Ο θείος Τζιμ που έσωσε τη χρεοκοπημένη Μάντσεστερ, δημιούργησε την ακαδημία και έφτιαξε το γήπεδο που βομβάρδισαν οι Γερμανοί από τις στάχτες

Το οικονομικό κραχ του 1929 είχε επηρεάσει τα πάντα. Στο Μάντσεστερ, η ομάδα ποδοσφαίρου της Γιουνάιντεντ υπέφερε οικονομικά. Η φήμη του κλαμπ δεν ήταν και τόσο καλή και τη χαρακτήριζαν ομάδα γιο – γιο, επειδή ανεβοκατέβαινε στην πρώτη και στη δεύτερη κατηγορία.

Ο ιδιοκτήτης n Henry Davis είχε πεθάνει από το 1927, έχοντας συμπληρώσει 25 χρόνια στο τιμόνι της ομάδας.

Επί των ημερών του η Μάντσεστερ κατέκτησε το Κύπελλο και δύο πρωταθλήματα Αγγλίας.

 Στο τιμόνι του συλλόγου

Το 1931 η Μάντσεστερ Γιουνάιντετ ήταν στο χείλος της καταστροφής και της χρεωκοπίας.

Οι παίκτες ήταν απλήρωτοι, τα αποτελέσματα άσχημα και το γήπεδο Old Trafford μονίμως άδειο.

Τότε ο γραμματέας του συλλόγου Walter Crickmer συνάντησε ένα τοπικό επιχειρηματία που έφτιαχνε στολές οδηγών του τραμ και λάτρευε τα σπορ όπως το κρίκετ και το ράγκμπι και του ζήτησε να βοηθήσει.

Ο James William Gibson δέχθηκε. Δεν θα άφηνε την ομάδα να χαθεί.

Έβαλε αμέσως 2 χιλιάδες λίρες για να καλύψει τις πρώτες ανάγκες, όπως ήταν τα εισιτήρια για τα ταξίδια εκτός πόλης. Δεύτερη κίνηση ήταν να προσφέρει στους παίκτες γαλοπούλες για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Ο όρος που έθεσε ήταν να παραιτηθούν όλα τα μέλη του συμβουλίου της Μάντσεστερ, επειδή ήθελε να συνεργαστεί με δικούς του ανθρώπους. Δεσμευόταν ότι από τον Δεκέμβριο του 1931 έως το τέλος Ιανουαρίου του 1932 θα πλήρωνε όλα τα χρέη, με προσωπικές εγγυήσεις στις τράπεζες.

Το κλαμπ είχε σωθεί προς το παρόν, αλλά έπρεπε να γίνουν ακόμη περισσότερα.

Το «άνοιγμα» του συλλόγου ήταν περίπου 25 χιλιάδες λίρες και αυτό το χρέος δεν επέτρεπε να γίνουν μεταγραφές.

Ο οραματιστής ηγέτης συνέλαβε ένα απλό σχέδιο. Η ομάδα δεν θα αγόραζε παίκτες, αλλά θα δημιουργούσε.

Ο ιδρυτής της ακαδημίας

Ο James William Gibson αποφάσισε με τον Walter Crickmer να δημιουργήσουν μια ομάδα με νεαρά ταλέντα.

Το 1932 δημιουργήθηκε η πρώτη ομάδα νέων της Αγγλίας υπό την ονομασία Ομάδα Α, δηλαδή την ομάδα κάτω των 18 (U-20) της Μάντσεστερ.

Το 1938 – 1939 το Manchester United Junior Athletic Club ήταν γεγονός και όλοι ήταν σίγουροι ότι από αυτή την πηγή θα τροφοδοτούνταν με παίκτες η ομάδα.

Εκείνη τη χρονιά η ομάδα Νέων πέτυχε 228 γκολ κερδίζοντας το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα.

Όταν η ομάδα του Ματ Μπάσμπι μεγαλούργησε, το έκανε με αρκετούς παίκτες που είχαν βγει από τα σπλάχνα του Μάντσεστερ.

Ο James William Gibson ενδιαφερόταν για τη δημοτικότητα της ομάδας και την προσέλευση των φιλάθλων στο γήπεδο.

Σκεφτόταν όχι μόνο αθλητικά αλλά και εμπορικά με σκοπό το οικονομικό όφελος.

