Ο θρύλος για τον μοναδικό ναό της Θεσσαλονίκης που γλύτωσε από την πυρκαγιά του 1917. Θεωρείται τόπος μαρτυρίου του Αγίου Δημητρίου και συνδέονταν υπόγεια με το ναό της Αγίας Σοφίας (φωτό)

Οι “κατακόμβες” του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, δίπλα ακριβώς από τον ιερό ναό Αγίας Σοφίας, αποτελεί ένα από τα υπόγεια κομμάτια της πόλης που κρύβουν έναν θρύλο ο οποίος διαδίδεται με το πέρασμα των αιώνων και διατηρείται μέχρι σήμερα.

Μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1917, το μοναδικό σημείο στην πόλη που έμεινε ανέπαφο, πιστεύεται ότι ήταν ο υπόγειος ναός του Αγίου Ιωάννη. Ο λόγος που πιθανόν συνέβη αυτό, ήταν γιατί στο υπόγειο του ναού, ρέει άφθονο νερό που πιστεύεται ότι είναι αγιασμένο.Ήταν ενωμένος με το υπόγειο “βαπτιστήριο” της Αγίας Σοφίας από το οποίο χωρίστηκε οριστικά το 1922, αλλά και με την κρύπτη του Αγίου Δημητρίου.

Τόπος μαρτυρίου του Αγίου Δημητρίου;

Ο αρχιτέκτονας Πέτρος Δεβολής, το 1991 ανέλαβε την αποκατάσταση και ανάδειξη σπάνιων κειμηλίων του ναού. Σε παλαιότερη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Μακεδονία τόνισε:

“Έχοντας αναλάβει το 1991 το δύσκολο έργο της συντήρησης και ανάδειξης του ναού και κυρίως της κρύπτης του Αϊ-Γιάννη, διαπίστωσα ότι ο χώρος πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να θεωρήσουμε ότι εδώ ήταν ο τόπος μαρτυρίου του Αγίου Δημητρίου. Συγκεκριμένα, η κρύπτη του Αϊ-Γιάννη αρχικά ήταν ρωμαϊκός θερμαντήρας λουτρού. Σε αυτό συνηγορούν και τα ευρήματα που έφερε στο φως  η ανασκαφή του αρχαιολόγου Γ. Βελένη στο οικόπεδο της οδού Απελλού στις αρχές της δεκαετίας του ’80 επισημαίνει.

Κατεβαίνοντας αρκετά μέτρα κάτω από τη γη, στην κατακόμβη του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, εκεί που μέχρι σήμερα αναβλύζει το αγίασμα, διαπιστώνει κανείς ότι ενώ η υγρασία είναι έντονη, τα ειδικά έργα αποστράγγισης που έγιναν κρατούν τα τοιχώματα στεγνά. Για να μπορέσει κανείς να περάσει στους χώρους όπου βρίσκεται το αγίασμα, θα πρέπει να σκύψει αρκετά.

“Είναι προφανές από το σχήμα και το μέγεθος ότι δεν πρόκειται για λατρευτικό χώρο, αλλά για ένα σύστημα αγωγών θέρμανσης νερού” εξηγεί ο αρχιτέκτονας, δείχνοντας τη διαφορά ανάμεσα στη ρωμαϊκή και πρωτοχριστιανική τοιχοποιία:  “Στους δύο μικρούς χώρους φυλακίστηκε και μαρτύρησε ο Άγιος Δημήτριος. Μάλιστα, μια τοιχογραφία του 14ου αιώνα που απεικονίζει τον Άγιο με σγουρά μαλλιά (βοστρύχους) και στην οποία αναγράφεται το όνομά του, υπογραμμίζει το γεγονός. Πρόκειται μια τοιχογραφία με τρεις προηγούμενες επιστρώσεις”.

“Το εξάγωνο κτίριο που βρίσκεται παραπλεύρως φαίνεται πως χτίστηκε εξαρχής ως χριστιανικό βαπτιστήριο με την κολυμβήθρα στο μέσον. Επρόκειτο για ένα είδος κενοταφίου, που μέσα περιείχε  το αποξηραμένο αίμα του Αγίου Δημητρίου.

Πηγή: Εφημερίδα “Μακεδονία”, seleo.gr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Πώς θα ήταν η Θεσσαλονίκη χωρίς πολυκατοικίες και με τα μεγαλοπρεπή μνημεία που χτίστηκαν την εποχή του Γαλέριου. Εντυπωσιάζει η ψηφιακή αναπαράσταση της πόλης του 4ου αιώνα μ.Χ (βίντεο)