Ο ταχυδακτυλουργός που προσέλαβε η CIA κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να εκπαιδεύσει τους πράκτορες στην τεχνική της εξαπάτησης. Τα μηνύματα με τα κορδόνια

Εν μέσω της έξαρσης του ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες επιστράτευσαν έναν διάσημο μάγο προκειμένου να εκπαιδεύσει τους πράκτορές της σε τεχνικές μυστικής επικοινωνίας.

Το 1953 ο Ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν στις απαρχές του. ΗΠΑ και ΕΣΣΔ δεν πολεμούσαν ευθέως μεταξύ τους, όμως η ιδεολογική, τεχνολογική και στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο αντίπαλων στρατοπέδων κρατούσε τους Σοβιετικούς και τους Αμερικανούς σε μία διαρκή επαγρύπνηση. Στόχος της κάθε πλευράς ήταν να είναι πιο προηγμένη από την άλλη σε όλους τους τομείς.

Ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών για την επίτευξη του σκοπού αυτού ήταν καθοριστικός. Ήταν υπεύθυνες για τη διασφάλιση πλήρους εχεμύθειας, την παρακολούθηση των κινήσεων του εχθρού και το «ξεσκέπασμα» των κρυφών του όπλων. Επομένως, η CIA ήθελε να έχει στους κόλπους της τους κορυφαίους. Για τον λόγο αυτό απαιτούνταν συνεχής εκπαίδευση των πρακτόρων και νέες πρωτοποριακές ιδέες για την ανανέωση των τεχνικών τους.

Με αυτό το σκεπτικό, οι υψηλά ιστάμενοι της CIA αποφάσισαν να επιστρατεύσουν έναν ταλαντούχο ταχυδακτυλουργό για να διδάξει στους πράκτορες την τέχνη της εξαπάτησης. Ο Τζον Μαλχόλαντ ήταν ένας 55χρονος καταξιωμένος αμερικανός «μάγος» με μία εμπειρία σαράντα χρόνων. Τα σόου του βασίζονταν στην τέχνη της παραπλάνησης. Προκειμένου να την κατακτήσει, είχε γίνει ειδικός στη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της παραψυχολογίας.

Έτσι, το 1953 έγραψε ένα βιβλίο για λογαριασμό της CIA με τίτλο «Το επίσημο εγχειρίδιο της απάτης και της παραπλάνησης», το οποίο κυκλοφόρησε εσωτερικά και με απόλυτη μυστικότητα. Τα μετρημένα αντίτυπα μοιράστηκαν στους εκπαιδευόμενους, οι οποίοι συνειδητοποίησαν ότι καλούνταν να μάθουν τις τεχνικές που χρησιμοποιούσε ο Μαλχόλαντ στις παραστάσεις μαγείας του. Μόνο που εκείνοι δεν θα εφάρμοζαν τα ταχυδακτυλουργικά στα πλαίσια ενός σόου, αλλά ενός υπόγειου πολέμου.

«Προκειμένου ένα κόλπο να είναι καλό, πρέπει η βασική του ιδέα να είναι απλή»

Η φιλοσοφία του Μαλχόλαντ ήταν ότι τα πιο πετυχημένα κόλπα ήταν αυτά που ενσωματώνονταν σε ασήμαντες καθημερινές πράξεις. Το εγχειρίδιο παρείχε οδηγίες για το πως κανείς μπορεί να πετάξει ή να αρπάξει κάτι από το έδαφος χωρίς να γίνει αντιληπτός, πως να χειριστεί με διακριτικότητα πολλά μικρά αντικείμενα, αλλά και πώς να έχει διαρκώς στο πρόσωπό του ένα «χαζό κι αδιάφορο» ύφος που να μοιάζει πιστευτό στους γύρω του. Σε αυτό το τελευταίο δινόταν ιδιαίτερη έμφαση.

«Για την εξασφάλιση του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος, πρέπει οι μύες του προσώπου να είναι όσο χαλαρότεροι γίνεται και το βλέμμα να μην εστιάζει πουθενά. Κάνοντας αυτές τις ενέργειες σε ήπιο βαθμό δείχνει απλώς έλλειψη εγρήγορσης ή έλλειψη ενδιαφέροντος».

Στο πλαίσιο της μυστικής επικοινωνίας, μία από τις χαρακτηριστικότερες τεχνικές που εισήγαγε στη CIA ο Μαλχόλαντ ήταν η ανταλλαγή μηνυμάτων μέσω του τρόπου δεσίματος των κορδονιών. Ανάλογα με τον τρόπο που τα κορδόνια ήταν περασμένα στις τρύπες των παπουτσιών, οι πράκτορες μπορούσαν να αποκρυπτογραφήσουν ένα ξεχωριστό μήνυμα.

«Έχω πληροφορίες», «ακολούθησέ με», «έχω φέρει νέο άτομο» ήταν μερικές από τις βασικές εντολές. Τα μάτια των πρακτόρων δεν χρειαζόταν καν να συναντηθούν. Αρκούσε ένα βλέμμα προς τα κάτω και η συνεννόηση είχε γίνει.

Εν τέλει, η CIA υιοθέτησε τις τεχνικές του ταλαντούχου «μάγου». Οι πράκτορές της τις εφάρμοζαν καθ΄ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, προσπαθώντας να τις εξελίσσουν διαρκώς. Αυτό που τους δίδαξε κατά κύριο λόγο ο Τζον Μαλχόλαντ ήταν ότι ο τέλειος πράκτορας έπρεπε να έχει μια συνηθισμένη έως ανιαρή εμφάνιση και οι κινήσεις του να είναι «απαλές» και ήρεμες.

Άλλωστε, ο απώτερος στόχος τους ήταν να κινούνται χωρίς να τραβούν τα βλέμματα και να επικοινωνούν δίχως να χρειάζεται να αρθρώσουν κουβέντα.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: YouTube

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Πράκτορες για γέλια και για κλάματα. Οι γκάφες της CIA στο Ιράν και στον Λίβανο, που θα μπορούσαν αν γίνουν σενάριο ταινίας