Το 1934 έπεισε τη σιδηροδρομική εταιρεία Midland Railway να κάνει στάσεις κοντά στο γήπεδο, τις ημέρες των αγώνων.

Η εταιρεία συμφώνησε και οι φίλαθλοι πλέον δεν θα περπατούσαν πολλά μίλια για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα.

Ο σταθμός αυτός που λειτούργησε χάρη στον Gibson, αποτελεί μέχρι σήμερα σημείο συνάντησης των φιλάθλων.

Ταυτόχρονα εκσυγχρόνιζε και το γήπεδο με την προσθήκη νέων κερκίδων.

Ο βομβαρδισμός του από  Old Trafford την Λουτβάφε και η ανοικοδόμηση του γηπέδου

Τον Μάρτιο του 1941, η Λουτβάφε ισοπέδωσε το Μάντσεστερ που αποτελούσε μια από τις βρετανικές πόλεις με βαριά βιομηχανία.

Από τις βόμβες δεν γλίτωσε ούτε το Old Trafford, το οποίο είχε χτυπηθεί και σε προηγούμενη επιδρομή,

Η νότια εξέδρα και ο αγωνιστικός χώρος καταστράφηκαν.

Όλοι οι κόποι της προηγούμενης δεκαετίας είχαν πάει χαμένοι. Ο James William Gibson έκανε όμως και πάλι το θαύμα του.

Νοίκιασε με 5 χιλιάδες λίρες το χρόνο και ποσοστά από τα εισιτήρια το γήπεδο της Μάντσεστερ Σίτι στο Μέιντ Ρόουντ και άρχισε να ψάχνει χρήματα για την ανοικοδόμησή του Old Trafford.

Εξασφάλισε από την Επιτροπή Πολεμικών Καταστροφών περίπου 5 χιλιάδες για να απομακρύνει τα μπάζα και περίπου 18 χιλιάδες λίρες για την ανακατασκευή των κερκίδων.

Αν και το κόστος ενοικίασης του γηπέδου μεγάλωνε το χρέος της Μάντσεστερ, το νέο γήπεδο μετά από  8,5 χρόνια ήταν έτοιμο. Στον πρώτο αγώνα με τη Μπόλτον κόπηκαν 42 χιλιάδες εισιτήρια. Η ομάδα ήταν έτοιμη πλέον να αλλάξει εποχή.

Η πρόσληψη του Μπάσμπι

Σε αυτό βοήθησε η πρόσληψη του προπονητή Ματ Μπάσμπι, που είχε κάνει ο James William Gibson από το 1945.

Η ομάδα έπαιζε καλύτερο ποδόσφαιρο και μάλιστα με παίκτες από την Manchester United Junior Athletic Club, όπως ο Charlie Mitten.

Το 1948 νίκησε στο Γουέμπλει με 4 – 2 την Blackpool στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας.

Ήταν ο πρώτος τίτλος μετά από το 1911. Δυστυχώς ο Gibson αρρώστησε βαριά και δεν κατάφερε να δει τον αγώνα από κοντά.

Όταν οι παίκτες επέστρεψαν με το λεωφορείο στο Μάντσεστερ, σταμάτησαν στο σπίτι του προέδρου για να του δείξουν το κύπελλο που είχαν νικήσει, χάρη στις δικές του προσπάθειες.

Το Σεπτέμβριο του 1951, ο James William Gibson πέθανε. Στο τέλος της σεζόν η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα με παίκτες από την ακαδημία όπως τους McNulty, Redman, Pearson, Byrne, Aston, Carey.

Ο Μπάσμπι υλοποιούσε το όραμα του ιδιοκτήτη και αργότερα θα δημιουργούσε τις ομάδες του 1956 και του 1957, με τα τρομερά μωρά του.

Και όλα αυτά χάρη στις προσπάθειες και το όραμα του «θείου Jim», όπως αποκαλούν τον Gibson οι φίλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιντετ.

Οι ακαδημίες του αποδίδουν ακόμη και παράγουν ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας. Η ομάδα στηρίζεται ακόμη στο μοντέλο που οραματίστηκε για να ξεχρεώσει την ομάδα και να βλέπουν οι οπαδοί καλύτερο ποδόσφαιρο.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Μπόμπι Τσάρλτον, ο δημοφιλέστερος ποδοσφαιριστής της Αγγλίας. Επέζησε από την αεροπορική τραγωδία του Μονάχου και αγωνίστηκε 754 φορές με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ…