρια ασθένεια που της στέρησε τη ζωή, αποφάσισαν να επισπεύσουν την ταφή. Έτσι, την ίδια κιόλας μέρα τελέστηκε η κηδεία.

Διαβάστε ακόμα: Ανακάλυψη. Βρήκαν βρεφικό νεκροταφείο στα τείχη της Θεσσαλονίκης. Σχετίζεται με την επιδημία πανώλης που έπληξε την Βυζαντινή αυτοκρατορία επί Ιουστινιανού

Την εποχή εκείνη παρατηρούνταν έντονα το φαινόμενο των ληστρικών επιδρομών σε τάφους. Οι επιτήδειοι φρόντιζαν να παρακολουθούν τις τελετές και να βάζουν στο στόχαστρο τους νεκρούς που θάβονταν μαζί με κοσμήματα ή άλλα αντικείμενα αξίας. Η Μάρτζορι άνηκε στην κατηγορία αυτή. Έτσι, το βράδυ μετά την κηδεία της, όσο το χώμα ήταν ακόμη νωπό, μία συμμορία ληστών κατευθύνθηκε στο μνήμα με φτυάρια και ξεκίνησε να σκάβει.

Η νεκρανάσταση

Η γυναίκα είχε θαφτεί μαζί με ένα ακριβό δαχτυλίδι, καθώς ο άντρας της δεν κατάφερε να το βγάλει από τον αντίχειρά της. Οι ληστές, που άνοιξαν το φέρετρο και επιχείρησαν να αρπάξουν το δαχτυλίδι, σύντομα συνειδητοποίησαν ότι και οι ίδιοι αδυνατούσαν να το “ξεσφηνώσουν”. Έτσι πήραν την απόφαση να κόψουν το δάχτυλο.

Με την πρώτη χαρακιά, άρχισε να τρέχει αίμα. Με τη δεύτερη, η Μάρτζορι πετάχτηκε από τον τάφο και έβγαλε ένα ουρλιαχτό.

Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το τι συνέβη στους ληστές. Η πρώτη υποστηρίζει ότι πέθαναν από τον τρόμο τους. Η επικρατέστερη ότι το έβαλαν στα πόδια και άλλαξαν «επάγγελμα». Η Μάρτζορι ωστόσο, που ξύπνησε από το κώμα με ιδιαίτερα τραυματικό τρόπο, δεν πτοήθηκε. Βγήκε από το φέρετρο και κατευθύνθηκε στο σπίτι της. Αυτά αναφέρει ο λαϊκός θρύλος.

Οι πρόωρες ταφές και οι περιπτώσεις νεκροφάνειας δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο για τα δεδομένα της εποχής. Η ιατρική του 18ου αιώνα βρισκόταν σε εμβρυακό στάδιο σε σχέση με την ιατρική του σήμερα. Δεν ήταν σπάνιο εκείνη την εποχή πολλοί ασθενείς να πεθαίνουν από ασφυξία μέσα στο φέρετρο. Μάλιστα αναφέρεται ότι οι πλούσιοι είχαν προβλέψει να εκμεταλλευτούν μια εφεύρεση της εποχής και πλήρωναν προκαταβολικά να ταφούν σε φέρετρο με ένα είδος ενδοεπικοινωνίας, ώστε να ειδοποιήσουν τους “έξω” σε περίπτωση ιατρικού λάθους.

Διαβάστε: Ποια ήταν τα “φέρετρα ασφαλείας” που είχαν μηχανισμό ενδοεπικοινωνίας. Η εφεύρεση που έσωσε ασθενείς σε περιπτώσεις νεκροφάνειας

Η περίπτωση της Μάρτζορι ίσως αποτελεί γενική εξαίρεση. Σύμφωνα με τον θρύλο η γυναίκα, ντυμένη με τα ρούχα που είχε θαφτεί λίγες ώρες νωρίτερα, λερωμένη από τα χώματα και με αίματα στο χέρι από το κόψιμο, έφτασε στο σπίτι και χτύπησε την πόρτα. Προτού ανοίξει, ο άντρας της, Τζον Μακόλ φέρεται ότι είπε στα παιδιά του:

Αν δεν είχα θάψει τη μητέρα σας, θα ορκιζόμουν ότι ο κτύπος στην πόρτα είναι δικός της

Ο Τζον όμως δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό που θα αντίκρυζε. Μόλις άνοιξε την πόρτα σωριάστηκε στο πάτωμα νεκρός. Η ιστορία καταλήγει με την Μάρτζορι να συνέρχεται πλήρως, να κηδεύει τον σύζυγό της και λίγα χρόνια αργότερα, να παντρεύεται ξανά. Απέκτησε μάλιστα πολλά παιδιά ακόμα, τα οποία είδε να μεγαλώνουν.

Όταν, γερασμένη πλέον, πέθανε στα αλήθεια, κηδεύτηκε πάλι στο Σάνκιλ. Μέχρι σήμερα υπάρχει ένα μνήμα με την επιγραφή: Μάρτζορι Μακόλ. Έζησε μία φορά, θάφτηκε δύο.

Μύθος ή αλήθεια;

Αν και η χαρακτηριστική επιγραφή θυμίζει κανονική ταφόπλακα, στην πραγματικότητα πρόκειται για μνημείο που τοποθετήθηκε στο σημείο πολλά χρόνια μετά τον υποτιθέμενο θάνατο της Μάρτζορι. Σύμφωνα με τους ερευνητές που έχουν εντρυφήσει στην ιστορία της περιοχής, κατασκευάστηκε από έναν λαξευτή ονόματι William Graham το 1860 ως φόρος τιμής στον διάσημο θρύλο που στοιχειώνει το κοιμητήριο.

Στην Υπηρεσία Δημόσιων Αρχείων της Ιρλανδίας, έχουν καταγραφεί οι θάνατοι 9 γυναικών με το όνομα Μάρτζορι Μακόλ στην πόλη Λάργκαν που βρίσκεται το Σάνκιλ. Μάλιστα, οι άντρες τριών εξ αυτών ονομάζονταν Τζον.

Στα αρχεία του νεκροταφείου ωστόσο, δεν εντοπίζεται καμία Μάρτζορι Μακόλ. Όσοι πιστεύουν ότι η ιστορία της «νεκρανάστασης» είναι αληθινή υποστηρίζουν ότι το όνομα της Μάρτζορι βρισκόταν ανάμεσα στα αρχεία που χάθηκαν κατά τα χρόνια του μεγάλου λιμού που πέρασε η πόλη στα μέσα του 19ου αιώνα.

Για τους περισσότερους, βέβαια, δεν είναι παρά ένας αστικός θρύλος που άρεσε, γιγαντώθηκε και εξαπλώθηκε ανεξέλεγκτα.

αρχική εικόνα: YouTube

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το μυστήριο της μούμιας λύθηκε και ήταν έγκλημα. Επιτήδειοι επιχείρησαν να την πουλήσουν ως Περσίδα πριγκίπισσα, αλλά ήταν ένα πρόσφατα δολοφονημένο κορίτσι